حکیمی پور: اصلاح طلبان قبلا با یک دست شنا میکردند، الان دیگر یک دست هم نیست
دبیرکل حزب اراده ملت: حزب ما از تابستان درجلسات شورای هماهنگی شرکت نمیکند. یعنی بحثهایی که در آنجا شکل گرفته چه بوده و چه نبوده، در جریان نیستیم. از خبرهایی که دوستان میآورند در جریان جزئیات قرار میگیریم. ما قبلا انتقاداتی به شورای عالی داشتیم و بالاخره اینجا هم که صحبت نهاد اجماع ساز است، میخواهیم ببینیم نتیجه نهایی آن چه میشود.
به گزارش دیده بان ایران؛ احمد حکیمیپور، دبیرکل حزب اراده ملت هم دربارهی نهاد تازه متولد شدهی جبهه اصلاحات -ناسا- میگوید در جریان جزییات نهاد اجماع ساز اصلاح طلبان نیست و امید وار است که نواقص نهاد پیشین -شعسا- برطرف شده باشد. او همچنین درمورد فعالیت حزب خود برای انتخابات میگوید «در این دوره کاندیدای حزبی نخواهیم داشت اما از دو ماه گذشته ستاد خودمان را برای انتخابات شوراها فعال کردیم و به کاندیداها آموزش میدهد».
مشروح گفت وگو با این فعال اصلاح طلب در پی می آید:
با توجه به اینکه این روزها نهاد اجماع ساز اصلاح طلبان به وجود آمده، در آینده چه برنامهای خواهد داشت؟ در گذشته شورای عالی سیاستگذاری اصلاح طلبان را داشتیم، این نهاد چه ویژگیهای متفاوتی نسبت به شورای عالی سیاستگذاری دارد؟
حزب ما از تابستان درجلسات شورای هماهنگی شرکت نمیکند. یعنی بحثهایی که در آنجا شکل گرفته چه بوده و چه نبوده، در جریان نیستیم. از خبرهایی که دوستان میآورند در جریان جزئیات قرار میگیریم. ما قبلا انتقاداتی به شورای عالی داشتیم و بالاخره اینجا هم که صحبت نهاد اجماع ساز است، میخواهیم ببینیم نتیجه نهایی آن چه میشود. باید ببینیم چیزی که قرار است شکل بگیرد آیا نواقص را برطرف کرده است یا خیر. چون هنوز چیزی رسما شکل نگرفته و فعلا در قالب حرف است و ما سندی که برود در وزارت کشور ثبت شده و جزئیات آن معلوم شود، در جریان آن نیستیم. اینجا مصاحبه است و من نمیتوانم قضاوت کنم. شخصا امیدوارم یک چیزی تشکیل شود، یک ساختار و سامانی در جریان اصلاحات شکل بگیرد که از دو بعد نقص نداشته باشد. البته ما قبلا ایرادات و انتقاداتمان را در یک نامه مطرح کردیم.
این فعال سیاسی اصلاح طلب در پاسخ به این سوال که چه انتقاداتی را متوجه شورایعالی اصلاح طلبان می دانستید گفت:
ما از سال ۹۴ داریم انتقاد میکنیم و نامه مینویسیم. انتقادات ما در سه بعد بود. در بعد ساختار شورای عالی سیاستگذاری بود که ساختار جوابگو و همچنین شفاف نبود. یعنی مناسبات جریان اصلاحات که باید پاسخگو و شفاف باشد نبود. بعد دیگر اینکه ساختار فراگیر نیست. یعنی به لحاظ اینکه مثلا همهی جامعه اصلاح طلبی را در بر بگیرد، مخصوصا اقشار و اصنافی که بدنهای برای جریان اصلاحاتاند و نظرشان کجا و چگونه دیده میشود. بعد بعدی هم از لحاظ جغرافیایی و گسترهی سرزمینی است. مطالبات در ایران فقط یکی دوتا، یکرنگ و یکنواخت نیست. اولویت مطالبات در جاهای مختلف کشورمان فرق میکند. مثلا در بین اهل سنت مثلا قومیتها و اقلیتها هست و در بعضی جاها مسئله اصلی ممکن است مسئلهی کشاورزی باشد. در جای دیگر بحث تولید باشد. یعنی هم صنفی، قشری و هم جغرافیایی باید در برگیرندهی کلیت و جامعیتی باشد و مسائلی که بالاخره جریان اصلاحات با بدنه رایشان دنبال میکنند. این موارد باید در نظرها و تصمیمسازیها دیده و شنیده شود. و امیدواریم در ساختار جدید باشد. منتظریم ببینیم ساختار چه شکلی میشود. یکی از مشکلات دیگر در جریان اصلاحات، در گفتمان بود. جریان اصلاحات از گفتمان عدالت طلبی و اصلاح عملا دور افتاده بود و ما اینجا از لیبرال دموکراسی داریم تا سوسیال دموکراسی و بالاخره معلوم نیست اولویت چیست. یعنی اینکه جریان اصلاحات میخواهد اصلاح کند، دنبال اصلاح چیست؟ و دست روی کدامیک از مطالبات مردمی گذاشته است. یا کدام قشر و طبقات اجتماعی؟ انقلاب ایران روی محرومین و برطرف کردن مشکلات آنها تکیه داشت. بنیانگذار جمهوری اسلامی همواره اصل را بر این میگرفت. جریان اصلاحات در کجای این ماجرا قرار دارد و حرف آن کجاست؟ این در بحث گفتمان است که باید شفاف شود. یکی در شیوههای عمل یعنی رفتارها است. رفتارها باید اصلاح طلبانه یعنی با ویژگیهای پاسخگویی، صداقت، شفافیت، پاک دستی و قانون مداری باشد. این موارد ویژگیهای اصلی یک کنش اصلاح طلبانه است. این موارد بحثهای ما بود. حالا اینکه ساختار دارد شکل میگیرد، منتظریم ببینیم ضعفهای آن تا چه میزان برطرف شده است. مثلا اگر میخواهد اسم عوض شود، و یک اسم جدیدی بیاید، طبیعتا مشکلات را حل نمیکند و جریان اصلاح در دور باطل خود گیر میکند. من نمیدانم در آنجا چه اتفاقی قرار است بیافتد.
اصلاح طلبان با توجه به این ساختار جدید، چقدر میتوانند اعتماد مردم را برای حضور دوباره در صندوق رای جلب کنند؟
جلب اعتماد کاملا در اختیار اصلاحطلبان نیست. کل حاکمیت و سیستم هم باید فکری کند تا بیاعتمادی و فاصلهی مردم از حکومت را کم کرده و اعتماد را برگرداند. به هرحال چون اصلاح طلبان هم دلشان برای مملکت میسوزد و منافع ملی برایشان اولویت دارد، لذا اینها هم باید مجال فعالیت، امکان فعالیت و برنامهریزی داشته باشند. اصلاح طلبان قبلا با یک دست شنا میکردند، الان دیگر یک دست هم نیست. یعنی عملا آن مجال و امکان سیاست ورزی از اصلاحات سلب شده است. ولی در هر صورت من معتقدم این عمل به خود اصلاحات برمیگردد. باید با مردم صادقانه صحبت کنند و مشکلات را بگویند و باید به سمت مردم رجعت کنند. اصلاحات را فقط مکانیزمی برای کسب پست و منصب نداند که فقط هم در انتخاباتها خودش را نشان دهد نبینیم. مردم فکر کردند که جریان اصلاح طلبی به هر قیمتی میخواهد گوشهای از قدرت را در دست بگیرد. این مورد هم اثر گذاشته است. من معتقدم باید با جامعه و بدنه خود خیلی راحت صحبت کند. در آن صورت میشود امیدوار شد اصلاحات دوباره بتواند پایگاه خود را احیا کند.
آیا اصلاح طلبان در این دوره به سراغ کاندیدای اجاره ای یا نیابتی خواهند رفت؟
یک صدا از اصلاح طلبان بیرون نمیآید و زمانی که یک صدا بیرون بیاید میتوانیم بگوییم میخواهند چه کار کنند. الان فعلا همه رقم کاندید اینجا پیدا میشود. بعضی گروهها هستند که این موضوع را منتفی نمیدانند و بعضیها این موضوع را کاملا منتفی میدانند. الان موضع گیریها شخصی است و یا نهایتا حزبی است. اینکه کلیت موضع یک جریان چیست، باید منتظر باشیم اولا کلیت شکل بگیرد، بعد رسمی شود و بعد دربارهی آن تصمیم گرفت. الان برای این حرف زود است. امیدوارم روزی را ببینیم که از جریان اصلاحات یک صدا و یک برنامه بیرون بیاید.
وضعیت حزب اراده ملت چگونه است؟ فعالیتی را برای انتخابات شروع کرده یا خیر؟
ما جلسهای در تابستان داشتیم و شورای مرکزی تصمیم گرفت در درجه اول خودمان را خیلی درگیر انتخابات ریاست جمهوری نکنیم. بخاطر اینکه معتقدیم با توجه به فضایی که هست، اگر حزب بخواهد مستقیما کاندیدا بدهد و داد بزند، کاری که قبلا میکردیم، آن را برای خودمان منتفی میدانیم. اما اگر در کاندیداهای نهایی هرکدام تامین کننده منافع مردم و ملت بود، طبیعتا مورد حمایت است. اما خودمان میخواهیم کاندیدای حزبی داشته باشیم وستاد بزنیم ولی کلا نداریم. در انتخابات دیگر که انتخابات شوراهاست، از یکی دو ماه پیش ستادمان هم از پیش تشکیل شده است، برنامه میچیند و کاندیداها را آموزش میدهد. در شوراهای مختلف کار را دنبال میکنیم و شروع به کار کردیم. علت هم این است که ما کلا در سیاست خرد مطالبات منطقهای محلی فعال شدیم و داریم آنجا انرژی میگذاریم و انتخابات شوراها هم یکی از بهترین نقاط مطالبات منطقهای و محلی است.
پس حزب اراده ملت کاندیدای حزبی معرفی نمیکند؟
نه نمیکنیم و نخواهیم داشت. ولی کاندیداهای نهایی را ملاحظه میکنیم و اگر دیدیم کاندیدایی است که اهداف و برنامههایش با اهداف ما سنخیت دارد، طبیعتا انجام وظیفه میکنیم ولی خودمان کاندیدای حزبی نخواهیم داشت.
منبع: انصاف نیوز