ظریفیان: کابینه رئیسی متوسط رو به پایین است/ با «فساد فساد» کردن مسئله حل نمی‌شود
یک فعال سیاسی اصلاح طلب گفت: آقای رئیسی در بهره گیری از جناح اصولگرا برای دولتش اگر تلاش بیشتری می‌کرد می‌توانست از یک مجموعه قوی تر در کابینه خودش استفاده کند،به هر حال جریان اصولگرا نیروهای استخوان خورد کرده و با تجربه در عرصه های مختلف کم ندارد
به گزارش دیده بان ایران؛ غلامرضا ظریفیان درباره اینکه چند روز پیش وزرای پیشنهادی که از سوی رئیس دولت معرفی شده بودند از مجلس رأی اعتماد گرفتند، ارزیابی شما از کابینه سیزدهم چیست و آیا مطابق وعده‌های رئیسی چیده شده است، گفت: کابینه تازه بر سر کار آمده و شرط انصاف ایجاب می‌کند قبل از هر نوع پیش‌داوری و ارزیابی دولت که با همه فراز و نشیب‌ها مستقر شده تبریک بگوییم و در عین حال بدون هیچ نگاه جناحی آروز کنیم که با توجه به مشکلات انباشته شده‌ای که جامعه ما با آن روبهرو است، حال چه از منظر روح و روان و چه از منظر جان و جسم که به شدت فشار آورده است، موفق عمل کند.
این فعال سیاسی اصلاح‌طلب یادآور شد: آقای رئیسی دو نکته را همواره در دوران رقابت‌های انتخاباتی تاکید می‌کرد، اینکه من فراجناحی هستم و می‌خواهم دولت مردمی را تشکیل دهم، از همین رو انتظار می‌رفت آقای رئیسی در کابینه نگاه جدی‌تری به مسائل کشور با اتکاء بر نیروهای باتجربه و توانمند داشته باشند.
وی با اشاره به اینکه به هر دلیلی در این دوره کاهش حضور مردم را در انتخابات داشتیم که این امر آسیبی برای دولت جدید است، عنوان کرد: مشکلاتی در جامعه وجود دارد و دولت مکلف به حل آن‌ها است و این امر هم نیازمند یک عزم ملی و سرمایه اجتماعی گسترده است که امیدواریم بتواند آن را کسب کند؛ چراکه پشتوانه ملی و افزایش جدی سرمایه اجتماعی حل مشکلات فراروی کشور را که دولت موظف به آن است، راحت‌تر می‌کند.
این فعال سیاسی اصلاح‌طلب با بیان اینکه آقای رئیسی در بهره‌گیری از جناح اصولگرا برای دولتش اگر تلاش بیشتری می‌کرد می‌توانست از یک مجموعه قوی‌تر در کابینه خودش استفاده کند، اظهار داشت: به هر حال جریان اصولگرا نیروهای استخوان خردکرده و با تجربه در عرصه‌های مختلف کم ندارد و غیر از برخی از اعضای کابینه آقای رئیسی که تجربه و سابقه دارند، تعدادی از آن‌ها در وزارت‌خانه‌ها بوده‌اند و مسئولیت‌هایی را بر عهده گرفتند، بخش مهمی از کابینه سیزدهم آن تجربه لازم را ندارند.
وی عنوان کرد: مشاهده کردیم هنگام گفت‌وگوها در رأی اعتماد، بخش مهم و اعظم کابینه برنامه‌هایی که ارائه دادند کارشناسی و متکی بر یک نگاه گسترده ملی با دیدی به چالش‌ها و بحران‌ها نبود. اگر نگاهی به ادبیات بخشی از وزرا داشته باشیم، اغلب آن‌چه را که گفتند معطوف به گزارش‌های بسیار کلی در بحث‌های اقتصاد مقاومتی و گام دوم انقلاب بود، کمتر یک تصویر واقع‌بینانه ارائه دادند و در عین حال برنامه‌ای که مبتنی بر وضعیت موجود باشد که اطمینان خاطری برای صاحب نظران به وجود بیاورد، بیان نکردند.
ظریفیان تاکید کرد: وضعیت کشور به گونه‌ای است که به واقع همه کسانی که دل در گرو این خاک دارند چه اصلاح‌طلب و چه اصولگرا و چه جامعه‌ای که به این دو گروه هم متعلق نیستند مانند کارشناسان، توانمندها و اصحاب هنر، وررزش، صنعت، اقتصاد و فرهنگ؛ در عرصه کارآمدی و رفع معضلات وضعیت خوبی را مشاهده نمی‌کنند.
وی ادامه داد: اگر این دولت از شعارهای اولیه و گفت‌وگوهای تعارف‌آمیزی که فقط مختص این دولت نیست و در همه دولت‌ها وجود دارد، دوری کند، همه وظیفه کمک به آن را دارند.
ظریفیان خاطرنشان کرد: این دولت حداقل در چند مسئله مهم که جامعه ما با پوست، گوشت و استخوانش درگیر آن است روبهرو است؛ نخست بحث کرونا و مسئله مرگ و میر که به سلامت جامعه بستگی دارد، وضعیت کشور ما علیرغم همه زحمات و تلاش‌هایی که کادر درمان کشیده است، در رتبه‌بندی جهانی خوب نیست حتی کشوری مانند سوریه که این همه از سوی ایران به آن کمک شده است برای عدم حضور ورزشی‌اش در کشور ما استناد می‌کند به شرایط و وضعیت کرونایی ایران و استنکاف می‌کند.
این فعال سیاسی اصلاح‌طلب تاکید کرد: مسئله کرونا یک مسئله ملی است و جناحی نیست و اگر دولت کمک بخواهد، همه جریان‌های سیاسی باید پا در عرصه بگذارند و همه وظیفه دارند در هر گامی که این دولت بردارد، برای بهبود وضع موجود چه در بحث تامین واکسن و چه در بحث تامین دارو و چه کاهش مرگ و میر به آن کمک کنند و این را باید در نظر داشته باشیم که دولت با اتکاء صرفا یک وزیر این مسئله را حل کند.
وی ادامه داد: نکته بعدی بحث تورم و معیشت طاقت‌فرسا است؛ برای بخش قابل توجهی زندگی روزمره همراه با بیکاری، تامین حداقل‌ها را دشوار کرده است.
این فعال سیاسی خاطرنشان کرد: این دولت باید هر گام مثبتی را نه موقتی و نه اقدامات شعاری متکی بر شیوه‌های مسکن موقتی، بلکه برای حل مشکلات بردارد همه باید با هر فکر و ایده‌ای به آن کمک کنند. هر چند به نظر می‌رسد ستاد اقتصادی دولت برای حل معضلات و مشکلات تجربه و توانایی کافی ندارند اما به هر حال باید کمک کرد تا این بار سنگین را از دوش مردم بردارند.
وی ادامه داد: معضل بعدی پیش روی دولت مشکلات حاد محیط زیستی مانند آب و برق و مسائلی از این دست است که با همه ابعاد زندگی مردم سر و کار دارد.
ظریفیان گفت: ارزیابی من از کابینه آقای رئیسی متوسط و متوسط رو به پایین است و امیدواریم در عمل با انگیزه‌هایی که این مجموعه دارد، با بهره‌گیری از تجربه‌های گذشته و تجربه‌های جهانی و در عین حال با یک نگاه ملی بتواند معضلات را مرتفع کند.
وی تاکید کرد: معتقدم اگر این دولت بخواهد موفق باشد و نخواهد فقط ماه عسلی را بگذارند و بعد دچار روزمرگی با انبوهی از مسائل شود، لازمه‌اش این است که بدون شعار و با نگاه به حل مسائل برود سراغ کارشناسان دلسوز کشور و از دانشگاه‌ها و مراکز علمی افراد توانمند و نیروهای مدیریتی کشور را چه در بخش دولتی و چه بخش خصوصی به کار گیرد؛ به هر حال سال اول، پیشانی فعالیت دولت است و اگر بتواند چندگام حداقل در همین سه بخش کرونا، معیشت و محیط‌زیست بردارد؛ نمی‌گویم مسائل را حل کند نگاه آسیب دیده و ناامید جامعه احیا می‌شود.
ظریفیان با بیان اینکه جامعه با یک بحران جدید در عرصه فساد روبهرو است و به همین دلیل بخشی از سرمایه اجتماعی آسیب دیده است، گفت: صرفا فساد در رانت و اختلاس نیست، البته که باید جلوی‌شان گرفته شود اما در عین حال فساد می‌تواند در استفاده از نیروهای ناکارآمد هم باشد، می‌تواند از دست دادن فرصت‌ها هم باشد، فساد می‌تواند در نداشتن برنامه روشن مدیریتی هم باشد. دقت کنید شاید حتی نیروهای مدیریتی کشور ۲۴ ساعت هم کار کنند اما زمانی که یک برنامه روشن و مبتنی بر واقعیت‌ها و تجارب گذشته تهیه نشود در آینده می‌تواند محل انبوهی از فساد شود.
وی تاکید کرد: ضمن اینکه با «فساد فساد» کردن مسئله حل نمی‌شود، باید در عمل کار را جلو برد و تکیه کرد بر سرمایه‌های ملی؛ چراکه یکی از پارامترهای مهم در فسادستیزی همین امر است، البته ما در کشور مؤلفه‌های دیگری داریم و اگر به جوانان در دانشگاه‌ها در بخش‌های مختلف توجه نکنیم و ناامیدشان کنیم، آنان این احساس را می‌کنند که در آینده کشور جایی ندارند و این خودش نوعی فساد است.
ظریفیان به ایلنا گفت: این دولت با انبوهی از مشکلات روبهرو است، البته خودش هم باید با یک نگاه ملی به جامعه رجوع کند و با تکیه بر نیروهای دانش‌بیان، متخصص و با یک برنامه مبتنی بر اهم و مهم کردن با مسائل روبهرو شود، معتقدم اگر این اتفاق بیفتد، آن ضعفی که ما در میانگین متوسط رو به پایین مطرح کردیم، با ارزش افزوده‌ای که رجوع به نخبگان و حل تجربه مسائل با سرمایه اجتماعی است، می‌توان معضلات را مرتفع کرد.
