۷ باور اشتباه درباره بهبود بینایی/ از شستشوی چشم با چای تا خوردن آب هویج

به گزارش سایت دیده بان ایران؛ بیماری‌های چشمی همانند سایر بیماری‌هایی که در بدن وجود دارد، ممکن است باورهای غلطی وجود داشته باشد،  نمی‌توان با تجربه‌های شخصی و قبل از مراجعه به پزشک برای خود و یا دیگران نسخه درمانی پیچید.

خشکی چشم یکی از بیماری‌های رایج چشمی است،  باور غلطی که در بین بسیاری از افراد برای درمان بیماری خشکی چشم وجود دارد استفاده از داروهای گیاهی برای درمان چشم است.

در محصولات گیاهی فرآورده‌هایی وجود دارد که اگر به طور مستقیم و یا توسط پوست وارد چشم شوند، اثرات مخربی دارد، استفاده خودسرانه از داروهای گیاهی برای درمان چشم می‌تواند اثرات جبران ناپذیری به دنبال داشته باشد.

دومین باور اشتباه  درمان خودسرانه گل‌مژه است هر نوع خوددرمانی و دستکاری چشم برای برطرف کردن گل‌مژه از اساس غلط است. ممکن است ضایعه‌ای که بر روی پلک ایجاد می‌شود، اصلاً گل مژه نباشد و با استفاده خودسرانه از دارو صدمات جبران ناپذیری به چشم وارد شود.

شستشوی چشم با چای سیاه دم کرده یکی دیگر از این اشتباهات است. این باور که سال‌ها است بین عموم مردم رایج شده که چای ولرم می‌تواند باعث بهبود عارضه‌های چشمی شود، دلیل آن فقط گرم بودن چای است. بنابراین چای به خودی خود هیچ اثر درمانی بر چشم ندارد و حتی می‌تواند باعث ایجاد عفونت‌های ثانویه نیز شود.

استفاده از عسل برای درمان ضایعات و بیماری‌های چشمی سومین باور اشتباهی است چنانچه عسل به هر دلیلی وارد چشم شود می‌تواند درجاتی از عفونت و یا سوختگی‌های چشمی ایجاد کند.

آلرژی چشمی بیماری است که به صورت دوره‌ای عود می‌کند  استفاده خودسرانه از دارو و یا فرآورده‌های گیاهی بسیار خطرناک است و می‌تواند باعث تشدید بیماری شود.

 آب هویج در بینایی چشم هیچ تأثیر ثابت شده‌ای ندارد،  در واقع ویتامین A موجود در آب هویج نمی‌تواند اثر محسوسی در بینایی داشته باشد و برای درمان افرادی که از کمبود این ویتامین رنج می‌برند دوزهای بالای ویتامین A توسط پزشک تجویز می‌شود.

باور غلط دیگری درباره استفاده از عینک است. یکی از باورهای غلط در بزرگسالان این است که تصور می‌کنند اگر عینک استفاده کنیم چشم ضعیف‌تر یا تنبل می‌شود، این باور از اساس غلط و عینک وسیله‌ای اصلاحی است که نمی‌تواند مشکلی ایجاد کند.

باور غلط دیگر در مورد بیماری‌های چشمی  درباره تغییر یکباره آب مروارید به آب سیاه است.  ابتلاء به آب مروارید همراه با نشانه‌های محسوسی مثل تاری دید و کاهش بینایی به طور محسوس است و تبدیل یکباره و بی‌علامت آب مروارید به آب سیاه تقریباً محال است