مروری بر روزنامه های سه شنبه 18 آبان ماه
روزنامه های منتقد دولت امروز روایت رئیس قوه قضائیه درباره گلایه رئیس جمهور به رهبر انقلاب را در کانون توجه قرار داده است.البته روزنامه های طرفدار دولت و اصلاح طلبان سخنان آیت الله آملی لاریجانی را به صورت جزئی در صفحه یک آورده اند. این در حالی است که موضوع انتخابات امریکا و تحلیل ها در رابطه با آن از دیگر موضوعات مهم امروز بوده است.
روزنامه جوان در گزارشی با عنوان«خصوصی می‌گویی روزنامه‌ها را ببند علنی می‌گویی آزادی بیان!؟ » با اشاره به انتقاد شدید رئیس قوه قضائیه از اظهارات رئیس‌جمهور درباره مطبوعات نوشت:« رئیس قوه قضائیه با انتقاد شدید از برخی اظهارات در روزهای اخیر که با توجه به شواهد، اشاره او سخنان رئیس‌جمهور در افتتاحیه نمایشگاه مطبوعات است، تصریح کرد: برخی مسئولان به صورت شفاهی یا کتبی، با واسطه یا بی‌واسطه درخواست برخورد با برخی مطبوعات و رسانه‌ها را دارند، اما وقتی در میان اهالی رسانه قرار می‌گیرند، ندای آزادی مطبوعات سر می‌دهند. آیت‌الله آملی‌لاریجانی خطاب به گوینده چنین سخنانی تصریح کرد: برادر بزرگوار! شما خودتان شفاهاً یا کتباً با واسطه یا بی‌واسطه بارها گفته‌اید که چرا با فلان روزنامه یا فلان سایت برخورد نمی‌کنید! یا نزد مقام معظم رهبری گلایه می‌کنید که چرا دستگاه قضایی با فلان روزنامه برخورد نکرده است! اما وقتی در بین اهالی مطبوعات و رسانه حضور می‌یابید ندای آزادی مطبوعات سر می‌دهید و اینکه قلم‌ها را نشکنید و دهان‌ها را نبندید! البته ما به هیچ کدام از این سخنان کاری نداریم و راه قانونی خود را می‌رویم. »
انتخابات امریکا
روزنامه شرق با اشاره به این موضوع که سرنوشت انتخابات امریکا امروز مشخص می شود در گزارشی با عنوان« ٤ بامداد به وقت تهران » نوشت:« امروز پنجاه‌وهشتمین دور انتخابات ریاست‌جمهوری آمریکا به پایان رسیده و چهره چهل‌وپنجمین ساکن کاخ سفید مشخص خواهد شد؛ رئیس‌جمهوری که به سیاق معمول از پس فرایندی پیچیده و زمان‌بر که شاید بیش از یک سال به طول انجامد، بر کرسی یکی از قدرتمندترین منصب‌های جهانی تکیه خواهد زد. دراین‌میان، اما مرور مسیر رقابت نامزدها در دستیابی به دروازه‌های کاخ سفید نشان می‌دهد چرا انتخابات ریاست‌جمهوری آمریکا، جدای از تمامی هیاهوهای رسانه‌ای، به دلیل ماهیت و روند چندمرحله‌ای و مبهم خود به عرصه نمایشی جهانی بدل شده است. نامزدهای حزبی که پس از پیروزی در انتخابات درون‌حزبی و بدون کوچک‌ترین تهدیدی از سوی نامزدهای مستقل، در مجامع ملی دموکرات‌ها و جمهوری‌خواهان بلیت ورود به دور نهایی رقابت‌ها را دریافت می‌کنند، باید تلاش کنند تا در انتخابات مردمی که با اتکا به سیستم الکترال‌کالج برگزار می‌شود، بر رقیب خود پیروز شوند. در سیستم انتخابات الکترال، هر ایالت تعداد مشخصی انتخاب‌کننده دارد. تعداد نفرات در فهرست انتخاب‌کنندگان هر ایالت برابر است با تعداد سناتورها و نمایندگان مجلس نمایندگان در آن ایالات. هر ایالت فارغ از هر چیز دو سناتور دارد، اما تعداد نمایندگان هر ایالت در مجلس نمایندگان بستگی به تعداد مناطق آن ایالت دارد. جمعیت بیشتر هر ایالت به‌منزله مناطق بیشتر و طبیعتا تعداد نمایندگان بیشتر در مجلس نمایندگان خواهد بود. انتخابات الکترال در ماه دسامبر برگزار می‌شود و به منزله مرحله دوم انتخابات آمریکا بعد از انتخابات مردمی یا عمومی است. به‌این‌ترتیب، پس از اتمام انتخابات مردمی در هر ایالت، نامزدی که بیشترین رأی را در آن ایالت کسب کند، براساس قاعده «برنده-همه-را-می‌برد»، در آن ایالت پیروز می‌شود. پیروزی نامزدی خاص در ایالت به این معناست که فهرست انتخاب‌کننده‌های آن نامزد در انتخابات الکترال ماه دسامبر شرکت می‌کنند. قاعده برنده-همه-را-می‌برد در همه ایالات به‌جز دو ایالت نبراسکا و مِین برقرار است. در این دو ایالت هرکس به نسبت رأیی که کسب می‌کند انتخاب‌کننده به کالج الکترال می‌فرستد. براساس قانون اساسی آمریکا، رئیس‌جمهور و معاون او با رأی ٥٣٨ نفر هیأت انتخاب‌کننده انتخاب می‌شوند. بنابراین هر نامزدی که بتواند بیش از نصف آرا یعنی ٢٧٠ رأی از ٥٣٨ رأی را کسب کند، رئیس‌جمهور ایالات متحده خواهد شد.»
کاریکاتور از روزنامه شهروند
روزنامه ایران نیز در یادداشتی به قلم حسن بهشتی پور با عنوان« سایه روشن‌های دو رقیب امریکایی» نوشت:« ، با توجه به اینکه ما رابطه نزدیکی با ایالات متحده نداریم و در چالشی جدی با امریکا به سر می‌بریم، هر نامزدی که پیروز انتخابات شود، تأثیر تعیین‌کننده‌ای بر مناسبات با ایران نخواهد داشت؛ اگر با ملاک «بد» و «بدتر» به دو نامزد بنگریم، آنگاه می‌توان یادآور شد اگر کلینتون رئیس جمهوری امریکا شود، به طور طبیعی حرکت اوباما با ایران ادامه خواهد یافت. به عنوان مثال، در بحث «برجام» توافقی انجام شده که تداوم آن با کلینتون راحت تر خواهد بود. اما اگر ترامپ رئیس جمهوری شود، احتمال تشدید تنش بیشتر است، هرچند ، وی نیزمجبور است «برجام» را اجرا کند زیرا «برجام» توافقی بین‌المللی است و رئیس جمهوری امریکا (هر کس که باشد) نمی‌تواند بسادگی آن را زیر پا بگذارد. در واقع؛ تنها تفاوت ترامپ با کلینتون در این است که احتمال کارشکنی ترامپ در مسیر اجرای «برجام» بیشتر از هیلاری است.»
واکنش روزنامه کیهان به اظهارات اقتصادی رئیس جمهور
روزنامه کیهان در گزارشی با عنوان« دولت اگر پول نداشت حقوق بدهد جیب نجومی‌ها چگونه پر شد؟!» نوشت:« براساس اظهارات برخی نمایندگان عضو فراکسیون مستقلان ولایی رئیس‌جمهور در جلسه‌ای با اعضای این فراکسیون گفته است دولت در ماه‌های پایانی سال 94 پولی برای پرداخت حقوق‌ها نداشته است، این اظهارات در حالی مطرح می‌شود که در بازه زمانی مورد ادعا حداقل 400 مدیر دولتی حقوق‌های نجومی دریافت کرده‌اند، حقوق‌هایی که صحت ادعای منتسب به رئیس‌جمهور را زیر سؤال می‌برد. اگر ادعای خالی بودن خزانه دولت صحت داشته باشد، پس چطور در همان ایام چند صد مدیر حقوق‌های نجومی گرفته‌اند؟! البته چنین اظهاراتی از سوی رئیس‌جمهور بی‌سابقه نیست. از این منظر می‌توان گفت آیا طرح ادعای نداشتن پول برای پرداخت حقوق، بسترسازی دیگری برای تحمیل برجام‌های بعدی است؟!»
منبع: تابناک
