کاهش مشارکت دو بازنده دارد؛ نظام و اصلاح‌طلبان/ مشارکت مشروط نوعی تحریم انتخابات است

به گزارش دیده بان ایران، فضای سیاسی کشور روز به روز انتخاباتی‌تر می‌شود، اما فضای اجتماعی اصلا آماده ورود به مباحث انتخاباتی نیست. مردم هر روز سنگینی فشار‌های اقتصادی عمدتا ناشی از تحریم را بیشتر احساس می‌کنند و با مسائل و دشواری‌های روزمره دست به گریبانند. این وضعیت آنان را از کارآمدی هیات حاکمه و هر دو جریان اصلاح طلب و اصولگرا ناامید کرده و بیم کاهش مشارکت می‌رود. اصولگریان البته بد به دل خود راه نمی‌دهند و می‌دانند که کاهش مشارکت به نفع آن‌ها خواهد بود. اصلاح طلبان، اما از یک سو با سرمایه اجتماعی مواجه هستند که روز به روز تحلیل می‌رود و از سوی دیگر می‌دانند که در صورت افزایش ناامیدی‌های اجتماعی شانسی برای غلبه بر رقیب ندارند.

وضعیت موجود برای اصلاح طلبان حکم دو راهی را دارد و بسیاری از فعالان سیاسی در این جریان ترجیح می‌دهند به جای تسلیم شدن در برابر ساختار موجود و ورود به کارزار انتخابات بدون ژنرال‌ها و تنها با چند سرباز زخمی، جانب مردم را گرفته و به این بازی خاتمه دهند. گروه دیگر، اما تحریم انتخاباتافق دورتری دارند و با تاکید بر اینکه کنار کشیدن از انتخابات نتیجه‌ای غیر از یک‌دست شدن حاکمیت و پیشکش قدرت به جریان افراطی ندارد؛ تلاش می‌کنند تا مطالبات مردم را اگرچه به کندی، اما محقق کنند. این گروه راهکاری غیر از ترغیب مردم به حضور مجدد پای صندوق‌های رای ندارد و می‌داند که تنها شانس او مشارکت حداکثری مردم است.

اصلاح طلبان خواهان مشارکت گسترده در انتخابات این روز‌ها استمرارطلب یا منصب طلب خوانده شدن را به جان می‌خرند و تنها به این دل بسته‌اند که افزایش مشارکت مردم در انتخابات در شرایط کنونی یک بازی برد – برد میان اصلاح طلبان و مجموعه نظام است لذا امیدوارند که نهاد‌های حاکمیتی و نظارتی نیز گامی به سوی افزایش مشارکت بردارند.

اسماعیل گرامی‌مقدم، سخنگوی حزب اعتمادملی در همین گروه جای دارد که در این گفت‌وگو به دلایل افزایش مشارکت و پیامد‌های کاهش مشارکت پرداخت است.

گرامی مقدم با اشاره به اینکه «پیش‎بینی‎ها از انتخابات 98 به خاطر نارضایتی‌هایی که به واسطه تحریم‌ها به مردم تحمیل شده است، ناامید کننده است» گفت: «ما اصلاح طلبان با این واقعیت مواجه هستیم که در صورت نارضایتی مردم مشارکت در انتخابات کاهش می‌یابد بنابراین اصلاح طلبان برای پیروز در انتخابات شانسی ندارند یا شانس آن‌ها کاهش پیدا می‎کند. به ظن جریان تندرو این وضعیت بهترین شرایط است و ابایی هم از گفتن آن ندارند. چنانچه چهره‌های مثل حمید رسایی و بخری از اعضای جمنا بار‌ها گفته‌اند که مشارکت مردم هدف و معیار ما نیست و اتفاقا با کاهش مشارکت برنده می‌شویم».

وی افزود: «این شرایط برای کشور چند سناریو تعریف می‌کند و برنده و بازنده آن کاملا مشخص است. نباید تردید کرد که کاهش مشارکت دو بازنده دارد. نخست منافع ملی یا به تعبیر دیگر نظام. نظامی که می‌خواهد از خود چهره دموکراتیک به دنیا ارائه دهد و بگوید که من جمهوری اسلامی هستم و انتخابات برگزار می‌کنم. انتخاباتی که همیشه مشارکت حداکثری داشته است. نظامی که از یک سو با رویارویی نظامی با آمریکا و غرب مواجه است و به صورت طبیعی نیازمند مشارکت حداکثری است و در صورت کاهش مشارکت بازنده خواهد بود. بازنده دوم نیز اصلاح طلبان هستند، چون این جریان همیشه به یمن مشارکت حداکثری برنده انتخابات بوده‌اند. تجربه چهل ساله نشان داده که هر وقت مردم مشارکت داشته‌اند، علی رغم رد صلاحیت‌های گسترده و مشارکت حداقلی نامزد‌های اصلاح طلبان این جریان برنده شده است.»

گرامی مقدم تاکید کرد: «برنده کاهش مشارکت جریان تند و افراطی خواهد بود که تجربه نشان داده هر وقت سر کار آمدن باعث تنش‌های داخلی و خارجی و پس‌رفت در کشو شده‌اند.»

این فعال سیاسی اصلاح طلب ادامه داد: «در این شرایط انتخابات 98 باید برای دست اندرکاران انتخابات به ویژه شورای نگهبان از حساسیت بیشتری برخوردار باشد و زمینه‌ساز مشارکت حداکثری باشد. باید از همه گروه‌های سیاسی دعوت کند که در انتخابات حضور یابند و صلاحیت آنان را بر حسب مر قانون بررسی کند و کشور را دست بسته در اختیار یک جریان تند و افراطی قرار ندهند و بلکه زمینه وحدت ملی و انسجام را فراهم کند».

وی در پاسخ به این پرسش که مردم کجای دو سناریو افزایش یا کاهش مشارکت قرار دارند، گفت: «بخشی از مردم را می‌شود با رویکرد جدید شورای نگهبان که اشاره کردم، امیدوار کرد و این امیدواری موجب مشارکت حداکثری می‌شود. البته متغیر‌های دیگری را هم باید دستکاری کرد. مثلا مبارزه با فساد. به نظرم این بخش به نارضایتی مردم دامن می‌زند و مردم وقتی می‌بینند که هرروز یک دستگاه اجرایی یا نظارتی، بانک، فرد و ... ثروت مملکت را به غارت برده ناراضی‌تر می‌شود. عمل دستگاه قضایی بر مبنای عدالت نیز نقش مهمی دارد.»

گرامی مقدم تاکید کرد: «دستگاه قضایی باید نشان دهد که در دوره مدیریت جدید خود به دنبال تغییر و تحول است. امروزه توسعه کشور‌ها صرفا بر پایه اقتصاد تعریف نمی‌شود. بسیاری از نظریه‌پردازان معتقدند که کشور‌ها توسعه نمی‌یابند مگر با توسعه قضایی. اگر در دوران آقای رئیسی شاهد رفتار‌های منصفانه و عادلانه باشیم که مردم نمونه‌های عملی آن را – مثل همین برکناری رئیس زندان بعد از قتل یک زندانی سیاسی در فشافویه – امید مردم برخواهد گشت و در این صورت منافع نظام تامین می‌شود».

سخنگوی حزب اعتماد ملی همچنین گفت: «خود ما اصلاح طلبان نیز دقت لازم و مشارکت حداکثری را در اجماع نظرات نداشتیم و متاسفانه شاهدیم که بخشی از اصلاح طلبان به ناامیدی مردم دامن می‌زنند. یعنی بخشی از گناه ناامیدی مردم از انتخابات به عهده بخشی از اصلاح‌طلبان است که خط تحریم را به فضای سیاسی کشور تلقین می‌کنند. این خطای استراتژیک اصلاح طلبان است که به جای یافتن روش‌های تجربه شده و موثر به روش‌های کهنه و پوسیده و ورشکسته دهه 80 می‌زننند که شاهد بودیم در انتخابات مجلس هفتم و شورای دوم چه پیامدی داشت.»

به گفته وی، پیگیری روش‌های شکست خورده قدیمی به جای پیگیری مطالبات مردم و صحبت از خواسته‌های مردم، درست نیست.

گرامی مقدم «مشارکت مشروط در انتخابات» را نوعی «تحریم انتخابات» دانست و گفت: «این رویکرد به ناامیدی مرد خواهد انجامید و این درحالی است که در وضعیت کنونی تمامی فعالین سیاسی و ارکان نظارتی و حاکمیتی باید مشارکت مردم در انتخابات 98 را دغدعه خود بدانند. اگر این‌ها از انتخابات و مشارکت حداکثری مردم درنگ کنند دود آن به چشم همه خواهد رفت. هم مردم متضرر می‌شوند و در ادامه منافع کشور به مخاطره می‌افتد.»

این فعال سیاسی اصلاح طلب خاطرنشان کرد: «فکر می‌کنم این دستگاه‌های نظارتی هستند که باید گام اول را برای امیدوار کردن مردم و افزایش مشارکت برداردند. حاکمیت باید نشان دهد که نسبت به منتقدان خود تغییر رویه و روش داده است. اصلاح طلبان نیز باید با تمامی سرمایه اجتماعی خود وارد میدان شوند و مشارکت مردم را افزایش دهند».

منبع: آزادی