پس از آنکه یک مورد ابتلا به بیماری طاعون خیارکی در منطقه‌ی خودمختار مغولستان داخلی در شمال چین شناسایی شد، مقام‌های بهداشت این کشور اقدامات پیشگیرانه وضع کردند.
به‌گفته‌ی مقام‌های بهداشت چین، ابتلای یکی از شهروندان این کشور به طاعون خیارکی در منطقه‌ی مغولستان داخلی تأیید شده است. این خبر نشان می‌دهد که چگونه حتی در میانه‌ی مبارزه‌ی جهان با دنیاگیری ناشی از یک ویروس جدید، تهدیدهای قدیمی همچنان پابرجا هستند.
طاعون یا مرگ سیاه بیماری عفونی باکتریال است که توسط باکتری میلهای شکل و گرم منفی موسوم به یرسینیا پستیس ایجاد میگردد. انتقال باکتری به انسان یا جوندگان در اثر گزش کک است. اشکال مختلف بیماری عبارت از: طاعون خیارکی، ریوی و یا سپتی‌سمی است. طاعون ریوی بسیار مهلک بوده و گاهی تا 100% مرگ و میر از آن گزارش شده است. این بیماری به رغم توسعه دانش پزشکی همچنان به صورت آندمیک در گوشه و کنار جهان دیده می‌شود و الگوی انتقال آن عمدتاً بین جوندگان و کک است و اگر انسان نیز درسیکل انتقال قرار گیرد آلوده میگردد. انتقال بیماری منحصر به یک الگو نیست. به عبارت دیگر علاوه بر نیش کک از طریق تنفس نیز بیماری منتقل میگردد.
به گزارش
سایت دیده بان ایران؛ پس از آنکه یک مورد ابتلا به بیماری طاعون خیارکی در منطقه‌ی خودمختار مغولستان داخلی در شمال چین شناسایی شد، مقام‌های بهداشت این کشور اقدامات پیشگیرانه وضع کردند.
به‌گفته‌ی مقام‌های بهداشت چین، ابتلای یکی از شهروندان این کشور به طاعون خیارکی در منطقه‌ی مغولستان داخلی تأیید شده است. این خبر نشان می‌دهد که چگونه حتی در میانه‌ی مبارزه‌ی جهان با دنیاگیری ناشی از یک ویروس جدید، تهدیدهای قدیمی همچنان پابرجا هستند.
طاعون یا مرگ سیاه بیماری عفونی باکتریال است که توسط باکتری میلهای شکل و گرم منفی موسوم به یرسینیا پستیس ایجاد میگردد. انتقال باکتری به انسان یا جوندگان در اثر گزش کک است. اشکال مختلف بیماری عبارت از: طاعون خیارکی، ریوی و یا سپتی‌سمی است. طاعون ریوی بسیار مهلک بوده و گاهی تا 100% مرگ و میر از آن گزارش شده است. این بیماری به رغم توسعه دانش پزشکی همچنان به صورت آندمیک در گوشه و کنار جهان دیده می‌شود و الگوی انتقال آن عمدتاً بین جوندگان و کک است و اگر انسان نیز درسیکل انتقال قرار گیرد آلوده میگردد. انتقال بیماری منحصر به یک الگو نیست. به عبارت دیگر علاوه بر نیش کک از طریق تنفس نیز بیماری منتقل میگردد.
به نظر می‌رسد، قرار گرفتن یرسینیا پستیس در لیست سلاح‌های بیولوژیک از سوی کنوانسیون خلع سلاح، ناشی از نحوه انتقال و قدرت بیماری زایی آن باشد. لذا، نحوه تهیه، تولید و انتشار آن به‌صورت افشانه‌ای قوت گرفته است. از اینرو، خطر کاربردهای بیولوژیک یا بیوتروریستی آن توسط دشمن امری محتمل و تهدید جدی است.
با توجه به تهدیدهای مطرح شده لزوم شناخت هر چه بیشتر جنبههای تشخیص، کنترل، پیشگیری و اپیدمیولوژیک بیماری و نیز رعایت موازین بهداشتی افزایش یافته است. زیرا می‌تواند از خطر ابتلا بیماری در بین نیروها و عموم مردم بکاهد. از اینرو، در این مقاله سعی شده است به جنبههای فوق پرداخته شود.
طاعون خیارکی و مرگ سیاه
طاعون خیارکی که موجب همه‌گیری مرگ سیاه در قرون وسطی شد، دراثر باکتری یرسینیا پستیس به‌وجود می‌آید و به‌واسطه‌ی کک‌هایی منتقل می‌شود که به‌دست جوندگان آلوده شده‌اند. در مغولستان داخلی، حیوان میزبان اغلب نوعی پستاندار جونده به مارموت است که در نواحی روستایی زندگی می‌کند.
تصویر باکتری باسیل یرسینبا پستیس، عامل انتقال طاعون
حقایقی درباره‌ی طاعون
بیماری طاعون به ۵ گونه‌ی «خیارکی»، «عفونتی خون»، «ریوی»، «حلقی» و «مننژ» تقسیم می‌شود. طاعون خیارکی متداول‌ترین حالت طاعون است که طی نیش کک یا گازگرفتگی توسط موش آلوده به باکتری «باسیل» به وجود می‌آید. این باکتری گرم منفی، در لوله گوارشی کک‌ها دیده می‌شود و باعث بسته شدن آن می‌شود؛ بنابراین کک مجبور می‌شود تا برای رفع گرسنگی خود بیشتر نیش بزند. آنگاه باکتری‌ها از طریق نیش وارد بدن جانور دیگر شده و به این ترتیب باعث شیوع بیماری می‌شوند.
کک‌ها معمولاً به جوندگان، به خصوص موش‌ها حمله می‌کنند، ولی درصورتی که تعداد این جانوران به علت ابتلا به طاعون کم شود، موجود دیگری از جمله انسان را میزبان قرار می‌دهند. نقش موش‌ها در شیوع همه‌گیری‌های بزرگ طاعون در طول تاریخ بسیار مهم بوده است. دورهٔ نهفتگی بیماری طاعون خیارکی بین دو تا شش روز طول می‌کشد. سپس علایم اولیه، یعنی لرز و تب بالا، سرگیجه، درد شدید عضلات و مفاصل، کوفتگی و سر درد ظاهر می‌شوند. پس از ۲۴ ساعت، خیارک‌هایی بر روی بدن بیمار به‌وجود می‌آیند. خیارک‌ها غدد لنفاوی هستند که متورم شده‌اند.
این خیارک‌ها معمولاً در اطراف ناحیهٔ نیش کک ظاهر می‌شوند و به تدریج بزرگ می‌شوند و بسیار دردناک و حساس هستند. از علایم دیگر بیماری طاعون، کم‌شدن آب بدن و عطش دائمی بیمار است. درصورتی که بیمار به موقع تحت علاج قرار نگیرد، علایم هشدار دهنده‌ای همچون افزایش تعداد ضربان‌های قلب، آشفتگی و هذیان ظاهر می‌شوند. در این صورت بیمار پس از ۳۶ ساعت می‌میرد.
کانال رسمی دیدبان ایران در تلگرام
