امیر رئیسیان، وکیل دادگستری، در پاسخ به این سؤال که آیا اظهارات اخیر ائمه جمعه اصفهان و خراسان شمالی قابل پیگیری است، گفت: «اگر بخواهیم این اظهارات را دستهبندی کنیم، باید گفت این نوع ادبیات و عبارات در میان دو گروه اجتماعی تفرقه و اختلاف ایجاد میکند و عدهای از جامعه را نسبت به عده دیگر جامعه بدون ارائه مستندات و بدون دلایل کافی و بدون مجوز قانونی وارد موضعگیری میکند. نتیجه این ادبیات در وهله اول بدون درنظرگرفتن واکنشهای افراطی، تفرقه و احساس دوپارگی در جامعه است. و در مرحله بعد ممکن است با رفتارهای افراطی زمینه برای بروز خشونت ایجاد شود. این مسئله از نظر حقوقی در قوانین مختلف ممنوع شده»
به گزارش دیده بان ایران؛ مرضیه ابراهیمی، یکی از زنان اصفهانی است که شش سال پیش در مهر سال ۹۳ قربانی اسیدپاشی شد. او درباره تازه ترین اظهارات امام جمعه اصفهان گفت: همان شش سال پیش هم چنین صحبتهایی گفته میشد و اتفاقی که بعد آن افتاد، زندگی ما را تحتالشعاع خودش قرار داد. اسیدپاشی چهار دختر اصفهانی نتیجه آن تهدیدها بود و من آخرین قربانی بودم. واقعیت این است که من از شش سال پیش هیچ امنیتی احساس نمیکنم؛ چه در خیابان، چه در کوچههای خلوت و چه خیابانهای شلوغ و چه در ماشین شخصی با شیشههای بالا یا پایین». او در ادامه گفت: «در این شش سال اخلاق خاصی پیدا کردم و حتی به این فکرمیکنم که نمیخواهم فرزندی به دنیا بیاورم؛ چراکه اینجا جای امنی برای فرزند من نیست. میخواهم بگویم اگر میخواستند رعب و وحشت در دل من و بقیه به وجود بیاورند، بهشدت موفق بودند. آسیبی که به ما وارد کردند، وحشتناک بود. تصور کنید که زندگی چهار دختر نابود شد. به نظرم با صحبت درباره ناامنکردن فضا برای کسانی که به نظر آنها بدحجاب هستند، دوباره این آتش روشن شد و انگار همه چیز در حال تکرار است». ابراهیمی با بیان اینکه راستش من درحالحاضر احساسات مختلفی را تجربه میکنم، گفت: «احساس خشم دارم، احساس غم و ناامنی و وحشت دارم. اینکه هر لحظه امکان دارد دوباره این اتفاق بیفتد و مهم نیست هدفش من نباشم. مهم این است که اگر این اتفاق تکرار شود، حتی چندین نفر تنشان بلرزد، برای من دردناک است؛ چون خودم لمس کردم و حس کردم و اصلا فردی نیستم که بگویم حالا که این اتفاق برای من افتاده، مهم نیست، بگذارید برای بقیه هم این اتفاق بیفتد. من فکر میکنم حتی تیتر خبرها دراینباره هم باعث ترس و بدی حال چندین نفر خواهد شد. چه بسا که اسیدپاشی حاصل همین حرفها بود و زندگی ما را نابود کرد و من واقعا نمیخواهم دوباره این اتفاق بیفتد».
به عقیده مرضیه قانونی نیست که از او و دیگر زنان حمایت کند. او میگوید: «اگر قانونی وجود دارد، باید جلوی این رفتارها را بگیرد. اگر قانونی وجود دارد و میتوان از تبصرهای استفاده کرد، خواهش میکنم جلوی این افراد که رعب و وحشت را به خانه ما میآورند، بگیرید. آن هم در شرایطی که ما وضعیت بدی را از نظر روحی و روانی تجربه میکنیم. الان وقت ایجاد رعب و وحشت در دل مردم نیست و اگر جایی و قانونی است که این فرد را به دلیل ایجاد رعب و وحشت بازخواست کند، این کار را انجام دهید و از او سؤال کنید برای چه ایجاد رعب و وحشت میکند. ذهن من و بسیاری دیگر از زنان و مادران ما و تمام کشور را دچار عذاب میکند. شش سال پیش من و سهیلا و مینا و سمیه زندگیمان نابود شد، صورت و سلامت و زیبایی ما و تمام زندگی ما از بین رفت. مادران ما پیر شدند. تمام آرزوهای ما و همه چیزهایی را که یک زن 20، 30ساله آرزو دارد، نابود کرد. شما را به خدا این کار را نکنید و بگذارید ما که اینجا زندگی میکنیم و نمیخواهیم از اینجا فرار کنیم، این بلا را سر ما نیاورید».
این زندگی حق ما نبود
سمیه (سحر) مثماریان، یکی دیگر از قربانیان اسیدپاشی اصفهان است. او هم در رابطه با اظهارات امامان جمعه اصفهان و بجنورد میگوید: «راستش را بخواهید مدتهاست بیتفاوت شدهام. شما از من میپرسید که ترسیدهام؟ پاسخم این است که نه! چه بلایی بالاتر از آنچه را تجربه کردهام، میخواهند سرم بیاورند. خاطرم هست به من گفتند به خاطر حجابت رویت اسید پاشیدند؛ چون پشت فرمان لباس خواب پوشیده بودی. چون زورم به آنها نمیرسد، کاری از من برنمیآید و هر تهمتی میزنند». او با بیان اینکه من حتی صحبتهای امام جمعه را نشنیدهام میگوید: «راستش عصبی میشوم. مادرم به من گفت که امام جمعه گفته باید فضا را برای بیحجابها ناامن کرد. کاری از دستم برنمیآید؛ اما اگر مرجعی باشد که شکایتم را ثبت کند، حتما شکایت میکنم. دلم میخواهد پیگیری حقوقی کنم. فکر میکنم چون ماجرای ما را کسی پیگیری نکرد، باعث شده که دوباره این حرفها تکرار شود. آنها نمیدانند با زندگی ما چه کردند. آسیبی که به من زدند به خاطر شوک عصبی نتوانم هرگز باردار شوم و دیگر نمیتوانم به ازدواج فکر کنم. حق و حقوق ما را هم ندادند و حالا دوباره دستور ناامنی میدهند». مینا آزاده هم تقریبا مثل سحر فکر میکند. اومیگوید: «راستش را بخواهید ما هیچکدام بیحجاب نبودیم. من خودم شخصا زمانی که این اتفاق افتاد در حال برگشت از دانشگاه بودم و لباس فرم تنم بود. لباس فرم دانشگاهی تنم بود. مانتوی بلند داشتم و شلوارم بلند بود. سهیلا جورکش از استخر میآمد و آرایشی نداشت. مرضیه ابراهیمی و خانم مثماریان هم همینطور. ماجرا اینجاست که هرکس تعریف خودش از حجاب را دارد. وقتی با یک پیامک، فردی که ممکن است صلاحیت نداشته باشد، بیحجاب و باحجاب را تشخیص میدهد، کسی هم تصمیم میگیرد فردی را که به نظرش بیحجاب است، با اسید مجازات کند». مینا ادامه میدهد: «حالا دیگر مدتها گذشته و من 37سالهام. قرنیه چشمم و بخشی از مویم از دست رفته و دستانم هم کاملا سوخته و عصبش از کار افتاده. به خاطر شرایط اقتصادی نه توانایی جراحی دارم و نه میتوانم به پزشک مراجعه کنم و نه شغلی دارم. این نتیجه بلایی بود که به سر من آوردند و نمیدانم چطور تقاص پس خواهند داد».
این ادبیات ممنوع است
امیر رئیسیان، وکیل دادگستری، در پاسخ به این سؤال که آیا اظهارات اخیر ائمه جمعه اصفهان و خراسان شمالی قابل پیگیری است، گفت: «اگر بخواهیم این اظهارات را دستهبندی کنیم، باید گفت این نوع ادبیات و عبارات در میان دو گروه اجتماعی تفرقه و اختلاف ایجاد میکند و عدهای از جامعه را نسبت به عده دیگر جامعه بدون ارائه مستندات و بدون دلایل کافی و بدون مجوز قانونی وارد موضعگیری میکند. نتیجه این ادبیات در وهله اول بدون درنظرگرفتن واکنشهای افراطی، تفرقه و احساس دوپارگی در جامعه است. و در مرحله بعد ممکن است با رفتارهای افراطی زمینه برای بروز خشونت ایجاد شود. این مسئله از نظر حقوقی در قوانین مختلف ممنوع شده». او تصریح کرد: «بهعنوان مثال این ادبیات برای مطبوعات ممنوع است و اگر مطبوعات چنین حرفهایی را منتشر کنند و اقدام به طبع متونی با این مضمون بکنند، حتی بر فرض داشتن مستندات، این ادبیات منجر به تفرقه اجتماعی و نفرتپراکنی میشود و غیرقانونی است و مطابق قانون بند 4 ماده 6 قانون مطبوعات ممنوع است (ماده 6 - نشریات جز در موارد اخلال به مبانی و احکام اسلام و حقوق عمومی که در این فصل مشخص میشوند آزادند. ...4 - ایجاد اختلاف مابین اقشار جامعه، بهویژه از طریق طرح مسائل نژادی و قومی). همینطور در قانون فعالیت احزاب و گروههای سیاسی گفته شده است که احزاب و گروههای مشمول قانون حق استفاده از این ادبیات را ندارند و این کار حتی منجر به ابطال پروانه برای حزب خواهد شد. در ماده 16 این قانون گفته شده که گروههای موضوع این قانون باید در نشریات، اجتماعات و فعالیتهای دیگر خود از ارتکاب موارد زیر خودداری کنند: بند و- نقض وحدت ملی و بند ز - تلاش برای ایجاد و تشدید اختلاف میان صفوف ملت با استفاده از زمینههای متنوع فرهنگی و مذهبی و نژادی موجود در جامعه ایران».
این وکیل دادگستری در ادامه با اشاره به مجازات چنین ادبیاتی گفت: «بنابراین نوع این عبارات از سوی هر شخصیت سیاسی که معتقد است باید بنا بر تشخیص او بخشی از جامعه را مجازات کنیم، ادبیات نفرتپراکن است. گو اینکه مجازات باید براساس قانون صورت بگیرد (امام جمعه فرمودهاند که برای بخشی از جامعه فضا ناامن شود. این به معنای تعیین مجازات است و فارغ از اینکه با اصل قانونیبودن جرائم و مجازاتها در تناقض است و مجری این مجازات و صادرکننده حکم باید مرجع قانونی باشد و هیچکدام از اینها در نظر گرفته نشده است) جدا از آن این ادبیات منجر به نفرت و تفرقه میشود. از سوی دیگر راهبردهای فرهنگی حجاب که مصوبه شورای عالی انقلاب فرهنگی است، در یک بند مشخصا اشاره داشته است که دستگاهها برای تأمین امنیت اخلاقی و آسایش زنان باید اقداماتی انجام دهند؛ بنابراین واضح است که در وضعیت ناامنی هیچ دستاوردی عاید مسئولان فرهنگی نخواهد شد».
منبع: شرق
کانال رسمی دیدبان ایران در تلگرام