داریوش قنبری: نظام دموکراسی با حق انتخاب کردن مردم معنا پیدا می‌کند
فعال سیاسی اصلاح طلب گفت: به نظر من هرچه تعداد کاندیداها بیشتر شود، می‌توان انتظار افزایش مشارکت نیز داشت زیرا مردم احساس می‌کنند که سلیقه‌های مختلف در حال رقابت هستند. اما موافق هستم که یک جریان واحد سیاسی نباید دو کاندیدا یا بیشتر داشته باشد.
به گزارش دیده بان ایران، تکثر کاندیداهای در جریان اصولگرا به جایی رسیده که خودشان نیز اعتراف می‌کنند. شاهد این مدعا نیز اظهارات اخیر عزت‌الله ضرغامی است. گواه دیگر نیز تلاش همیشگی این جریان برای رسیدن به وحدت و معرفی کاندیدای واحد است که در عموما با شکست مواجه می‌شود. نکته قابل توجه آنکه در جریان اصلاح طلب نیز علی‌رغم همه اما و اگرهایی که در زمینه مشارکت وجود دارد و مانعی که پیش پای نیروهای سیاسی این جریان است؛ شاهد لیست بلندبالایی از کاندیداهای احتمالی هستیم.
حال اگر این را نیز در نظر داشته باشیم برخی از همیشه در صحنه‌گان انتخابات نیز به صورت مستقل وارد عرصه خواهند شد، باید به این نتیجه رسید که شهر حسابی شلوغ است. بخش تلخ قضیه اما آنجا است که همزمان با افزایش تعداد کاندیداها اعم از اصولگرا و مستقل و اصلاح‌طلب از میزان تمایل مردم به حضور پای صندوق‌های رای کاسته شده و این روزها دغدغه مشارکت اصلی‌ترین بحث انتخاباتی است.
بدیهی است که مشارکت کنندگان در انتخابات هر قدر هم که کم شوند، نهایتا رئیس جمهور را انتخاب خواهند و آقایان نیز برای توجیه آن همچنان که در انتخابات مجلس می‌گفتند، خواهند گفت میزان مشارکت در حد استانداردهای جهانی است و کاهش آن به چشم آمده چون در ادوار گذشته مشارکت خیلی زیادی داشتیم!
همزمان بی‌میلی مردم به رای دادن و افزایش رغبت آقایان به کاندیداتوری اما نشانه خوبی نیست. به خصوص اگر با افزایش محدودیت‌های یک جریان سیاسی توام شده و از انتخابات ریاست جمهوری 1400 یک وزن کشی سیاسی بین نیروهای اصولگرا بسازد.
برخی از تحلیل‌گران اما این نظر را قبول نداشته و معتقدند که افزایش تعداد کاندیدا موجب تزریق شور و امید به جامعه شده و شاید هم افزایش مشارکت را رقم بزند. یکی از این افراد داریوش قنبری، فعال سیاسی اصلاح‌طلب است. او در گفت‌وگویی ضمن تاکید بر اینکه تکثر کاندیدا هیچ ایرادی ندارد، گفت: «اتفاقا من فکر می‌کنم که هرچه تعداد کاندیداهای بیشتر شود، شور و شوق در رای دهندگان نیز بیشتر می‌شود. شاید یکی از دلایل اینکه رای دهندگان اشتیاقی به رای دادن در انتخابات 98 نداشتند همین بود که کاندیداها متنوع نبودند. لذا وجود کاندیداهای زیاد هیج عیب و ایرادی ندارد و در نظام‌های دموکراتیک افراد همان طور که حق انتخاب کردن دارند، حق انتخاب شدن هم دارند».
وی تاکید کرد: «نظام دموکراسی با حق انتخاب کردن و حق انتخاب شدن مردم معنا پیدا می‌کند و همان اندازه که رای دادن مردم معیار برقراری دموکراسی است، حضور مردم در مقام انتخاب شدن نیز معیار دموکراستی است». این فعال سیاسی اصلاح‌طلب در ادامه انتخابات آمریکا را مثال زد و گفت: « در انتخابات اخیر آمریکا فقط اسم بایدن و ترامپ شنیده شد اما احزاب و کاندیداهای دیگری هم حضور نداشتند و حتی در شمارش آرا دیدیم که برخی از این کاندیداها از چند هزار تا صد و اندی رای هم در هر ایالت گرفته بودند. این یعنی حضور کاندیداهای مختلف معیار دموکراسی است و مردم هم بر اساس شناخت خود هر کاندیدایی را که خواستند، انتخاب می‌کنند».
قنبری در واکنش به اینکه در ایران شاهد تکثر کاندیداها از یک جریان هستیم و این تکثر به معنای حضور تفکرات مختلف در انتخابات نیست، گفت: «به نظر من هرچه تعداد کاندیداها بیشتر شود، می‌توان انتظار افزایش مشارکت نیز داشت زیرا مردم احساس می‌کنند که سلیقه‌های مختلف در حال رقابت هستند. اما موافق هستم که یک جریان واحد سیاسی نباید دو کاندیدا یا بیشتر داشته باشد. معمولا رسم بر این است که اگر تعداد کاندیداهای یک حزب یا جریان زیاد است اول یک انتخابات درون گروهی برگزار کنند و بعد به کاندیدای نهایی خود برسند. این رویه بر این اساس است که رقابت در بین تفکرات یکسان معنا ندارد و بین تفاوت‌ها معنا خواهد داشت.»
وی خاطر نشان کرد: « در کشور ما دو جریان اصلاح‌طلب و اصولگرا با هم رقابت می‌کنند اما این مانع نیست و افراد مستقل هم می‌توانند خود را کاندیدا کنند. افراد اگر مستقل وارد شود هیچ ایرادی ندارد و می‌تواند ایده‌های خود را ارائه دهند. در مجموعه همان اندازه که تکثر کاندیداها و تنوع آنان در امر انتخابات موجب نشاط می‌شود، وجود کاندیداهای متعدد در درون یک جریان سیاسی نیز قابل نکوهش است.
