دانشجویان دانشگاه نفت به خانه بازنمی‌گردند؛/ حق‌مان را می‌گیریم
دو هفته بعد از انتخابات ریاست‌جمهوری، وزیر نفت از نیاز شرکت نفت به نیروی متخصص خبر داد و قرار شد برای جذب دو هزار و 500 نیروی متخصص، آزمون استخدامی برگزار شود. طبق تعهدات دانشجویان گروه الف فارغ‌التحصیل از دانشگاه نفت باید استخدام می‌شدند اما پاسخ وزارت نفت به دانشجویان این بود که شما اولویت استخدام نیستید و تنها کاری که می‌توانیم بکنیم تخصیص سهمیه 200 نفری به فارغ‌التحصیلان این دانشگاه است.
دیده بان ایران: این روزها روبهروی ساختمان شرکت نفت شلوغ است. دانشجویانی که با هزار عشق و امید از سراسر ایران در رشته‌های مرتبط با نفت قبول شده‌اند، چهار و بعضی شش سال در هوای گرم، شرجی و پر از گرد و خاک اهواز و آبادان درس خواندند به این امید که آینده روشنی داشته باشند اما حالا چند روزی است ناامید روبهروی این ساختمان بزرگ و حتی در پاستور روبهروی ساختمان ریاست‌جمهوری، تجمع اعتراض‌آمیز می‌کنند. آنها چیز زیادی نمی‌خواهند جز حق کار و استخدامی که یک روز به آنها وعده داده شده و حالا از آنها دریغ شده و هیچ مسوولی هم حاضر نیست دمی با آنها همنشین شود و از دغدغه‌هایشان بشنود.
اولویت استخدام با چه کسی است
این دانشجویان فارغ‌التحصیل دانشگاه نفت آبادان هستند که از همه جای ایران جمع شده‌اند و حالا دو روز است در تهران تجمع کرده‌اند اما گروهی از دانشجویان که نتوانستند به تهران بیایند در همان آبادان مانده‌اند و امروز 17 روز از اعتصاب آنها می‌گذرد. بچه‌ها در دانشگاه آبادان کلاس نمی‌روند و روز شنبه به صورت رسمی به آنها گفته شده دانشگاه تعطیل است و دانشجوها باید دانشگاه را ترک کنند و آب و برق و گاز را قطع کرده‌اند. کسی اجازه ورود به دانشگاه را ندارد حتی خبرگزاری‌ها. گفته شده به دلیل اعتراضات اخیر برای حدود 30 دانشجو از اهواز و 20 دانشجو از آبادان حکم کمیته انضباطی صادر شده و به قول خودشان دانشگاهی که باید امن باشد، حالا امنیتی شده است.
دانشگاه صنعت نفت، دومین دانشگاه صنعتی کشور و دانشگاهی 80 ساله است که از ابتدا با هدف تامین نیروی انسانی برای وزارت نفت تاسیس شده است. بعد از حدود 70 سال که تمام دانشجویان جذب سیستم شدند در سال 94 وزارت نفت تصمیم گرفت روند جذب نیرو را متوقف کند. از دی‌ماه سال 94 اولین اعتصابات شروع شده و دانشجویان این دانشگاه در ادامه اعتصابات جلوی وزارت نفت تحصن کردند و سه هفته هم در دانشگاه اعتصاب کردند که این اعتصاب شامل برگزار نشدن کلاس‌ها و لغو امتحانات بود.
در تاریخ 27 دی‌ماه ابلاغیه‌ای صادر شد مبنی بر اینکه اولویت جذب نیرو به سایر دانشگاه‌ها هم تعلق می‌گیرد و این دقیقا برخلاف روند 80 ساله این دانشگاه بود. اعتراض از اینجا آغاز شد که باید بنا بر تعهدات قبلی دانشجویانی که تا سال 94 از این دانشگاه فارغ‌التحصیل شدند جذب بازار کار شوند و این قوانین شامل حال ورودی‌های سال‌های بعدی نمی‌شود.
دانشجویان در ادامه اعتراضات تابستان سال 95 سه هفته روبهروی مجلس تحصن کردند و در نهایت اسفند 95 نقطه شروع طرح شکایت به دیوان عدالت اداری بود. روزهای آخر فروردین سال 96 بیژن زنگنه، وزیر نفت دولت دوازدهم ادعا کرد از ابتدا تعهدی برای استخدام دانشجویان دانشگاه نفت وجود نداشته که با فشار و تحصن‌های دانشجویان تغییر موضع داد و قبول کرد از ابتدا تعهدی وجود داشته اما در این برهه زمانی نیاز به نیرو نیست و چون این مورد زیر نظر سازمان اداری اسلامی رفته، دیگر مجوز جذب ندارند. اما مشکل اینجاست که قبل از این جا‌به‌جایی‌ها مقرر شده بود دانشجویانی که تا سال 94 از این دانشگاه فارغ‌التحصیل می‌شوند، جذب بازار کار شوند. طبق استناد به دفترچه جذب کنکور سراسری و تعهد‌های استخدامی که دانشگاه از پذیرفته‌شدگان این دانشگاه گرفته است، دانشجویان این دانشکده پس از تمام شدن دوران تحصیل فقط باید با سازمان‌های وابسته به وزارت نفت کار کنند در غیر این صورت مدرک تحصیلی به آنها تعلق نمی‌گیرد.
قول‌هایی که شکسته شد
دو هفته بعد از انتخابات ریاست‌جمهوری، وزیر نفت از نیاز شرکت نفت به نیروی متخصص خبر داد و قرار شد برای جذب دو هزار و 500 نیروی متخصص، آزمون استخدامی برگزار شود. طبق تعهدات دانشجویان گروه الف فارغ‌التحصیل از دانشگاه نفت باید استخدام می‌شدند اما پاسخ وزارت نفت به دانشجویان این بود که شما اولویت استخدام نیستید و تنها کاری که می‌توانیم بکنیم تخصیص سهمیه 200 نفری به فارغ‌التحصیلان این دانشگاه است. سوال اینجاست که اگر هنگام ثبت‌نام تعهدی داده شده که این افراد جذب وزارت نفت می‌شوند، چرا آزمون استخدامی برگزار می‌شود یا اگر تعهدی گرفتند که دانشجویان فقط باید برای شرکت نفت کار کنند چرا تنها باید 200 نفر در سهمیه استخدامی قرار گیرند؟ اما بعد از این اتفاقات تنها موضع دولت سکوت بود.
سمیرا از دانشجویانی است که سال 94 با مدرک فوق‌لیسانس از این دانشگاه فارغ‌التحصیل شده و حالا بعد از دو سال نه‌تنها جذب هیچ سازمان وابسته‌ای نشده است این روزها بیش از همیشه نگران جوانی از دست رفته‌اش است. او می‌گوید: طی تحصن‌های قبلی با تمام معاونت‌ها صحبت کردیم اما یک بار هم موفق نشدیم حتی نماینده خودمان را برای ملاقات با آقای وزیر بفرستیم. فقط با وعده وعید ما را آرام کردند و قول گرفتند اگر تحصن را تمام کنیم، به مشکلات‌مان رسیدگی می‌کنند اما هیچ کاری انجام نشد. این بار اما بدون نماینده‌ایم و تصمیم گرفتیم خودمان وارد عمل شویم.
مدرک تحصیلی‌مان گرو گرفته می‌شود چون باید برای وزارت نفت کار کنیم
سمیرا ادامه می‌دهد: با رتبه 16 کارشناسی ارشد این رشته را انتخاب کردم و امروز بعد از 30 ماه فارغ‌التحصیلی هنوز هیچ کاری ندارم چراکه متعهد شدیم حین تحصیل فقط باید برای وزارت نفت کار کنیم و پایین مدرک ذکرشده بورسیه دانشگاه نفت است و حق کار در هیچ شرکت و سازمان خصوصی را نداریم و طبق تعهداتی که دادیم مدرک ما دست دانشگاه می‌ماند تا دو برابر مدت زمانی که در دانشگاه بورسیه هستیم برای شرکت‌های وابسته به وزارت نفت کار کنیم تا مدرک ما آزاد شود. تمام این مسایل برای این است که ماهانه مبلغ 40 تا 50 هزار تومان به دانشجویان این دانشگاه کمک مالی می‌شود و این کمک‌های ناچیز باعث شده کار کردن برای ما منوط به استخدام وزارت نفت باشد.
او به شکایتی که به دیوان عدالت اداری کرده‌اند اشاره می‌کند که رای بدوی به نفع آنها صادر شده است. قاضی گفت: 10 نفر به صورت انفرادی شکایت کنند تا بتوانیم به آن رسیدگی کنیم و امروز 12 رای قطعی داریم که در آن ذکر شده دانشجویان گروه الف دانشگاه نفت باید جذب وزارت نفت شوند و تمام این افرادی که اینجا جمع شده‌اند همه گروه الف هستند و اولویت جذب در وزارت نفت با آنهاست. بچه‌های گروه الف همه از بهترین رتبه‌های کنکور سراسری هستند و سطح زبان این گروه هم بالاست اما از گوشه و کنار شنیده شده که می‌گویند این بچه‌ها سطح علمی بالایی ندارند در صورتی که سطح علمی ما همانند دانشجویان دانشگاه شریف و امیرکبیر و تهران است.
سرکوب دانشجویان دانشگاه نفت
دانشجویان دانشگاه نفت جمعه‌شب نیز در خیابان پاستور روبهروی ریاست‌جمهوری تجمع کردند. طبق گفته آنها قرار بوده نماینده‌ای از دانشجویان انتخاب شود و آنجا صحبت کند اما وقتی به محل مورد نظر رسیدند، کسی از آنها استقبال نکرده و هیچ گوش شنوایی هم برای گفتن مشکل‌شان پیدا نشده و این را توهینی به دانشجو می‌دانند. همان شب، اولین شبی بود که دانشجویان به تحصن پرداختند اما نیروی انتظامی تهران میزبان خوبی برای دانشجویانی که عمدتا با رتبه‌های بالا در این دانشگاه پذیرفته شده‌اند و جز حق‌شان تمنای دیگری ندارند، نبود. اولین شب اعتصاب این بچه‌ها روبهروی شرکت نفت با حمله نیروی انتظامی به چادرهایشان رقم خورد. نیروی انتظامی چادرهایشان را جمع کرده و محل اقامت‌شان را آب گرفته بود. ساعت 2 بامداد بچه‌ها پراکنده شدند. دانشجویان فکر می‌کنند این رفتار عمدی است و چون دانشگاه نفت، دانشگاه سالمی است، می‌خواهند در این دانشگاه بسته شود و بازدهی نداشته باشد چون معتقدند دانشجوی نفت با علم به پالایشگاه می‌آید و مدیرانی که با رانت آمده‌اند از ورود دانشجویان باتخصص می‌ترسند و آنها را تهدیدی برای جایگاه خودشان می‌دانند.
بحث جایگزینی دانشجویان دانشگاه دیگر هم یکی از دلایل نارضایتی بچه‌های دانشگاه نفت است. یکی از دانشجویان پسر که شش سال در آبادان درس خوانده می‌گوید: این حق ماست که در وزارت نفت استخدام شویم چون با سختی درس خواندیم. کسی که درس خواندن در تهران را انتخاب کرده حق ندارد جای ما را بگیرد. در شهر بزرگ درس خوانده‌اند و از امکانات پایتخت استفاده کردند. حالا که زمان استخدام است هم جای خوب بروند؟ این حق ماست که از امکانات استفاده کنیم چون ما چند سال در این هوا و اوضاع بد جوی درس خواندیم و به ما تعهد داده شده که استخدام شرکت نفت شویم. از حق خودمان نمی‌گذریم و تا جایی که لازم باشد برای گرفتن حقوق‌مان پافشاری می‌کنیم.
