کد خبر: 42423
A

مدیر کانال همسریابی: فقط تا پایان دوره ابتدایی درس خوانده ام، اما کار من چه ربطی دارد به سواد؟

روزنامه خراسان با مسئول یک کانال همسریابی که بیش از 50 هزار عضو دارد و سایت و پیج اینستاگرامی هم دارد و بیش از یک سال است که در این حوزه فعالیت می کند مصاحبه کرده است

مدیر کانال همسریابی: فقط تا پایان دوره ابتدایی درس خوانده ام، اما کار من چه ربطی دارد به سواد؟

به گزارش سایت دیده بان ایران؛  نحوه کار سایت ها و کانال های همسریابی در فضای مجازی به این صورت است که شما برای ورود به این فضا اول از همه باید فرم هایی را که به صفحه خصوصی تان ارسال می شود، کامل کنید. در این فرم ها مشخصاتی مانند جنسیت، سن، محل تولد، قد، وزن، رنگ پوست، رنگ چشم، مشخصات و معیارهای همسر مورد علاقه و این گونه موارد را ثبت و آن را همراه با تصویری از فیش واریزی هزینه ثبت نام برای ادمین کانال یا سایت همسریابی ارسال می کنید. این هزینه باتوجه به تعداد اعضای کانال ها از 10 هزار تومان شروع می شود و تا 150 هزار تومان هم می رسد! بعد از آن، ادمین تمام مشخصات شما اعم از تصویر و اطلاعات ارسالی به همراه پروفایل تان را در سایت یا کانال مد نظر می گذارد و ماجرا تازه شروع می شود! افراد مختلفی که هیچ نظارتی هم بر کارشان نیست و حتی درباره صحت اطلاعات ارسال شده شان هم اطمینانی وجود ندارد با رویت مشخصات تان با شما تماس می گیرند و پیشنهاد برقراری رابطه دوستی و در نهایت ازدواج با شما را مطرح می کنند؛ پیشنهادهایی که در بسیاری از موارد می تواند وسوسه انگیز و آغازی برای سوء استفاده از احساسات شما به عنوان یک فرد مجرد باشد.

 

خبرنگار خراسان در پوشش یک متقاضی پرسشهای خود را در میان گذاشته و پاسخ گرفته است.

راستش می خواهم در سایت و کانال تان عضو شوم اما برایم سخت و غیر منطقی است که شریک زندگی ام را از طریق اینترنت پیدا کنم. حرفم را قبول دارید؟
سایت ها و کانال های همسریابی در فضای مجازی تنها محلی برای آشنایی هستند. همه دختران و پسران باید از یک جایی با یکدیگر آشنا شوند. به طور مثال فردی که از میان اطرافیانش کسی را نمی پسندد، از کجا باید فرد مورد علاقه اش را پیدا کند؟ سایت ها و فضاهای مجازی همسریابی کمک می کنند آدم فرد مناسب خود را پیدا کند.
خودتان حاضرید با این شیوه همسر آینده تان را پیدا کنید؟!
بله! اتفاقا من فکر می کنم آشنایی به وسیله فضای مجازی بهتر از روش های دیگر است چون افراد با شناخت بیشتری جلو می روند. من خودم اصلا ازدواج سنتی را نمی پسندم چون با دخالت خانواده هاست. در ازدواج سنتی خانواده ها در انتخاب همسر دخالت می کنند اما سایت های همسریابی از این موضوع جلوگیری می کنند.
در ازدواج سنتی، خانواده تنها فردی را که برای ازدواج فرزندشان مناسب است ، به او پیشنهاد می کند. در صورتی که در فضای مجازی افراد با چیزهایی مثل رنگ پوست، قد، رنگ چشم و ... شریک زندگی شان را پیدا می کنند. خنده دار نیست؟!
به هر حال آشنایی اولیه برای ما اهمیت دارد. قرار نیست آدم ها همه ویژگی ها و اخلاقیات شان را در فضای مجازی به اشتراک بگذارند. همه کاربران با یک سری مشخصات ظاهری با هم رابطه برقرار و بعد با یکدیگر صحبت می کنند و آشنا می شوند. در نهایت اگر مایل بودند، ازدواج می کنند.
فکر می کنید چقدر از آشنایی ها در فضای مجازی منجر به ازدواج می شود و چند درصد این ازدواج ها به موفقیت می انجامد؟
در طول مدت کاری کانال همسریابی، چند مورد ازدواج داشته ایم اما از تعداد دقیق آن اطلاعاتی وجود ندارد. به این که چه تعداد از ازدواج ها موفق شوند هرگز فکر نمی کنم. مگر همه ازدواج هایی که به شیوه سنتی صورت می گیرند، موفق می شوند؟ من فکر می کنم موفق بودن ازدواج به نحوه آشنایی دو طرف هیچ ارتباطی ندارد.
تحصیلات شما چقدر است؟
تحصیلاتم ابتدایی است. معتقدم تحصیلات هیچ وقت در کار من ملاک نیست. تا جایی که من اطلاع دارم در اروپا 80 درصد ازدواج ها از طریق اینترنت و فضای مجازی صورت می گیرد.
بر کاربران سایت و کانال و پیج همسریابی نظارتی دارید؟
خیر! هیچ نظارتی روی کاربران و رفتارشان وجود ندارد. این جا مثل خیابان، محیط دانشگاه یا یک شهر بزرگ است که انواع آدم ها در آن حضور دارند. بنابراین نباید توقع داشته باشید که همه آن ها اخلاق را رعایت کنند.

 

کانال رسمی دیدبان ایران در تلگرام

اخبار مرتبط

ارسال نظر