معلمان؛ مطالبات ما صنفی است نه سیاسی !!/ فعال صنفی: کلیت حوزه آموزش در دست وزارت آموزش و پرورش نیست
محمد فلاحی ادامه می‌دهد: این رویکرد باعث شده که ما در آموزش و پرورش یک کسری بودجه مزمن داشته باشیم و طی دهه‌ها، این کسری تلمبار شده است. وقتی واقعیات این چنین را می بینیم در می‌یابیم که مساله اصلا و ابدا سیاسی و امنیتی نیست و کاملا صنفی است. این تازه گوشه‌ای از مشکلات معلمان است... یک مثال دیگر اینکه کافی است هزینه‌های رفاهی یک کارمند وزارت خانه دیگر (با تحصیلات مشابه )را مقایسه کنید با تسهیلات رفاهی برای معلمان تا دلایل ریشه ای اعتراض و تحصن معلمان بیشتر مشخص و عیان شود.
به گزارش دیده بان ایران؛ روزنامه همدلی نوشت: در حالی روز گذشته تحصن سراسری معلمان در برخی استان‌ها برای دومین روز متوالی ادامه یافت که بنا به گفته بسیاری از فعالان کانون صنفی معلمان این اعتصاب صنفی است و نباید با آن با رویکردی سیاسی برخورد شود. بنا به اخبار رسیده تحصن سراسری معلمان و فرهنگیان در استان های کرمانشاه، بندرعباس، البرز، همدان، اصفهان، کهگیلویه و بویراحمد، تهران، گیلان، فارس، گلستان، خوزستان، کرمان و... انجام پذیرفت. محمد‌رضا نیک‌نژاد از فعالان صنفی به همدلی می‌گوید: «مطالبات معلمان روشن است، آنها به تجاری‌سازی آموزش و ایجاد شکاف طبقاتی آموزشی، سامان بخشی حقوق و بیمه معلمان و پرداخت مزد معلمان حق‌التحریری، امنیتی کردن یک تحصن صنفی، موضوع رتبه‌بندی معلمان و... اعتراض دارند.»
پیش از این و در ۲۰ اردیبهشت امسال معلمان در اعتراض به وضعیت معیشتی و کالایی سازی آموزش و پرورش مقابل ساختمان سازمان برنامه و بودجه تجمع کرده بودند. نیک‌نژاد می‌گوید: «برخورد قهری با معلمانی که خواسته‌های به حق‌شان صنفی و تشکیلاتی است، در شرایط حساس فعلی به نفع کشور نیست و این حق ماست که تشکل مستقل داشته باشیم.» در‌همین‌رابطه همدلی با محمود صادقی نماینده کمیسیون آموزش مجلس و چند تن از فعالان صنفی معلمان به گفت وگو نشست که در ادامه از نظرتان می‌گذرد:
محمد فلاحی رئیس کانون معلمان تهران به همدلی می‌گوید: تحصن همیشه گزینه آخر برای معلمان است، تحصن گزینه مطلوب ما نیست ولی شرایط به گونه‌ای در جریان است که به نظر، این تنها راه شنیدن صدای ماست. تحصن ما سیاسی نیست و صنفی است و خواسته‌های ما معلمان نیز مشخص است. کافی است تا درصد افزایش حقوق امسال و نسبت آن با تورم تصاعدی بالا رونده را بررسی کنند تا به قضاوت درستی درباره درستی یا نادرستی اعتراض ما برسند. معلمانی که حق‌التحریر کار می کنند از فصل بهار تا کنون هیچ مزدی دریافت نکرده‌اند. در حال حاضر کلاس‌های شلوغ شرایط نامطلوبی را برای معلمان و دانش‌آموزان به وجود آورده است؛ گاهی کلاس‌ها تا 35 نفر می‌رسد حتی در بعضی مدارس ابتدایی برخی کلاس ها به 40 نفر هم می‌رسند. در‌حالی که به خاطر چنین شرایطی معلم و دانش آموز فشار زیادی را متحمل می‌شوند از آن طرف شاهدیم که به کم‌ترین خواسته های معلمان توجهی نمی‌شود. با هر مسئولی صحبت می کنیم، معتقدند که شما درست می‌گویید، ساختار آموزشی کشور فرسوده است و از این دست حرف ها...
فلاحی ادامه می‌دهد: باید توجه داشت که کلیت حوزه آموزش در دست وزارت آموزش و پرورش نیست. مثلا در تخصیص بودجه سازمان مدیریت و برنامه‌ریزی، هیات دولت و مجلس تصمیم می‌گیرند که بودجه آموزش را تعیین کنند و از آنجایی که رویکرد این قوا رویکردش به آموزش مصرفی است، به همین علت سعی می‌کنند حداقل میزان ردیف بودجه‌ای را به وزارت آموزش و پرورش تخصیص دهند.
محمد فلاحی ادامه می‌دهد: این رویکرد باعث شده که ما در آموزش و پرورش یک کسری بودجه مزمن داشته باشیم و طی دهه‌ها، این کسری تلمبار شده است. وقتی واقعیات این چنین را می بینیم در می‌یابیم که مساله اصلا و ابدا سیاسی و امنیتی نیست و کاملا صنفی است. این تازه گوشه‌ای از مشکلات معلمان است... یک مثال دیگر اینکه کافی است هزینه‌های رفاهی یک کارمند وزارت خانه دیگر (با تحصیلات مشابه )را مقایسه کنید با تسهیلات رفاهی برای معلمان تا دلایل ریشه ای اعتراض و تحصن معلمان بیشتر مشخص و عیان شود.
رئیس صنفی کانون معلمان تهران می‌افزاید: در چنین شرایطی به جای آن‌که گفت وگو سامان یابد و پاسخی منطقی از دولت دریافت کنیم شاهد تلاش نهادهایی هستیم که به شکلی قهری تلاش می‌کنندمطالبات ما را نادیده بگیرند.
او ادامه می‌دهد: بی تردید بسیاری در خارج کشور از این برخورد‌های امنیتی خوشحال و نهایت استفاده را می‌برند و با همسو کردن برخی محافل تلاش می کنند تا همسو با تحریم های اقتصادی فشارها علیه دولت را در همه ابعاد افزایش می‌دهند؛ در‌حالی که اگر مشکلات ما صنفی دیده شود و تلاش شود که رفتار و پاسخی منطقی داده شود، وضعیت تا حدود زیادی تغییر خواهد کرد و این همه در گرو به رسمیت شناختن تشکل های مستقل همه گروه ها در کشور است. وقتی با یک معلم برخورد قهری می‌شود این رفتار در عرصه جهانی برای کشور هم بازتاب منفی دارد و هم ایجاد هزینه می‌کند. حق مردم است که بدانند این معلم چه جرمی مرتکب شده است؛ آیا اختلاس کرده آیا صندوق ذخیره فرهنگیان را غارت کرده و... از‌این‌رو به زعم من یکی از راه‌های مقابله با تهدیدات خارجی که در این دوره ابعادی پیچیده یافته تقویت جامعه مدنی و به رسمیت شناختن تشکل‌هاست. آیا اینکه ما می‌گوییم باید جلوی کالایی‌سازی آموزش از طریق خصوصی‌سازی افسارگسیخته را باید گرفت، جرم است؟ مگر یکی از آرمان های انقلاب 57 عدالت و برابری و جلوگیری از شکاف طبقاتی نبود. خب الان با تجاری سازی آموزش شاهد شکاف طبقاتی در نظام آموزشی هستیم. برای این موضوع رجوع کنید به آمار قبولی های دانشگاه‌های معتبر تا ببینید که رتبه های یک رقمی از چه طبقاتی بوده اند.
حمایت صادقی از معلمان
شاید تنها نماینده‌ای که از معلمان حمایت کرد محمود صادقی نماینده مجلس شورای اسلامی بود. او در حساب توئیتری خود نوشت: «رسیدگی به مسائل و مطالبات معلمان از دغدغه‌های همیشگی نمایندگان مجلس بویژه کمیسیون آموزش است؛ باید ضمن به رسمیت شناختن حق اعتراض مدنی معلمان، خواسته های آنان را شنید و به آن پاسخ مناسب داد. معلمان سازندگان فردای ما هستند.»
محمود صادقی درباره تحصن معلمان و اینکه آیا صدای معلمان به گوش بهارستان رسیده به همدلی می‌گوید: قبل از هر چیز باید اعتراض مدنی از سوی سیستم برای همه اقشار و از جمله معلمان به عنوان یک حق ذاتی به رسمیت شناخته شود. این یک پیش شرط ضروری و از ارکان مهم توسعه است که باید هر چه سریع تر بررسی و اجرایی شود. اگر قرار باشد با هر اعتراضی برخوردی قهری شود بی شک آن فریاد به یک بغض فرو خورده تبدیل خواهد شد.
صادقی ادامه می‌دهد: در حالی که معلمان نقشی مهم و اساسی در ساختن جامعه و نیروی انسانی دارند، از لحاظ رفاهی و معیشتی در چند دهه گذشته در تنگنا بوده‌اند و این رویه نه تنها در این دولت که در دولت‌های قبل نیز وجود داشته است. یکی از مطالبات مهم معلمان این است که وضعیت بیمه و بازنشستگی آنان بهبود پیدا کند. معمولا دولت‌ها تلاش کرده‌اند که وضعیت معلمان را بهبود بخشند اما محدودیت‌های بودجه و کمبود منابع از یک طرف و سیستم ناکارآمد و فرسودگی ساختاری نظام آموزشی از دیگر سو موجب شده پاسخگویی به مطالبات معلمان اقلیم بماند.
ما نمایندگان مجلس همیشه تلاش کردیم تا صدای معلمان را بشنویم و کمیسیون آموزش در این حوزه تلاش‌هایی را در این حوزه داشته است. پیگیرهای ما هم بی نتیجه نبوده است. مثلا در حوزه پرداخت معوقات، پرداخت دستمزد حق التحریرها و پرداخت بازنشستگی اتفاقات مثبتی در جریان است. همچنین پیگیری‌ها در باب صندوق ذخیره معلمان و بانک سرمایه ها هم در حال انجام است و تا کنون خوب پیش رفته است. همین طور برای اجرای رتبه بندی معلمان اقدامات مثبتی انجام شده است.صادقی می افزاید: هر چند دولت روحانی با کمبود منابع مواجه بوده اما به نسبت در این چند سال شاهد تغییرات مثبتی نیز بوده ایم. بااین‌حال تلاش ما در مقام نمایندگان کمیسیون آموزش مجلس این است که بدون جهت گیرهای سیاسی صدای معلمان باشیم.
از صادقی می پرسم در مقام نمایندگی مجلس آیا با بخش‌های دیگر حاکمیت برای به رسمیت شناختن حق تشکل‌یابی معلمان و پیگیری وضعیت معلمان بازداشتی رایزنی داشته‌اید که این‌گونه پاسخ می‌دهد: بله من به شخصه از اولین روزهای ورودم به مجلس چنین رویکردی را اولویت کارم قرار دادم نه تنها من که همه اعضای کمیسیون آموزش چنین کردند. یادم می‌آید یکی از شرط‌هایم به دانش آشتیانی این بود که قبل از هرچیز حق اعتراضات صنفی و تشکل یابی معلمان به رسمیت شناخته شود. فکر می‌کنم در چند سال گذشته پیشرفت‌هایی داشته‌ایم اما هنوز به نتیجه مطلوب نرسیده ایم. از همین جا می خواهم خطاب به معلمان کشورم بگویم که تمام تلاش ما پیگیری مطالبات شما است.
