عمارت کلاه فرنگی

دیده بان ایران_ غلامحسین محمدی در یادداشتی نوشت؛ یکی ازمهم‌ترین سیاست‌های مدیریت شهری در دوره شهرداری دکتر حناچی، پس گرفتن فضاهای عمومی به نفع شهروندان و جلوگیری از تجاری‌سازی بی‌مهار این فضاها بوده است. مدیریت شهری مدام بر این نکته تأکید کرده است که فضاهای عمومی ملک مشاع همه شهروندان تهرانی و امانتی در دستان شهرداری و سایر نهادهای عمومی کشورند. امانتی که نه فقط متعلق به شهروندان کنونی است بلکه امانتی فرا نسلی و متعلق به همه کسانی است که قرار است در آینده در تهران زندگی کنند. به همین دلیل با وجود درگیر بودن شهرداری با مسائل و مشکلات مالی شدید بازمانده از مدیریت قبلی، در 2سال گذشته، تلاش بسیاری صورت گرفته تا فرهنگ توسعه فضاهای عمومی و نداشتن نگاه اقتصادی به این فضا در ذی‌نفعان مختلف رشد پیدا کند.

در همین جهت شهرداری تهران دستگاه‌های اجرایی و افکار عمومی را متوجه این مسئله نمود که به‌دلیل حضور دستگاه‌های مختلف در شهر تهران، توسعه فضاهای عمومی در سطح شهر بدون عزمی ملی و نگاهی فرانهادی، ممکن نخواهد شد. از همان روزهای اول مدیریت، شهرداری تهران تلاش کرد بدون هرگونه حاشیه‌روی و صرفا با هدف افزایش سرانه فضاهای عمومی در دسترس شهروندان با ذی‌نفعان مختلف وارد مذاکره شود و با پیشگامی در اعلام صرف‌نظر کردن از منفعت اقتصادی، وفاداری خود به منافع عمومی شهروندان را اعلام کند تا بدین وسیله اعتماد بقیه دستگاه‌ها نیز جلب شود. همچنین شهرداری تهران تلاش کرد با طرح مسئله فضاهای عمومی شهری با مقام معظم رهبری و جلب حمایت و همراهی ایشان، مسیر تملک فضاهای عمومی به نفع شهروندان را تسهیل کند. در گذشته نیز ورود مقام معظم رهبری به مسئله فضاهای عمومی سبب‌ساز تبدیل بخش‌های مختلف اراضی عباس‌آباد به فضای عمومی و همچنین شکل‌گیری بوستان‌های یاس و ولایت (پادگان قلعه‌مرغی سابق) شده بود. در دوره اخیر نیز با همراهی و مساعدت ایشان، اراضی مجاور مصلای تهران، جهت تبدیل به پارک اختصاص داده شد که گامی بی‌سابقه در جهت تخصیص بخشی از مرغوب‌ترین اراضی شهر تهران به «چهار باغ» بود. فضای بسیار مثبتی که در 2سال گذشته در میان مدیران نهادهای مختلف کشور در این‌باره شکل گرفته است، خوشبختانه سبب‌ساز همکاری دستگاه‌های اجرایی کشور با شهرداری جهت تبدیل فضاهای مختلف تحت تملک دستگاه‌ها به فضای عمومی شده است. به‌گونه‌ای که می‌توان گفت نوعی رقابت مثبت میان دستگاه‌ها در این زمینه شکل گرفته است. برای نمونه با همکاری صمیمانه امرای ارتش جمهوری اسلامی ایران، شهرداری تهران توانست موافقت‌های لازم جهت تبدیل بخش بزرگی از اراضی متعلق به پادگان 06 سلطنت‌آباد به پارک را کسب کند. به‌زودی پارکی با وسعتی در حد و اندازه پارک ملت، در آن منطقه ایجاد خواهد شد. علاوه بر آن با همکاری مسئولین بنیاد مستضعفان، باغ عقبری، به بوستان پدر تبدیل شد و فرایند مرمت کوشک وثوق‌الدوله نیز جهت گشایش برای بازدید عمومی شهروندان آغاز شد. دولت محترم نیز با تبدیل شدن کارخانه سیمان ری به فضای عمومی (موزه و...) موافقت کرد. در آخرین فقره از چنین اقداماتی، با همکاری و همراهی فرماندهان سپاه تهران، فرایند مرمت عمارت کلاه‌فرنگی که از عمارت‌های تاریخی بازمانده از دوره قاجاریه است، آغاز شد تا به‌زودی شهروندان این امکان را پیدا کنند تا از این عمارت زیبای دوران قاجاریه در منطقه عشرت‌آباد بازدید کنند. خوشبختانه گسترش این قبیل همکاری‌ها موجب شد تا حفظ میرات تاریخی، فرهنگی و هویتی شهر تهران، همزمان با توسعه فضاهای عمومی شهر رخ دهد.

متأسفانه کشور در شرایطی قرار دارد که مسائل و مشکلات اقتصادی و بحران ویروس کرونا، این دست اقدامات بی‌سابقه در مدیریت شهری را به حاشیه می‌برد. درحالی‌که برخلاف جو غالب که در آن نوعا در کشور سخن از نقار و نزاع است، مدیریت شهری توانسته است با فاصله گرفتن از حاشیه‌های سیاسی و جلب همکاری همه ذی‌نفعان با تفکرات و سلایق متفاوت سیاسی، گرد منافع عمومی شهروندان، همکاری‌های مؤثری را در جهت خیر عمومی رقم بزند. طبیعتا بسط و نهادینه کردن سنت، صرف‌نظر کردن از منافع اقتصادی و دستگاهی به نفع خیر عمومی، می‌تواند راهگشای حل بسیاری از مسائل نه فقط در سطح شهر تهران که در سطح کشور شود.