حمید رضا ترقی: «نامزد نهایی مؤتلفه، تحت هر شرایطی میرسلیم خواهد بود.»
عضو شورای مرکزی حزب مؤتلفه: «اگرچه در گذشته برخی نیروها در این حزب به مواضع اکبر هاشمی‌رفسنجانی نزدیک بوده‌اند اما اکنون این‌گونه نیست و دفتر سیاسی و بدنه حزب، مواضع انقلابی‌تری از گذشته اتخاذ کرده‌اند.»
به گزارش پایگاه خبری تحلیلی دیده بان ایران، حمیدرضا ترقی، عضو شورای مرکزی حزب مؤتلفه، در گفت‌وگوی خود با روزنامه وقایع اتفاقیه در خصوص آینده حزب موتلفه و برنامه آنها برای انتخابات گفت و گویی را انجام داده که میخوانیم: «اعتماد به آمریکا سم مهلک دیپلماسی خارجی ماست»، «برف برجام، هر روز در گرمای اطلاع‌رسانی‌های جدید آب می‌شود»، «بدعهدی آمریکا و شرارت اروپا نشان می‌دهد، خوشبینی رئیس‌جمهوری و دستگاه دیپلماسی کشور درست نبوده است»، «متأسفانه مصوبات شورای‌عالی انقلاب فرهنگی بر زمین مانده است»، «در شورای‌عالی فضای مجازی نیز تحرکات دشمن به‌خوبی رصد نمی‌شود» و... اینها بخش‌هایی از بیانیه حزب مؤتلفه اسلامی است که یکشنبه گذشته در کنگره سراسری این حزب در مشهد صادر شد؛ بیانیه‌ای که در پایان آن اظهار شده است: «در راستای انتخاب و معرفی چهره مردمی و مجرب، شورای مرکزی حزب مؤتلفه اسلامی، جناب آقای مهندس سیدمصطفی میرسلیم را که از تجربیات گرانقدر در صحنه‌های مختلف نظام جمهوری اسلامی برخوردارند، به‌عنوان نامزد انتخابات ریاست‌جمهوری به محضر ملت ایران معرفی می‌نماید.»
حمیدرضا ترقی، عضو شورای مرکزی حزب مؤتلفه، در گفت‌وگو با «وقایع اتفاقیه» در پاسخ به این پرسش که آیا میرسلیم، نامزد نهایی این حزب است و این امکان وجود دارد که این حزب در ائتلاف با دیگر اصول‌گرایان، نامزد دیگری را معرفی کند، پاسخ می‌دهد: «نامزد نهایی مؤتلفه، تحت هر شرایطی میرسلیم خواهد بود.»
**رادیکالیسم پایداری در مؤتلفه
اما معرفی نامزد اختصاصی از سوی این حزب تنها نکته چالش‌برانگیز این بیانیه نبود و چالش‌برانگیزتر از آن، مواضعی است که در این متن آمده؛ مواضعی که بیشتر از آنکه بوی اصالت تشکیلات محافظه‌کار مؤتلفه را بدهد، بوی رادیکالیسم پایداری از آن به مشام می‌رسد. چه اینکه بسیاری معتقد هستند، مدت‌هاست میان نیروهای اصیل و نسل اول مؤتلفه با آنهایی که بعدها در این تشکل قوت گرفتند، اختلافات اساسی وجود دارد و این تضاد در زمان حیات مرحوم عسگراولادی که نقطه تعادل همه طیف‌های این تشکل بود، معمولا مجالی برای ظهور و بروز نمی‌یافت اما با رفتن پیر مؤتلفه، اعتدالیون این حزب در موضع ضعیف‌تری قرار گرفتند.
اگرچه حمیدرضا ترقی چنین انشقاق ایدئولوژیکی را منکر می‌شود اما تأیید می‌کند که مواضع مؤتلفه، مقداری از حالت محافظه‌کاری خارج شده و به سمت مواضع انقلابی، بیشتر گرایش یافته است. او دراین‌باره می‌گوید: «اگرچه در گذشته برخی نیروها در این حزب به مواضع اکبر هاشمی‌رفسنجانی نزدیک بوده‌اند اما اکنون این‌گونه نیست و دفتر سیاسی و بدنه حزب، مواضع انقلابی‌تری از گذشته اتخاذ کرده‌اند.»
**رقابت انقلابی و غیرانقلابی
ترقی درباره اینکه چرا مواضع مؤتلفه، انقلابی‌تر شده است، می‌گوید: رقابت گفتمانی آینده، رقابت میان انقلابی و غیرانقلابی است؛ یعنی نیروهای سیاسی در آینده، هویت خود را داخل این شکاف تعریف می‌کنند. او در ادامه می‌گوید: این صورت‌بندی‌ای است که مقام‌معظم‌رهبری از آینده سیاسی نیروها ارائه داده و مؤتلفه تصمیم گرفته خط مشی خود را بر‌این‌اساس تنظیم کند.
او در پاسخ به این پرسش که چنین تغییر راهبردی‌ای چه رویش‌هایی دارد، می‌گوید: جوانان مؤمن و انقلابی دارای گرایش‌های انقلابی‌تری هستند و این مواضع حزب می‌تواند این نیروها را به آن جذب کند. چالش دیگری که مؤتلفه با آن درگیر بوده، این نکته است که مواضع جدیدش، نسخه اصلی هم دارد و آن پایداری‌ها هستند و در این شرایط شاید پایداری‌ها برای تندروی، گزینه مطلوب‌تری باشند. درواقع، مشکل این است که مؤتلفه محافظه‌کار در طول عمر جمهوری اسلامی ایران هیچگاه نتوانسته قوه‌مجریه را در اختیار بگیرد، چه رسد به «رادیکالیسم بدلی». ترقی در این‌باره می‌گوید: تفاوت ما با پایداری‌ها در شیوه و عمل ماست؛ البته برای ما مهم نیست دیگران چه موضعی دارند بلکه مهم این است که مشی خود را در راستای مشی رهبری انقلاب تعریف کنیم و مواضع فعلی حزب نیز در همین راستاست.
از این عضو شورای مرکزی مؤتلفه می‌پرسیم که ویژگی‌های گفتمان انقلابی‌ای که این حزب از آن حمایت می‌کند، چیست و او در پاسخ به چهار حوزه سیاست خارجی، سیاست داخلی، اقتصاد و مدیریت اشاره می‌کند و می‌گوید: «در حوزه سیاست خارجی، استکبارستیزی و مبارزه با ظلم، رویکرد این حزب است. در حوزه سیاست داخلی، این حزب معتقد است همچنان انقلاب تداوم دارد و در حوزه مدیریت معتقد هستیم که باید کشور را با اخلاص و مدیریت جهادی و بسیجی همچون ابتدای انقلاب اداره کرد و در حوزه اقتصادی معتقد به کاهش تصدی‌گری دولت و سپردن اقتصاد به بخش خصوصی مؤمن هستیم.» به نظر می‌رسد، این نشانی از گفتمان کلاسیک مؤتلفه است.
ترقی درباره زمین بازی انتخابات می‌گوید: با توجه به نظرسنجی‌های انجام‌شده، هیچ‌یک از شخصیت‌های مطرح نمی‌توانند حد نصاب لازم را به دست بیاورند و درنتیجه، انتخابات ریاست‌جمهوری به دور دوم خواهد رسید و بحث ائتلاف اصول‌گرایان در مرحله دوم آن زمان، محلی از اعراب دارد و اکنون نیازی به این کار نیست و با همین تحلیل، مؤتلفه نامزد اختصاصی خود را معرفی کرده است.
