روایتی از ستاد مخالفان رییس جمهور

به گزارش پایگاه خبری تحلیلی دیده بان ایران، به زعم اصلاح‌طلبان سیاست و اخلاق مانعه‌الجمع نیست. این جریان سیاسی اما در انتخابات سال 92، نماینده اردوگاه خود را به نفع حسن روحانی به عقب فراخواند و ماحصل انتخابات پیروزی فردی شد که با نام اصلاحات وارد نشده بود. در شرایطی که تا انتخابات دوره آینده فقط چند ماه باقی است، مخالفان روحانی با او به نوعی مقابله کرده‌اند که شاید اگر اصلاح‌طلبان می‌خواستند با برند اخلاق‌مداری و تساهل و تسامح با تندروها رفتار کنند، ضربه مهلکی به آنها وارد می‌شد، به ویژه آنکه تندروها غالبا حامی احمدی‌نژاد به عنوان نقطه مقابل روحانی بودند. مصطفی درایتی طی مصاحبه ای ضمن یادآوری شرایطی که روحانی در آن وارد عرصه اجرایی کشور شده است، نحوه سیاست‌ورزی شیخ دیپلمات با مخالفان داخلی را به مصلحت کشور ارزیابی می‌کند. در ادامه مشروح این گفت‌وگو را می‌خوانید.

**با نزدیک شدن به انتخابات در جریان اصول‌گرا شخصیت‌های مختلفی خودشان را آماده می‌کنند. ارزیابی شما از وضعیت پیش‌رو در انتخابات آینده چیست؟

اگر بخواهیم همین وضعیت فعلی را ارزیابی کنیم ممکن است در آینده اتفاقاتی بیفتد که ارزیابی امروز دچار مشکل شود. اما آنچه الان می‌بینیم به نظر می‌رسد آقای روحانی در انتخابات96 با رقیب خیلی جدی روبه‌رو نخواهد بود. افرادی که در جریان مقابل مطرح می‌شوند رقیب جدی برای آقای روحانی نخواهند بود. این چیزی است که اکنون می‌شود ارزیابی کرد. معمولا هم روسای جمهور رقبای جدی در دوره دوم خود نداشتند. لذا به نظر نمی رسد که آقای روحانی از این قاعده مستثنی باشند. مگر اینکه در چند ماه آینده اتفاقاتی رخ دهد. آنچه که امروز رقبای آقای روحانی مطرح می‌کنند دو قسمت است:یک دسته از رقبایی که اکنون مطرح می‌شوند، دنبال آن هستند که زمینه را برای خودشان در دوره آینده مطرح کنند. دسته دیگر هم کارشان مانع‌تراشی و ایجاد مشکل برای آقای روحانی است. اینها می‌خواهند درصد آرای آقای روحانی را کاهش دهند. اینها فکر می‌کنند می‌توانند در برابر آقای روحانی موفق شوند. مضاف بر این ما با تندروی‌هایی در انتخابات روبه‌رو خواهیم بود.

**این تندروی‌ها دقیقا از کدام سمت نشات خواهد گرفت؟

تندروی‌ها نامشهود نیست. بیشتر این تندروی‌ها به اسم پایداری مطرح می‌شود که بخشی از آنها به واسطه پایداری خود را وارد سیاست کرده است. اما بخشی دیگر از تندروی‌ها هم در بدنه حکومت وجود دارد که پایداری‌ها را پشتیبانی می‌کند. این رفتاری است که ما سابقه آن را در دوران اصلاحات هم داشتیم. تندروی‌ها از زمان روی کار آمدن آقای روحانی هم به صورت جدی فعال شده و به آزار و اذیت آقای روحانی پرداخته است. طبیعی است که با نزدیک شدن به ایام انتخابات این تندروی‌ها تشدید شود. هرچند که من اعتقاد دارم این رفتارها نه تنها رای آقای روحانی را کاهش نمی‌دهد بلکه باعث افزایش آرای او هم می‌شود.

**ما در ماه‌ها و هفته‌های اخیر شاهد مخالفت‌هایی با آقای روحانی بودیم که در خود حاکمیت هم وجود داشته اسا. اصلا به نظر شما این مخالفت‌ها با روسای جمهور گذشته هم سابقه داشته است؟

من معتقدم آقای روحانی با یک ستاد برنامه‌ریزی شده‌تری روبه‌روست. در زمان آقای خاتمی این مخالفت‌ها وجود داشت، اما چون روی کار آمدن آقای خاتمی برای برنامه‌ریزان یک مسئله غیرمنتظره بود، مخالفان اثرات آن‌چنانی نداشتند. اما سازمان‌دهی برای مخالفت با آقای روحانی نسبت به زمان آقای خاتمی بیشتر است. ستاد مخالفان فعال است و سعی می‌کند همه روش‌ها را تجربه کند.

در نوع شکل برخورد با آقای روحانی تفاوت‌هایی وجود دارد. آقای روحانی برخورد قاطع‌تری نسبت به بعضی مسائل دارد. این تفاوت بعضا ممکن است باعث رودررویی‌هایی در عرصه سیاسی کشور شود.

**یعنی این نقطه ضعف است؟

نمی‌شود به آن گفت نقطه ضعف. به هرحال به شرایط خاص هم بستگی دارد. هر کدام نقاط مثبت و منفی دارند. این برمی‌گردد به شاکله ذهنی و عملی افرادی که وارد کار اجرایی می‌شوند. تفاوت موجود در جریان این است که آقای خاتمی پشتوانه مردمی گسترده‌تری داشتند. طبیعتا از این جهت ایشان فشار بیشتری را می‌توانست به مخالفین خودش وارد کند. آقای روحانی به نظر می‌رسد این گستره را به ‌اندازه آقای خاتمی ندارد. بالاخره او از جریان دیگری آمده و با حامیانی از جریان دیگر روبه‌روست. تفاوت دیگر این است که کابینه آقای خاتمی برای حمایت از ایشان همراه‌تر بود تا تیمی که آقای روحانی در کنار خود دارد. نیروهای اجرایی آقای روحانی را آن‌چنان که باید حمایت سیاسی، اجتماعی و فرهنگی جدی نمی‌کنند. از این‌رو مسئولیت و بار روی دوش آقای روحانی را سنگین‌تر می‌کند. اما رقیب با امکاناتی که از دوره قبل برای خود فراهم کرده است، نسبت به دوره اصلاحات با آقای روحانی سخت‌تر و سنگین‌تر برخورد می‌کند.

**فرمودید آقای خاتمی با مشکلات ملایم‌تر برخورد می‌کرد و آقای روحانی قاطع‌تر. ما در وجهه آقای روحانی سیاست‌ورزی بیشتری نسبت به آقای خاتمی می‌بینیم. آیا همین می‌تواند نقطه قوت جریان اصلاحات باشد که در این دوران چهره‌ای سیاستمدارانه‌تر معرفی کند تا بتواند در برابر موانع بایستد؟ ظاهرا افرادی که سیاستمداری‌شان تحت‌الشعاع اخلاق‌مداری آنها قرار گرفته در این شرایط آسیب‌پذیرترند.

آقای روحانی در وضعیتی قرار دارد که سعی می‌کند هم از مرزهای اخلاقی خارج نشود و هم در عرصه سیاسی و گفتار قاطعیتی به خرج دهد که مورد انتظار جامعه هم هست. مردم خیلی دوست ندارند در هماوردهای سیاسی و فرهنگی معمولی هم نماینده مطالبات افکار آنها قاطع برخورد نکند. تصور من این است که این قاطعیت نقطه قوت آقای روحانی است. با توجه به سازوکاری که مخالفان در اختیار دارند، اگر مماشاتی صورت بگیرد مشکلات به مراتب بیشتر از آن چیزی خواهد شد که امروز وجود دارد. در واقع این نقطه قوت آقای روحانی در زمان کنونی است.

**در واقع نمی‌توانیم بگوییم در قیاس با آقای خاتمی یکی از آنها دست بالاتری دارد؟

آقای خاتمی تصورشان این بود که رقیب دچار خودکم‌بینی شدید یا به عبارتی تحقیر شده است. شاید اخلاقی برخورد کردن آقای خاتمی به خاطر این تحقیر بود. اما وضعیت روی کار آمدن آقای روحانی این خاصیت را نداشت و آنها آن‌چنان حس تحقیر را نداشتند. لذا ملاحظات آقای خاتمی با توجه به اخلاقی برخورد کردن ایشان متفاوت است. رقبای آقای روحانی اما این وضعیت را نداشتند و در دوره آقای احمدی‌نژاد سازماندهی برای خود ایجاد کردند که طبیعتا نسبت به آقای روحانی بی‌رحمانه‌تر برخورد می‌کنند. طبیعتا اگر آقای روحانی مماشات زیادی در این قضیه به خرج دهد ممکن است با مشکلات سخت و سنگینی روبه‌رو شود. با شرایط حال حاضر کشور این قاطعیت آقای روحانی در سیاست به مصلحت کشور است.

منبع: روزنامه همدلی