کد خبر: 107065
A

آیا کسی جرات دارد مرد مقدس میدان را نقد کند؟ ظریف تنها گفت من با سردارسلیمانی تفاوت دیدگاه دارم!

ظریف راست می‌گوید، در فرهنگ و فهم ما از دین، جنگ مقدس است و آن که به میدان می رود، تقدس دارد. اما برای ما، گفت و گو و مدارا، تقدس ندارد، و طبیعتا آنکه مرد گفت و گو است مقدس نیست.

آیا کسی جرات دارد مرد مقدس میدان را نقد کند؟  ظریف تنها گفت من با سردارسلیمانی تفاوت دیدگاه دارم!

به گزارش دیده بان ایران؛ حسن جعفری، با انتشار یادداشتی تحت عنوان "ظریف راست می گوید، این انتخاب مردم است." نوشت: ظریف چندی پیش گفت «این راهی که ما می رویم، انتخاب مردم ماست». آن روزها کمی به ما برخورد، که نه، این انتخاب حاکمان است، نه بدنه مردم. آن روز ما متوجه نشدیم که منظور او چیست. او گرچه مرد سیاست بود، ولی یک حقیقت فرهنگی را گفته بود، ولی چون ما آن را سیاسی خواندیم، متوجه نشدیم.

ظریف راست می‌گوید، در فرهنگ و فهم  ما از دین، جنگ مقدس است و آن که به میدان می رود، تقدس دارد. اما برای ما، گفت و گو و مدارا، تقدس ندارد، و طبیعتا آنکه مرد گفت و گو است مقدس نیست. 

ما از دین، به میدان رفتن حسین بن علی (ع) را می دانیم، و همین میدان ظهر روز دهم محرم است که ما را، از هر گروه و رسته ای که باشیم دور هم می آورد. تقریبا همه مردم ایران، بر سر هرچه اختلاف داشته باشند، برگریه بر حسین (ع)، در ظهر عاشورا کمتر اختلاف دارند. یعنی گرچه ما شعورهای مختلفی داریم، شورمان یکسان است.  انگار نبرد در میدان جنگ، نماد دین و معنویت و عامل اتحاد ماست، غافل از آنکه از دوازده امام معصوم، فقط امام حسین (ع) بود که به میدان رفت و یازده امام دیگر، با مدارا و گفت و گو، راه اسلام را بازکردند.

تازه این را هم نمی دانیم که حسین بن علی (ع)، بیست سال، در دوران معاویه، همان مشی گفت و گوی فرهنگی را در پیش گرفته بود و در این دوران بیست ساله، ده سال دوم آن آن را رسما امام شیعه بود. یعنی حسین بن علی (ع)، ده سال امام شیعیان بود ولی در هیچ میدانی گام نگذاشت. 

تازه این را هم نمی دانیم که حتی در ماجرای کربلا هم، حسین بن علی (ع)، تا لحظه آخر، پیشنهادش این بود که من به دعوت مردم کوفه آمدم، و اگر آنها نمی خواهند، حاضرم به کاشانه خود بازگردم. 

تازه این را هم نمی دانیم که امام حسین (ع) اصلا به میدان نرفت، بلکه در محاصره قرار گرفت و آنها به او حمله کردند و او دفاع کرد.

تازه این را هم نمی دانیم که امام حسین (ع)، برای آنکه کمترین آسیب ناخواسته ای به دیگران نرسد، مسیرش را کج کرد تا خدای ناکرده، حمله و درگیری با او نزدیک شهر و دیاری نباشد تا مردمان ناخواسته در دامن جنگی ناخواسته بیفتند. 

وقتی فهم ما از شیعه، تنها به روز دهم محرم، آنهم فقط گودال قتله گاه محدود باشد و 250 سال روایت امامت شیعه را که روایتی گفت و گو مدار است، نخوانیم و ندانیم که چه گذشت، آن وقت امر مقدس برای ما صرفا میدان جنگ است و دیگر هیچ. 

این که امروز ظریف، در مقابل عالم و آدم عذرخواهی می کند، تنها مساله سیاسی نیست. مساله این است که در فرهنگ ما، او یک مقدس نیست، بلکه آن که به میدان می رود مقدس است. فهم ما از دین این است که هرکه به میدان می رود، مقدس است و اگر نقدی به او بشود، یا حرفی به او زده شود، امر مقدس، به خطر افتاده است.

آیا کسی جرات دارد مرد مقدس میدان را نقد کند؟  ظریف تنها گفت من با مرد مقدس میدان تفاوت دیدگاه دارم، و این شد که دیدیم. او راست می گوید، مردم ما خودشان این مسیر را انتخاب کردند، هر چند ندانند نتایج این مسیر چیست و نتوانند ریشه آن چه در جهان امروز به سر ما می آید را در فهم نامتعادل و قهرمان محور دینی پیدا کنند.

 

کانال رسمی دیدبان ایران در تلگرام

اخبار مرتبط

ارسال نظر