مروری بر روزنامه های چهارشنبه ۲۸ دی ماه

به گزارش پایگاه خبری تحلیلی دیده بان ایران، نشست خبری پر چالش رئیس‌جمهور در عصر روز گذشته مهم‌ترین موضوع امروز روزنامه‌های صبح کشور بود. پاسخ رئیس‌جمهور به سوالات مختلف خبرنگاران از برجام تا وضعیت اقتصادی و البته سوال‌های پرتکرار انتخاباتی هریک امروز به گونه‌ای بر صفحه نخست روزنامه‌ها نشست و هر کسی از ظن خود یار سخنان رئیس‌جمهور شد. در این میان شاید وطن‌امروز که به سیاق همیشه صفحه‌نخست‌های پر بحثی را می‌بندد توانسته بود با انتخاب مناسب تیتر و همخوانی آن با عکس استفاده خود را از سخنان رئیس‌جمهور ببرد. تصویری از روحانی با چشمان بسته در نشست خبری روز گذشته با تیتر درشت «عینک بزنید!» که  اگرچه برداشتی از بخشی از سخنان رئیس‌جمهور بود که روز گذشته به منتقدان دولت – و شاید حتی وطن‌امروز- گفته بود بهتر است عینک بزنند اما مضمون دیگری را هم الغا می‌کند.

 

در میان همه گزارش‌ها از سخنان روز گذشته رئیس‌جمهور اما شاید متفاوت‌ترینش هم مربوط به صبح‌نو باشد. روزنامه نزدیک به یکی از کاندیداهای احتمالی انتخابات 96 با تیتر بزرگ «تردید» می‌نویسد: «رئیس‌جمهور برای دومین بار در سه‌هفته اخیر از پاسخ دادن به پرسشی درباره نامزدی در انتخابات 96 خودداری کرد» و در بخشی از سرمقاله این روزنامه با تیتر «سکوت ابهام‌آفرین» می‌خوانیم: 

 

«آیا آقای روحانی قصد نامزدی در انتخابات سال آینده ریاست جمهوری را ندارد؟ این سوالی است که ممکن است در پی دو مصاحبه اخیر رئیس جمهور برای افکار عمومی پدید آمده باشد. وی در این مصاحبه، از پاسخ درباره حضورش در رقابت انتخابات سال 96 طفره رفت و اظهارنظر در این باره را به آینده موکول کرد. این سکوت همراه با ابهام ایشان می‌تواند دارای دو منشأ باشد؛ اول اینکه با توجه به ناکامی‌های دولت در اجرای وعده‌هایش به خصوص در زمینه‌های اقتصادی که منجر به کاهش شدید محبوبیت آن در ماه‌های اخیر شده است ، آقای روحانی در ورود به عرصه رقابت ریاست جمهوری دچار تردید جدی شده یا آن‌که تلاش آقای روحانی برای ایجاد یک نوع مطالبه و سپس اجماع در میان احزاب و جریان‌های سیاسی همسو با دولت است که شاید درباره توفیق یا عدم توفیق وی در انتخابات آتی تردید داشته باشند و آنها از این منظر می‌کوشند نفر جایگزینی را به عنوان آلترناتیو وارد صحنه کنند. دراین باره یعنی ورود یک یا دو آلترناتیو همراه با آقای روحانی، اشخاص و چهره‌های گوناگونی از اصلاح طلبان تلاش‌هایی را در ماه‌های اخیر آغاز کرده‌اند و از قضا مرحوم آقای هاشمی رفسنجانی نیز رایزنی‌هایی با برخی افراد داشت، البته مسلم است آقای روحانی از این اقدامات نباید خرسند باشد. نکته‌ای که در حاشیه این بحث باید متذکر شد، تلاش برخی از چهره‌های اصلاح‌طلب در دامن زدن به شایعه احتمال رد صلاحیت آقای روحانی است تا از این رهگذر ضمن برانگیختن احساسات سیاسی طرفداران خود، به ایجاد جو منفی علیه شورای نگهبان نیز مبادرت کنند که طبعاً این رفتار آن ها هیچ مبنای درستی نداشته و صرفاً یک حرکت سیاسی کور است.»

 

یکی از موضوعات پربحث این روزها موضوع جانشین آیت‌الله هاشمی در مجمع تشخیص مصلحت نظام است. روزنامه جمهوری اسلامی روز گذشته با طرح موضوعی احتمال انتخاب رئیس‌جمهور به این پست را محتمل دانست و کیهان هم امروز این موضوع را «مغالطه و استدلال زورکی درباره ریاست مجمع» و می‌نویسد: «یک روزنامه‌ حامی دولت برخلاف واقعیت‌های موجود نوشت  رویه بوده که رئیس‌جمهور رئیس مجمع تشخیص مصلحت بشود، بنابراین احتمالا روحانی رئیس این مجمع می‌شود. روزنامه جمهوری اسلامی با اشاره به ریاست آیت‌الله خامنه‌ای بر اولین مجمع تشخیص مصلحت با حکم حضرت امام خمینی می‌نویسد؛ با تشکیل مجمع تشخیص مصلحت نظام، آیت‌الله خامنه‌ای که در آن زمان رئیس‌جمهور بودند، عهده‌دار ریاست آن شدند. این دوره به مدت کمتر از دو سال طول کشید و چون امام خمینی در خرداد 1368رحلت نمودند و حضرت آیت‌الله خامنه‌ای به رهبری انتخاب شدند، آیت‌الله هاشمی رفسنجانی که در همان سال به ریاست جمهوری انتخاب شده بود، ریاست‌ مجمع تشخیص مصلحت نظام را برعهده گرفت. بدین ترتیب، در دوره‌های اول و دوم ریاست مجمع تشخیص مصلحت نظام با رئیس‌جمهور بود.

 

بعد از آنکه دوران ریاست جمهوری آیت‌الله هاشمی رفسنجانی در سال 1376 پایان یافت، ایشان با حکم رهبری در ریاست مجمع تشخیص مصلحت نظام ابقا شد و تا پایان عمر یعنی 19 دی‌ماه 1395 عهده‌دار این مسئولیت بود.  این روزنامه می‌افزاید: اینکه در دوره‌های اول و دوم، ریاست مجمع تشخیص مصلحت نظام برعهده رئیس‌جمهور بود، به نظر می‌رسد یک رویه است. ابقای  آیت‌الله هاشمی رفسنجانی در ریاست مجمع نیز به نوعی استمرار همان رویه محسوب می‌شود. بر همین اساس، این احتمال وجود دارد که رئیس‌جمهور کنونی به ریاست مجمع تشخیص مصلحت نظام منصوب شود هر چند انتصاب رئیس مجمع از اختیارات رهبری است و باید منتظر ماند تا ایشان در این زمینه تصمیم بگیرند.

 

نقض استدلال مغلوط روزنامه جمهوری اسلامی این است که اولا به اذعان خود این روزنامه، مرحوم هاشمی در دوره اخیر رئیس‌جمهور نبود و با حکم و صلاحدید رهبر معظم انقلاب به ریاست مجمع گماشته شد. ثانیا احمدی‌نژاد و خاتمی هر کدام 8 سال رئیس‌جمهور بودند اما به ریاست مجمع منصوب نشدند. ثالثا صلاحیت فرد، مهم‌ترین مسئله برای ریاست مرکزی مهم مانند مجمع تشخیص مصلحت نظام است.»

 

روزنامه اعتماد امروز در یادداشتی تحت عنوان «آمارهای عجیب آقای وزیر سابق!» به نامه وزیر اقتصاد دولت احمدی‌نژاد که روز  گذشته به صورت گسترده در رسانه‌های اصولگرا تحت عنوان «وزیر اقتصاد دولت دهم با ارایه مستنداتی از مرکز آمار ایران گزارش بیکاری دولت یازدهم را راستی‌آزمایی و دلایلی بر رد این گزارش‌ها ارایه کرد» منتشر شده بود چنین پاسخ داد: آقای وزیر دولت احمدی‌نژاد در یادداشت خود نوشته است که: «دولت یازدهم نتوانسته حتی نصف متوسط سالیانه شغل خالص ایجاد شده در دولت‌های نهم و دهم، شغل ایجاد کند و لذا نرخ بیکاری در دولت یازدهم افزایش یافته است.» استدلال وی برای مقایسه فصل بهار سال ١٣٨٤ و ١٣٩٢ است و تعداد نیروهای فعال و شاغل را در این دو مقطع به این صورت نوشته و تفاوت آنها را برابر تولید شغل در دولت احمدی‌نژاد دانسته است.

 

سپس تفاضل تعداد شاغلان را در دو مقطع زمانی حساب کرده که حدود ٢/٣ میلیون نفر می‌شود و این را معادل مشاغل ایجاد شده در دوره احمدی‌نژاد دانسته است که برای ٨ سال، به طور متوسط سالانه حدود ٤٠٠ هزار شغل می‌شود! در ذیل جدول هم نوشته است که: «ماخذ: بانک مرکزی جمهوری اسلامی ایران و مرکز آمار ایران» معلوم نیست کدام گزارش و کدام رقم را آقای وزیر استفاده کرده؟ این نوع ارجاع دادن در نوع خود بی نظیر است.

هرچند وی مدعی شده که آمار فصلی را نوشته ولی معلوم نیست که این آمار از کجا آمده، چون آمار فصلی تفاوت زیادی با آمار سالانه ندارد و آمار سالانه مرکز آمار در مورد این دو مقطع به کلی متفاوت با آن چیزی است که آقای وزیر سابق نوشته‌اند.

 

منبع ستون اول صفحه ٦ گزارش کد ٨٨-٠١-٠٥ بهار ٨٨ مرکز آمار ایران است و منبع ستون دوم نیز چکیده نتایج طرح آمارگیری نیروی کار سال ١٣٩٢ مرکز آمار ایران صفحه ٥.

 

بنابراین در بهترین حالت در ٨ سال ٨٤ تا ٩٢ فقط ٧٠٠ هزار شغل ایجاد شده است که سالانه حدود ٨٥ هزار شغل می‌شود که در برابر ایجاد اشتغال سالانه حدود ٦٠٠ هزار شغل در اواخر دولت اصلاحات و صدها هزار شغل در دولت جدید، یک فاجعه تمام‌عیار اقتصادی و اجتماعی محسوب می‌شود و تمام مشکلات فعلی کشور در زمینه بیکاری محصول این فاجعه اقتصادی است. ولی مساله مهم‌تر اینکه وزیر اقتصاد آن دولت پس از گذشت سه سال، چگونه حاضر می‌شود که چنین آماری را در یک یادداشت خود بنویسد و به جامعه ارایه دهد؟ خواننده از این یادداشت و سطح کارشناسی نویسنده آن، چه برداشتی باید بکند؟

 

یکی از موضوعات پر بحث این روزها در شیکه‌های اجتماعی، استفاده سریال معمای شاه از ترانه‌های خواننده‌های پیش از انقلاب است. موضوعی که در روزنامه‌ها بیش از پیش مورد توجه طنز پردازان قرار گرفته است. از جمله این کاریکاتور علی میرایی در ضمیمه نیش‌خط روزنامه قانون.