واکنش احمد زیدآبادی به اظهارات «مهدی طائب» درباره مذاکره/ اگر به زور می توانید حقتان را بگیرد چرا باز هم راه مذاکره را در پیش گرفتید؟

به گزارش دیده بان ایران؛ احمد زیدآبادی، در واکنش به اظهارات حجت الاسلام مهدی طائب در کانال تلگرامی اش نوشت: 

شیخ مهدی طائب، رئیس شورای‌ قرارگاه راهبردی عمار گفته است: "مذاکره‌کنندگان باید به طرفین مذاکرات گوشزد کنند که اگر در مذاکره حق ما را ندهند ما این قدرت را داریم که با زبان زور حق‌مان را بگیریم و در آن صورت برای آنها خیلی گران تمام می‌شود."

خب آشیخ، اگر به زبان زور می‌توانی "حقت" را بگیری برای چه چهار سال آزگار تعلل کردی و دست روی دست گذاشتی و آخرش هم راه مذاکره را برگزیدی؟

از این گذشته وقتی می توان با زبان زور "حقی" را گرفت به طوری که برای طرف "ظالم و زورگو"،  "خیلی گران" تمام شود، چه اصراری است که آن را از طریق مذاکره به دست آورد که برای چنین طرف ِ"ستمگری"، "ارزان" تمام شود؟ چنین لطف و محبتی برای "ظالمی که ذاتش زور است" چه توجیهی دارد؟

راستش سخنان آقای طائب مرا به یاد حکایتی از عبید زاکانی در بارۀ درویشی می‌اندازد، اما چون مطایبه و شوخی با وی که فرماندۀ "عماریون" است تومنی صنار با شوخی با دیگران توفیر دارد، از نقل آن در می‌گذرم!