کد خبر: 126285
A
در گفت و گو با دیده بان ایران مطرح شد؛

عرب سرخی: راهپیمایی ۲۲ بهمن مناسبتی حکومتی شده که مردم در آن نقشی ندارند/ کاهش حضور مردم در مناسبت ها به دلیل عدم رضایت آنهاست/ برخی افراد در سیستم طرفدار بنیانگذار انقلاب نیستند به همین خاطر امام به حاشیه رانده شده

فیض الله عرب سرخی فعال سیاسی اصلاح طلب در گفت و گو با دیده بان ایران: متاًسفانه امروز بخش‌های مهمی از آراء‌ و نظرات امام خمینی‌ (ره) در شعارها و برنامه‌ها جایی ندارند. بنابراین حداکثر آنجایی که امام مطرح می‌شود جاهایی است که آن شعارها مورد تاًیید سیستم است. اگر به‌عنوان نمونه بخواهیم مثالی بزنیم،‌ مداخلات نیروهای نظامی در فعالیت‌های سیاسی که به تاًکید هم در وصیت‌نامه و هم در سخنرانی‌های امام و حتی در قانون نفی شده است و معلوم است که نظر امام بر عدم ورود نظامیون به سیاست بود،‌ امروز شاهد بالاترین سطح مداخلات در عرصه و تصمیم‌گیری‌های نظامی هستیم. بنابراین اگر امام به حاشیه رانده شده است دلیلی جز این ندارد که بخش مهمی از دیدگاه‌های‌شان در درون سیستم خیلی طرفدار ندارد.

عرب سرخی: راهپیمایی ۲۲ بهمن مناسبتی حکومتی شده که مردم در آن نقشی ندارند/ کاهش حضور مردم در مناسبت ها به دلیل عدم رضایت آنهاست/ برخی افراد در سیستم طرفدار  بنیانگذار انقلاب نیستند به همین خاطر امام به حاشیه رانده شده

به گزارش سایت دیدبان ایران، «راهپیمایی ۲۲ بهمن» در عمل برگزاری جشن به نتیجه رسیدن انقلابی است در به‌ثمر رسیدنش و حتی در مدیریتِ پساانقلاب همه طیف‌های فکری در آن سهم دارند و به‌‌همین دلیل این روز را که سالروز آغاز نظام جمهوری اسلامی است را باید متعلق به همه آحاد مردم با هر دیدگاهی که دارند، بنامیم.

اما برخی از تحرکات نشانگر این است که گروهی سعی در مصادره کردن ۲۲ بهمن دارند که معلوم است، چنین رویکردی چه هزینه‌های گزافی را به نظام و مردم تحمیل می‌کند.

فیض‌الله عرب‌سرخی، فعال سیاسی و عضو شورای مرکزی سازمان مجاهدین انقلاب اسلامی ایران در گفت‌وگو با دیدبان ایران در این خصوص به پرسش‌های مطرح شده پاسخ می‌گوید:

* حضور در‌ راهپیمایی ۲۲ بهمن را می‌توان لزوماً نشانه‌ای از رضایتمندی از وضع موجود قلمداد کرد؟

در پاسخ به سووال شما، به جراًت می‌گویم که رضایت‌مندی مردم را نباید در راه‌پیمایی ۲۲ بهمن جستجو کرد. چون اقشار مردم نظرات‌شان به شرایط را در برنامه‌های مختلف اعلام می‌کنند. در واقع وقتی حضور قشرهای مختلف در تجمع‌ها و اعتراضات می‌بینید، نیازی نیست میزان رضایت‌مندی‌شان را احیاناً از راه‌پیمایی‌ها استنباط کنیم. ضمن اینکه در راه‌پیمایی‌های اینچنینی اساساً خیلی جدی نیست،‌ تا اینکه بخواهیم نشانهِ رضایت‌مندی بدانیم یا ندانیم. همه می‌بینند، این مدل راه‌پیمایی‌ها با مشارکت کمی برگزار می‌شوند. حتی «انتخابات» که برنامه‌ای است که می‌تواند در این زمینه کمک کند، با درصدهای پایین و حتی همراه با اعتراض برگزار می‌شود.

*عده‌ای بر این باورند که راهپیمایی ۲۲ بهمن به اتفاقی حکومتی تبدیل شده است. نظر شما درباره چنین ذهنیتی چیست؟

تقریباً می‌توانیم بگوییم که اجازه برگزاری غیر حکومتی راه‌پیمایی‌ها کمتر داده می‌شود. حتی در مراسم ۱۳ به دانشجوها هم اجازه برگزاری برنامه را ندادند، چه برسد به اینکه طیف‌های سیاسی بتوانند مراسم یا برنامه‌ای را اجراء کنند. بنابراین طبیعی است که این نوع برنامه‌ها توسط حکومت مدیریت می‌شود،‌ قطعنامه‌هاش توسط حکومت تنظیم می‌شود و مدیریتش هم به عهده حکومت است. در واقع راه‌پیمایی‌های مناسبتی حکومتی شده است و چیزی نیست که بخواهیم درباره‌اش حرف بزنیم.

*چرایی کاهش مشارکت مردم نسبت به گذشته را در چه چیزی می‌بینید؟

اتفاقاً کاهش حضور مردم را می‌توانیم نشانه‌ای از عدم رضایت عمومی از شرایط موجود دانست. به‌هرحال مردمِ ناراضی با شرکت نکردن در این قبیل مراسم‌ها عدم رضایتش را نشان می‌دهد. به‌نظر من آنچه به عنوان آرمان‌های انقلاب مطرح و در شعار مردم متجلی بود، همچنان به‌نظر من دارای زمینه‌های مردمی است و مردم آن انتظارات را همچنان دارند. در واقع مشکل افکار عمومی چیزی بیشتر از این نیست که انتظارات مردم محقق نشده است. یعنی اینطور نیست که انتظارات به پارامترهای منفی تبدیل شده باشد. بنابراین هرگونه مشارکتی از جانب مردم کاهش پیدا کرده است و این کم‌شدن با چشم هم دیده می‌شود.

*نسبتِ حضور با شرایط موجود چه نسبتی است؟

طبیعتاً هر مقدار که مردم از شرایط راضی باشند حتی در برنامه‌هایی که حکومت مستقیماً پیشنهاد بدهد، شرکت خواهند کرد و مشارکت گسترده‌تری را به نمایش می‌گذارند. اما اگر در برنامه ۲۲ بهمن که حکومتی نیست،‌ اگر راضی از شرایط نباشند عدم رضایت‌شان را با مشارکت نکردن کاملاً نشان خواهند داد.

* تلاش جناح‌ها برای مصادره ۲۲ بهمن را چطور می‌توان تحلیل کرد و این نوع تحرک چه تبعاتی می‌تواند داشته باشد؟

همه اتفاق‌نظر داشتند و دارند که انقلاب حرکتی کاملاً مردمی بود و در انحصار جریان خاصی نبود. یعنی این اتفاق مهم و با ارزش به‌طور کامل مورد حمایت اقشار مختلف مردم و همچنین طیف‌های متنوع سیاسی و اجتماعی بود. دقیقاً به‌‌همین دلیل معلوم است، هر تلاش و اراده‌ای که در راستای مصادره کردن انقلاب شود، حتماً باعث دلزدگی مردم و البته کناره‌گیری اقشار مختلف از آن خواهد شد. بنابراین حتی اگر کسی طرفدار مشارکت در راه‌پیمایی‌ باشد،‌ از مصادره ۲۲ بهمن در شعارها خودداری کند.

* بخشی از سیستم اقدام به امام زدایی می‌کنند. ریشه این تحرکات در کدام اراده است و آیا می‌توانند موفق شوند؟

ببینید! متاًسفانه امروز بخش‌های مهمی از آراء‌ و نظرات امام خمینی‌ (ره) در شعارها و برنامه‌ها جایی ندارند. بنابراین حداکثر آنجایی که امام مطرح می‌شود جاهایی است که آن شعارها مورد تاًیید سیستم است. اگر به‌عنوان نمونه بخواهیم مثالی بزنیم،‌ مداخلات نیروهای نظامی در فعالیت‌های سیاسی که به تاًکید هم در وصیت‌نامه و هم در سخنرانی‌های امام و حتی در قانون نفی شده است و معلوم است که نظر امام بر عدم ورود نظامیون به سیاست بود،‌ امروز شاهد بالاترین سطح مداخلات در عرصه و تصمیم‌گیری‌های نظامی هستیم. بنابراین اگر امام به حاشیه رانده شده است دلیلی جز این ندارد که بخش مهمی از دیدگاه‌های‌ ایشان در درون سیستم خیلی طرفدار ندارد.

منبع: سایت دیدبان ایران

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

کانال رسمی دیدبان ایران در تلگرام

اخبار مرتبط

ارسال نظر