بادامچیان: به تاجزاده گفتم آینده ات «نکبت بار» است/ جریان اصلاحات همچون حزب توده مُرده است

به گزارش سایت دیده‌بان ایران؛  اسدالله بادامچیان در گفت‌وگویی به شرح آنچه مجادله‌اش با مصطفی تاجزاده و البته بیان دیدگاهش درباره سرنوشت جریان اصلاحات پرداخته است که مشروح آن را در ادامه می‌خوانید:

روحانی با عملکرد خود فاتحه اصلاح‌طلبان را خواند

* من اصلا اصلاح طلبی را تمام شده می یابم در چند سال قبل هم مصاحبه کردم و گفتم جریان اصلاح طلبی مُرد. خیلی هم عصبابی شدند که من گفتم برای خوشایند شما حرف نمی‌زند به عنوان کسی که نزدیک 70سال سابقه سیاسی و حزبی دارد به شما می گویم جریانتان مرد و دیگر شما کاری نمی توانید بکنید در نتیجه هم دیدید که مردم به احمدی‌نژادی رای دادند که شعار های مقابل آن ها را می داد حتی در مجلس چهارم به گونه ای را دادند که از 30نماینده تهران در مجلس سوم کسی رای نیاورد در مجلس هفتم هم اینگونه شد؛بعد اصلاح طلبان اعتدالی راه انداختند و یکی از خبرنگاران از من پرسید دکتر روحانی خدمت هم کرده است گفتم یک خدمت بزرگ کرده است و با عملکرد خود فاتحه اصلاح طلب اعتدالی را خوانده است و زمانیکه اصلاح طلبان اعتدالی به این سرنوشت دچار شوند در انتخابات مجلس یازدهم و ریاست جمهوری سیزدهم هم نشان دادند چیزی نیستند.

* اصلاح طلبان نمرده اند جریانشان مرده است مثلا حزب توده که جریان کمونیستی مرده است و به موزه تاریخ رفته است.

* برخی دوستان ما به اشتباه فکر می کنند ما در دو قطبی اصلاح طلب-اصولگرا هستیم اما اینگونه نیست. در آینده جریان هایی که بر مبانی ارزش های اسلامی و فقاهتی حرکت کنند و در جهت خواست های ارزشی مردم گام بردارند.تقابل بین نیروهای ارزش گرایی و سایر جریانات دیگر به هر عنوانی که برای خود گذاشته باشند.

* جریان اصلاح‌طلبی در ایران دارای تقسیم های چندگانه است یک گروه کسانی هستند که متوجه حقایق شده اند و برگشتند و باید میدان داده شود تا برگردند البته به شرطی که جبران کنند.مثل نشریات اصلاح طلبی که به فتنه دامن زده اند و طلبکار اند و اسم اغتشاشات را اعتراضات گذاشته اند اعتراضات همیشه در کشور ما وجود داشته است اما این رفتار ها اغتشاش است وقتی اغتشاش صورت می گیرد کمک به آن یعنی چه؟ 

* در زمان دولت آقای خاتمی یک بار در کمیسیون احزاب با حضور عبدالله نوری نشسته بودیم تاجزاده نیز نماینده دولت در کمیسیون بود،من گوشه ای نشسته بودم، دست ام زیر چانه‌ام بود و به او نگاه می‌کردم که از من پرسید به چه نگاه می‌کنی؟ صریح گفتم به آینده نکبت‌بار تو؛ گفت چرا در مورد من اینطور فکر می‌کنی، گفتم برای اینکه برگردی. این راهی که تو می روی راهی است که پا روی خون شهدا می‌گذاری مملکت مال من و تو نیست مال آن همسر شهیدی است که بچه‌اش شب بیدار می‌شود بهانه پدر را می‌گیرد و تو نمی‌فهمی بر آن مادر چه می گذرد اما باز هم می گوید خداراشکر همسرم شهید شد. 

* یک ماه قبل هم نامه‌ای برای آقای رحمانیان در شرق نوشتم و گفتم ما نمی‌خواهیم شما حذف شوید نظام می‌خواهد شما هم حرف بزنید اما راهی که می روید را بعضی جریانات رفتند و به جای خوبی نرسیده‌اند.

منبع: خبر سراسری