کد خبر: 18434
A

یک فعال سیاسی: کمپین #نه_به_ورزشکاران برای شورای شهر، منصفانه نیست

زهرا نژادبهرام، فعال سیاسی و متخصص مسائل شهری می‌گوید: عملکرد اشتباه بعضی ورزشکاران در شورای شهر، نباید فرصت را از بقیه افراد سرشناس بگیرد.

یک فعال سیاسی: کمپین #نه_به_ورزشکاران برای شورای شهر، منصفانه نیست

به گزارش پایگاه خبری تحلیلی دیده بان ایران، در آستانه انتخابات شورای شهر، بسیاری از افراد، با بررسی کارنامه اعضای شوراهای شهر، در تلاشند به نامزدهایی رای بدهند که در دوره بعدی عملکرد بهتری را برای شهرها و روستاها به همراه داشته باشند. عملکرد بعضی از نمایندگان قبلی شوراها باعث شده کمپین‌هایی مانند «نه به ورزشکاران»، «نه به آقازاده‌ها» و ... تشکیل شود. درباره این کمپین‌ها با زهرا نژادبهرام، متخصص مسائلی شهری و سیاسی گفت‌وگو کردیم که در ادامه می‌خوانید.

خانم نژادبهرام، به نظر شما چرا برای رای دادن به اعضای شورای شهر دقت و حساسیت زیادی نسبت به گذشته ایجاد شده؟

از نظر ساختاری باید ببینیم جای شورای شهر در اتمسفر فضای سیاسی ما کجاست، چه جایگاهی در فضای کشور دارد و با توجه به اینها از آن انتظار کارکرد داشته باشیم. شوراهای شهر، نهادهای سیاسی هستند که رویکرد محلی دارند، بنابراین در چارچوب نظام‌های سیاسی تعریف می‌شوند. شورای شهر در زیرمجموعه نظام قانونگذاری تعریف می‌شود پس یک مفهوم سیاسی است که امر سیاسی انجام می‌دهد ولی به زندگی روزانه مردم خیلی نزدیکتر است و برای مردم اهمیت زیادی پیدا کرده.

اگر شوراها را نهاد سیاسی بدانیم، چه افرادی صلاحیت حضور در آن را دارند؟

ببینید، همانطور که در مجلس شورای اسلامی از تخصص فاصله نمی‌گیریم، در شوراها هم قرار نیست از تخصص فاصله بگیریم و به افرادی با مهارت‌ها و توانایی‌های مختلف نیاز داریم. مانند مجلس که کمیسیون‌های تخصصی دارد، در پارلمان شهری هم لازم است افراد با تخصص‌های مختلف حضور داشته باشند و بتوانند برای شهر اقدامات موردنیاز را انجام دهند بنابراین داشتن نگاه سیاسی، تنها عنصر حضور در شورای شهر نیست. شهر نیازهای بسیار زیادی را قرار است برای مردم تامین کند بنابراین نمی‌توان انتظار داشت تنها مهندس معمار و شهرساز در شوراهای محلی حضور داشته باشند. شهر فقط یک مفهوم سازه‌ای به نام ساختمان و جاده و خیابان ندارد، یک نظام اجتماعی است که همه بخش‌ها را در خودش تعریف می‌کند، در شهر آدم‌ها زندگی می‌کنند که نیازمند شرایط زیست مطلوب، ارتباط سازنده با نهادهای دیگر و .. هستند. بنابراین باید دقت داشته باشیم که درست است که باید شوراهای شهر تخصصی باشند، اما لازم است تخصص‌های مختلفی در آن وجود داشته باشد. باید حواسمان باشد شورا یک امر سیاسی را بر عهده دارد ولی چون فضای محدودتری دارد، تصمیماتش در زندگی مردم قابل مشاهده‌تر است. مثلا اگر تصمیم گرفته شود یک مجموعه مجتمع تجاری در یک خیابان ساخته شود، تاثیر آن روی ساکنان آن بافت محلی اثرگذار است و مردم سریعتر تاثیرش را می بینند. 

در آستانه انتخابات شوراهای شهر، می‌بینیم که کمپین‌های زیادی برای ممانعت از ورود بعضی افراد ایجاد شده، نظر شما درباره این ممانعت چیست؟

بله می‌بینیم کمپین «نه به ورزشکاران»، «نه به آقازاده‌ها» و ... ایجاد شده. در اینجا فکر می‌کنم حق ورزشکارها ضایع شده. باید دقت کنیم شهر ورزشکار هم دارد که می‌توانند در شورای شهر یا مجلس حضور پیدا کنند. ما آقای خادم را داشتیم که نماینده شورای شهر بود، حضور ایشان به این معنی نبود که فقط از ورزشکاران دفاع کند بلکه مدافع تمام مردم بود. من به یاد می‌آورم که اولین زنی بودم که معاون فرماندار تهران شدم و به شکل تنگاتنگ با این ورزشکار خوب کار کردم که در شهر تاثیرگذاری بسیار زیادی داشتند. لازم است اشاره کنم که شورایاری‌ها حاصل علمکرد خوب آقای خادم است. او تمام مراحل قانونی را طی کرد و در نهایت، توانست شورایاری را شکل دهد و سطح شوراها را تا سطح محله‌ها کشاند تا بتوانند نیازهای مردم را دقیقتر پیدا کنند. این اتفاق مبارکی بود که یک ورزشکار انجام داد که دغدغه مسائل اجتماعی را داشت. همچنین طرح ساماندهی کارگران فصلی که ایشان همراهی کرد و توانستیم محل‌هایی برای اسکان کارگران فصلی ایجاد کنیم که در سرما و گرما منتظر نباشند. ایجاد گرمخانه‌ها برای کارتن‌خواب‌ها هم ازجمله زحمات ایشان است که با این که ورزشکار بود، دغدغه‌های خوبی برای شهر داشت و آنها را به انجام رساند. من فکر می‌کنم این کمپین‌ها فرصت را از افرادی که دغدغه دارند سلب می‌کند و به دلیل سابقه ورزشی نمی‌شود به کسی گفت حق نداری وارد شورای شهر شوی.

اما این نگاه منفی، حاصل عملکرد بعضی اعضا در شورای قبلی است. 

بله آنها به وظایف اجتماعی و ملی خودشان عمل نکردند اما اگر کسی خوب کار کند فرقی ندارد ورزشکار باشد یا غیرورزشکار. متاسفانه دوستان ورزشکار ما در این دوره شورا به وظایف خودشان خوب عمل نکردند و در اینجا حق بسیاری از افراد توانمند تضییع می‌شود. فکر می‌کنم جا دارد در کنار افرادی که در عملکردشان ناتوان بودند، از افرادی هم یاد کنیم که به خوبی به وظایفشان عمل کردند و نباید دچار این خطای استراتژیک شویم که این نماینده ورزشکار است یا نیست، درواقع به جای این که همه را با یک نگاه قضاوت کنیم و بگوییم چون جزو این افراد هستی نباید وارد شورای شهر شوی، باید ببینیم آن شخص چه عملکرد و چه برنامه‌هایی دارد. -خبرآنلاین

 

کانال رسمی دیدبان ایران در تلگرام

اخبار مرتبط

ارسال نظر