مروری بر روزنامه های دوشنبه ۲۵ اردیبهشت ماه
با نزدیک شدن به روزهای پایانی تبلیغات انتخاباتی، فضای انتخاباتی و کشمکش میان جناح های مختلف سیاسی بالاگرفته است. رقبا درصدد هستند که اعلام نمایند نامزد مورد نظر خود دست برتر در انتخابات دارد و رقیب شکست را پذیرفته است.
به گزارش پایگاه خبری تحلیلی دیده بان ایران، روزنامه های طرفدار دولت امروز سفر روحانی به اصفهان را پوشش داده اند.
روزنامه قانون در گزارشی با عنوان« شـرح در تصویر »مدعی شد که مردم اصفهان استقبال تاریخی وبا شکوهی از روحانی کردند و نوشت:« محافظه‌کاران و جریان‌های افراطی دنباله روی آنها، تصور می‌کردند با توجه به آنکه مردم اصفهان، در انتخابات مجلس به کاندیداهای آنها بیشتر اقبال نشان‌داده اند، در این کارزار نیز به همان روند ادامه می‌دهند. این توهم سبب شده بود تا حمید‌رسایی که به نوعی نماینده این قشر در افکار عمومی به حساب می آید نیز برای انتخابات مجلس در این استان، دندان تیز کند و این خود گواهی بر تصور غلط محافظه‌کاران است. اما اصفهان روز گذشته، دوباره حماسه سال‌های 80 و 88 را تَکرار کرد. این بار نیز مانند همان سال‌ها، مردم اصفهان آغوش برای نماینده اصلاحات باز کردند و نشان‌دادند که نمی‌خواهند به گذشته بازگردند..»
اما روزنامه وطن امروز با انتشار این عکس در گزارشی با عنوان««نه» اصفهان به روحانی» مدعی حضور کمرنگ مردم نصف‌جهان در میتینگ انتخاباتی حسن روحانی شد. در بخشی از این گزارش می خوانیم:« چند هزار نفری سالن آزادی، این بار به امید یک استقبال بیشتر و باشکوه بنشیند. با این حال اما استان اصفهان و شهر اصفهان آنگونه که روحانی فکر می‌کرد با او همراه نبود. شاید تصور دولتی‌ها این بود که میتینگ سالن آزادی در تهران آن هم با حضور چند آرتیست نه چندان رده بالا می‌تواند یک موج عمومی در سراسر کشور برای حسن روحانی ایجاد کند اما اینگونه نشد و یک جمعیت بسیار محدود در اصفهان به محل سخنرانی حسن روحانی رفتند.
عکس‌های ارسالی از برخی منابع خبری محدود هم نشان داد به‌رغم برنامه‌ریزی ستاد روحانی، یعنی کوچک کردن محل سخنرانی برای متراکم نشان دادن جمعیت، باز هم استقبال از روحانی در اندازه متداول خود نبوده است. برنامه‌ریزان ستاد روحانی تنها بخش میانی میدان نقش جهان را برای حضور جمعیت آماده کرده بودند اما با این حال حتی همین بخش میانی میدان امام(ره) نیز پر نشد. بر اساس تصاویر منتشر شده در برخی منابع خبری، شاید در مجموع حدود 40 درصد بخش میانی میدان امام(ره) پر شد و مابقی فضای میدان خالی از جمعیت بود و بر اساس برنامه‌ریزی ستادها، همین مقدار جمعیت تلاش کردند با پراکنده شدن در تمام محیط میانی میدان، فضای ملموس خالی را پر کنند که البته این از چشم اهالی خبر پنهان نماند.»
هاشمی طبا یکی از نامزدهای انتخاباتی در گفت و گو با روزنامه اعتماد با عنوان«چرا آمدم؟ چرا به روحانی رای می‌دهم؟ » بیان داشت« من هم گفتم که به ایشان (روحانی) رای بدهید. من خودم هم به روحانی رای می‌دهم. کنار هم نمی‌روم. به خاطر اینکه می‌خواهم بمانم تا بگویم که من می‌مانم تا مردم خودشان انتخاب کنند. اما با توجه به آنچه که آمارها نشان می‌دهد، شانس با آقای روحانی است و من هم به روحانی رای می‌دهم. ولی این شانس را هم برای خودم باقی می‌گذارم تا بعدا نگویند که کنار رفت. می‌مانم تا مردم اگر دوست داشتند رای بدهند. خیلی‌ها می‌گویند که تناقض است. می‌گویم راست می‌گویید ما همیشه در تناقضات زندگی می‌کنیم. هیچ اشکالی ندارد.»
طرح از روزنامه ایران
مصطفی معین از فعالان اصلاح طلب نیز در گفت و گو با روزنامه شرق با عنوان« چهره‌به‌چهره روبه‌رو» توصیه هایی برای تبلیغات در روزهای آخر کرد. در بخشی از این گفت و گو به نقل از ایشان می خوانیم:« باید در این فرصت اندک باقی‌‌مانده تا روز رأی‌گیری، به تبلیغ چهره‌به‌چهره در خیابان‌ها و معابر روی آورد»
انتقاد از عملکرد دولت
روزنامه کیهان در گزارشی با عنوان« دستگاه‌ها و مراکز دولتی رسماً به ستاد انتخاباتی روحانی تبدیل شده‌اند» مدعی شده است که دخالت غیرقانونی دستگاه‌ها و مدیران دولتی در انتخابات شکلی آشکار و زننده پیدا کرده است که واکنش فوری و جدی نهادهای نظارتی را می‌طلبد. در بخشی از این گزارش می خوانیم:« دیروز در صفحه نخست یکی از روزنامه‌های حامی دولت آگهی سخنرانی مدیرمسئول آن روزنامه در یکی از شهرستان‌ها منتشر شده بود که در آن از حضور یکی از فوتبالیست‌ها در مراسم سخنرانی خبر می‌داد؛ حضوری که هدفش جلب توجه بیشتر و شلوغ شدن آن مراسم بود.
در صفحه نخست یکی دیگر از روزنامه‌های زنجیره‌ای آگهی بانک مرکزی جلوه‌نمایی می‌کرد با این عبارت که «چرخش می‌چرخه!». اما به نظر می‌رسد برای گفتن اینکه چرخ اقتصاد در این چهارسال چگونه چرخیده مردم اولی‌تر باشند. باید از مردم پرسید همانطور که سال 92 حسن روحانی ملاک را جیب مردم عنوان کرده بود. با این وجود مشخص می‌شود که دلیل چهارسال حمایت همه‌جانبه از دولت تدبیر و امید توسط زنجیره‌ای‌ها چیست و چرا آنها برای این دولت این چنین سینه چاک می‌کنند! »
عبدالله گنجی نیز در یادداشتی در روزنامه جوان با عنوان« سیاه کردن نظام برای رأی سیاه » نوشت:« رقابت با نظام به جای رقابت با رقیب برای جذب رأی سیاه مخالفان نظام، خانواده معدومین و منافقین با اتهام ۳۸ سال اعدام به رقیب. همگان می‌دانند که اتهام اعدام به رقیب مسئله بی‌ربطی است و اصل نظام نشانه است، اما روحانی وقتی متوجه شد که پای چراغ تاریک است تلاش کرد از طریق رقابت با نظام و حمله به گذشته آن حرارتی را به پوسته سخت رأی (رأی‌سیاه) بدمد تا شاید بتواند کسانی را که در انتخابات شرکت نمی‌کنند، به سمت خود جلب نماید. علاوه بر سه دستور کار ذکر شده، به کارگیری شبکه مدیریت کشور از یک سو و به کارگیری حجم وسیعی از پول برای نقل و انتقال اتوبوسی مردم به مراسمات از سوی دیگر در حال انجام است.
در کنار اقدامات مذکور تیم حقوقی دولت هر روز از چند رسانه شکایت می‌کند تا بتواند با خفه کردن رسانه‌های منتقد اقدامات ذکر شده را به راحتی دنبال نماید. واقعاً رأیی که از طریق تدلیس، رقابت با نظام و رقیب‌هراسی به دست می‌آید چه ارزشی دارد؟ اصالت قدرت عنان اخلاق و عزت را پاره و احساس کمتری نسبت به رأی دور دوم رؤسای جمهور پیشین استرس عجیبی را بر کاندیدای جریان مستقر حاکم کرده است. رقابت با نظام باعث گردیده است همه رسانه‌های فارسی‌زبان غرب، همه کانال‌های ضد انقلاب، همه اپوزیسیون خارج‌نشین (به جز رضا پهلوی)، همه اپوزیسیون‌های داخلی با محوریت نهضت آزادی از روحانی حمایت کنند.
انتخابات برای روحانی حیثیتی شده است و اضطراب ناشی از شکستن سنت دو دوره‌ای بعد از 36 سال آنقدر بر وی اثر گذاشته است که از هیچ اقدامی تاکنون فروگذار نکرده است. امید است روحانی زودتر از پیروزی‌اش مطمئن شود و از این معرکه مشمئزکننده‌ای که برایش آفریده‌اند نجات یابد و از رقابت با نظام به رقابت با رقیب روی آورد و به جای رقیب‌هراسی بر ارائه کارنامه و برنامه متمرکز شود و از غش در معامله پرهیز نماید.»
