5نکته درباره بیانیه غیر الزام آور ۲۰۳۰

به گزارش پایگاه خبری تحلیلی دیده بان ایران،مهدی فیض، معاون پرورشی وزارت آموزش و پرورش با اشاره به حواشی پیرامون سند ۲۰۳۰ تاکید کرده است: نظام تعلیم و تربیت این اطمینان خاطر را به همه هموطنان عزیز بویژه رهبر فرزانه انقلاب می دهد که در تحقق اسناد بالادستی بویژه سند تحول بنیادین، کوتاهی نکرده و کلیه امور اجرایی خود را با رویکرد تحقق اسناد بالادستی، تنظیم و اجرا می کند.

فیض در ادامه آورده است: در ماه های اخیر بیش از هر زمان دیگر هجمه هایی علیه دولت و بویژه آموزش و پرورش شکل گرفت که ازجمله آن می توان به مساله واردات دختر وزیر آموزش و پرورش (که تبرئه شد) و بیانیه غیرالزام آور۲۰۳۰ که به دلیل سوء مدیریت بخش اجرایی در نحوه اطلاع رسانی در این خصوص، به یک چالش تبدیل شد. در خصوص بیانیه غیر الزام آور۲۰۳۰ چند نکته ضروری است:

۱- مقام معظم رهبری با منویات داهیانه و با هدف اصلاح یک رویه، اردیبهشت ماه سخنانی را در جمع معلمان در خصوص بیانیه غیر الزام آور ۲۰۳۰ مطرح کردند که رویکرد آن سازنده و نتیجه آن رشد و توسعه بود و بخش های اجرایی نیز با گوش جان این بیانات را شنیده و در دستور کار قرار دادند. و از این رو آماده سازی زیرساختها برای اجرای بیانیه غیر الزام آور ۲۰۳۰ متوقف ودستور بررسی مجدد آن و هماهنگ سازی با اسناد بالادستی صادر شد.

۲- برخی تلاش کردند تا مساله بیانیه ۲۰۳۰ را به یک مساله و چالش سیاسی – بین المللی تبدیل کرده و با گره زدن آن به سایر امور، از نمد کلاهی برای خود بسازند. این رویکرد منجر به ظلم به جامعه خدوم آموزش و پرورش شد. بازی گردانان این صحنه خطرناک تلاش کردند تا با سوء استفاده از فضای بوجود آمده پیش از انتخابات، و تهمت زدن به جامعه آموزش و پرورش، مسیر حرکت ملت را تغییر دهند که محقق نشد. در این بین جامعه آموزش و پرورش متهم به رفتارهای غیر اخلاقی و غیر شرعی بر پایه این بیانیه شد آنهم در شرایطی که هنوز کارگروه اجرایی آن تشکیل نشده، چه رسد به اجرایی شدن کامل آن.

از این رو مسئولین آموزش و پرورش که تنها یکی از ۱۶ دستگاه مجری بیانیه ۲۰۳۰ است، تلاش کردند با ایجاد فضای مناسب گفت و گو در خصوص این بیانیه شفاف سازی کنند اما از سوی مخالفین، استقبالی صورت نگرفت.

۳- همانطور که در بالا گفته شد، اولین زیر ساخت اجرای بیانیه ۲۰۳۰ در آموزش و پرورش، تشکیل کارگروه آن، متشکل از کلیه نهادهای مجری است که یکی از آنها آموزش و پرورش است. این کارگروه هنوز تشکیل نشده بنابراین اجرای سند نیز به خودی خود صورت نگرفته است. اگر امروز شاهد تحقق برخی از اهداف این بیانیه در جامعه هستیم، نه به دلیل اجرای بیانیه، بلکه به دلیل اجرای اسناد بالادستی و قوانین ملی است. بسیاری از بندهای این بیانیه، به صورت مترقی در قوانین ملی، موجود است.

۴- یکی از سوال ها در خصوص بیانیه ۲۰۳۰ این است که با وجود قوانین مترقی داخلی چرا به سمت اجرای بیانیه رفته ایم؟ در پاسخ باید بگوییم که اجرای این بیانیه نوعی تمرین و مسابقه در فضای بین الملل برای به رخ کشیدن دستاوردهای نظام اسلامی در حوزه حکومت داری است. در شرایطی که ارتجاع منطقه در کنار کشورهای غربی در تلاش است تا نظام جمهوری اسلامی را در تحقق اهداف عالیه جامعه بشری که همان، آزادی، عدالت و رفاه است، ناتوان جلوه دهد، حضور در فضاهای بین المللی و ارائه گزارشهای مقایسه ای با سایر کشورهای جهان می تواند طبل رسوایی آنها را به صدا در آورد. مشابه این رفتار توسط بانک مرکزی ایران و بانک جهانی صورت می گیرد و سالانه گزارشهایی از صندوق بین المللی پول بر اساس همین آمارها ارائه می شود.

در حوزه های آموزش، بهداشت، رفاه، آزادی، عدالت و برابری، جمهوری اسلامی ایران، یکی از پیشتازان این عرصه ها است و اما تنها در یک شرایط رقابتی و مقایسه ای است که این پیشتازی به رخ جهانیان بویژه ارتجاع منطقه کشیده می شود. کارکرد بیانیه ۲۰۳۰ همین است که به جهانیان پیشرفت های ایران را در مقایسه با سایر کشورها نشان دهد.

۵- آنچه به عنوان کوتاهی از سوی مجریان بیانیه ۲۰۳۰می توان پذیرفت مساله تفسیر این بیانیه بر اساس اسناد بالادستی است. انتظار این بود که قبل از انتشار بیانیه ۲۰۳۰ به زبان فارسی، نسخه قابل اجرای آن با نگاه به اسناد بالادستی، توسط نهادهای مجری و نمایندگی یونسکو در ایران تهیه و سپس آن نسخه منتشر می شد تا در برداشت از آن، اختلاف ایجاد نشود. این کوتاهی از سوی دستگاه های اجرایی بوده اما به معنای اجرای تام و تمام بیانیه نیست چرا که این بیانیه غیر الزام آور و در ذیل اسناد ملی تعریف شده است.

از همه کسانی که به جامعه آموزش و پرورش در روزهای اخیر به واسطه بیانیه ۲۰۳۰ تهمت زده و ظلم کرده اند انتظار می رود از قشر خدوم فرهنگی عذرخواهی کنند.