آذر منصوری: ادامه کرونا «شورش گرسنگان» را در پی خواهد داشت
ایران تحت تاثیر تحریم‌ها در کنار ضعف‌هایی که در شیوه حکمرانی به چشم می خورد (که سایه سنگین خود را در بحران کرونا نیز به رخ می کشد) در صورت تداوم حیات این ویروس با بحران‌های به مراتب جدی‌تری روبرو خواهد بود. چه بسا در طول حیات این ویروس در ایران نیز به رغم از جان گذشتگی کادر بهداشت و‌درمان بخش عمده‌ای از خسارت‌ها در کنار مرگ و‌میر بالای ناشی از این بیماری خود را نشان داده است.
به گزارش دیده بان ایران؛ کرونا به پدیده‌ای ادامه‌دار بدل شد و به همین خاطر تمامی شئون زندگی مردم در همه‌جای دنیا را تحت تاثیر قرار خواهد داد. از ساعت کاری و شیوه استفاده از وسایل نقلیه عمومی گرفته تا امور کلان‌تر مثل افزایش نارضایتی‌های اجتماعی و اعتراضات مدنی. حتی شیوه اعتراضات نیز به خاطر کش آمدن قرنطینه و ضرورت پرهیز از اجتماع می‌تواند با تحولاتی همراه باشد. از همین منظر بررسی آثار کرونا بر موضوعات مختلف و تلاش برای ترسیم چشم اندازی از پساکرونا ضرورت یافته است. یکی از این موضوعات اعتراضات مدنی است که آذر منصوری، قائم مقام دبیرکل حزب اتحاد ملت در یادداشتی به آن پرداخته است.
منصوری در این یادداشت می‌نویسد: « ایران امروز با چالش‌ها و بحران‌های جدی و غیر قابل انکاری روبروست. اگر صورت مسئله و واقعیت این بحران‌ها به درستی دیده نشود، فارغ از بحران کرونا تداوم آن‌ها و به وجود آمدن بحران‌های جدید محتمل خواهد بود.
اما بحران کرونا مختص ایران نیست. کرونا یک بحران جهانی و یک درد مشترک برای همه انسانها فارغ از تفاوت‌ها و خط کشی‌های جغرافیایی و نظام‌های سیاسی است. این درد مشترک به طور قطع به درمان مشترک نیاز دارد چرا که ویروس کووید ۱۹همه مرزهای جغرافیایی را در نوردیده است و وقتی یک بیماری به وضعیت پاندمی می‌رسد، پیروزی یا شکست یک کشور در مهار آن پیروزی و ناکامی همه جهان محسوب می‌شود. کرونا با ویژگی‌های خود جامعه بشری را در این شرایط جدید قرار داده است و رسیدن به دوران پسا کرونا تا اطلاع ثانوی غیر قابل پیش‌بینی خواهد بود. از یک سو ممکن است این ویروس نیز مانند سارس و مرس دوره حیاط محدودی داشته باشد و پس از دور زدن در کل کره زمین و گرفتن جان‌هایی برود و از سوی دیگر ممکن است تا پیدا شدن درمان قطعی و یا واکسن همچنان به چرخش خود ادامه دهد و جان‌های بی‌شماری را بگیرد و اقتصاد و معیشت کشورها و به خصوص جوامع ضعیف و آسیب‌پذیر‌تر را با بحران‌های جدید‌تری همراه کند.
ایران تحت تاثیر تحریم‌ها در کنار ضعف‌هایی که در شیوه حکمرانی به چشم می خورد (که سایه سنگین خود را در بحران کرونا نیز به رخ می کشد) در صورت تداوم حیات این ویروس با بحران‌های به مراتب جدی‌تری روبرو خواهد بود. چه بسا در طول حیات این ویروس در ایران نیز به رغم از جان گذشتگی کادر بهداشت و‌درمان بخش عمده‌ای از خسارت‌ها در کنار مرگ و‌میر بالای ناشی از این بیماری خود را نشان داده است. کسب و‌کارهای متعددی که بحران کرونا آن‌ها را تعطیل کرده است و لشکر صدها هزار نفره‌ای که به خیل بیکاران قبلی افزوده می‌شود. به بیان روشن‌تر در میانه بحران وقتی بحرانی به بزرگی کرونا تحمیل می‌شود ، آثار مخرب آن به مراتب در جامعه‌ای مانند ایران بیشتر خواهد بود. چه بسا همه کشورها تحت تاثیر این بحران متحمل خسارت شدند، اما آسیب پذیری کشورهای در معرض تحریم قابل مقایسه به کشورهای دیگر نیست.
با این حال و با همین کیفیت حکمرانی، ایران هنوز در مرحله مدیریت بحران است و نمی‌توان گفت چه زمانی می‌شود از مهار این ویروس سخن گفت.هر چه زمان مهار این ویروس طولانی‌تر باشد، آثار آن بر کسب و کار و اقتصاد کشور نیز بیشتر خواهد بود و طبقات آسیب پذیر و حاشیه نشینان که در آمدشان به ساعت کاری روزانه شان بستگی دارد تحت فشارهای بیشتری قرار خواهند گرفت و طبیعی است وقتی نان نباشد ترس از سرایت کرونا و زنجیره انتقال ویروس به حاشیه خواهد رفت و شورش گرسنگان را در پی خواهد داشت.
بنا بر این به نظر می‌آید در جامعه‌ای که با بحران‌هایی نظیر؛ بحران مناسبات منطقه‌ای و بین‌المللی که راه دیپلماسی را سد کرده است، بحران فساد سازمان یافته در حاکمیت، نابرابری در جامعه، فقر، حاشیه نشینانی که در معرض انواع آسیب‌ها قرار دارند، در صورت طولانی شدن حیات کرونا راه بینابینی وجود ندارد و برای حفاظت از جان مردم باید همه امکانات کشور در خدمت عبور از این بحران بسیج شود.
خطرناکترین استراتژی، استراتژی ایمنی جمعی یا گله‌ای است که هم جان انسان‌های بی شماری را خواهد گرفت و هم اقتصاد را در وضعیت به مراتب وخیم‌تری قرار خواهد داد و هم شورش گرسنگان را محتمل خواهد کرد.
در چنین شرایطی برای رسیدن به مرحله مهار ویروس لازم است همه نهادهایی که از بودجه عمومی کشور ارتزاق می‌کنند امروز برای پیشگیری از آنچه که گفته شد به میدان بیایند.
بدیهی است در شرایط بحران بی‌اعتمادی اگر سفره فرودستان خالی باشد، اعمال هر نوع قرنطینه سخت گیرانه نه تنها بی اثر خواهد بود، بلکه در صورت تداوم ممکن است به خشونت‌ها و شورش‌های کور نیز منتهی شود.خاصه آنکه ایران در سه سال گذشته صحنه اعتراضاتی فراگیر از این دست بوده است.
به نظرم اکثریت مردم ایران از زمان شروع این بحران به رغم همه ناملایمات با ستاد ملی همراهی داشته‌اند و این ستاد اگر مرتکب چند اشتباه نمی‌شد شاید زودتر به مرحله مهار می‌رسیدیم و امروز نگران موج دوم سفرهای نوروزی نبودیم.
در هر حال امید که کرونا نیز مانند سارس و‌مرس عمر کوتاهی داشته باشد و یا اینکه دانشمندان در فاصله زمانی کمتری به دارو و واکسن این بیماری دست پیدا کنند. امید که تجهیزات و کادر درمانی و‌پزشکی ما از پای نیفتد و همچنان کفاف مقابله با این بحران را داشته باشد.امید که جناح‌های سیاسی بحران کرونا را بحرانی ملی و جهانی ببینند و بپذیرند که این درد مشترک هرگز جدا جدا درمان نمی شود و این مرگ فقط برای همسایه نیست و بدون همبستگی ملی و تعامل با دنیا نمی‌توان از چنین بحران‌هایی به آسانی عبور کرد./ سایت آزادی
