چرا کیهان به خاطر توهین به مرجعیت شیعه حتی تذکر هم نگرفت؟
اگر آنچه را که روزنامه کیهان در مورد آیت‌الله سیستانی نوشت و تا حال کاری به کارش نداشته‌اند ، روزنامه دیگری نوشته بود ، هیأت نظارت بر مطبوعات و مراجع قضایی تا الان با آن روزنامه و نویسنده‌اش چه کرده بودند؟
به گزارش دیده بان ایران، هر چند حسین شریعتمداری در اقدامی بی سابقه پس از گذشت ۴۸ ساعت از موضع خود در برابر نتیجه گیری اش از دیدار نماینده سازمان ملل با آیت الله سیستانی عقب نشینی و عذرخواهی کرد اما بررسی نحوه برخورد هیات منصفه مطبوعات با کیهان موضوعی است که طی چند روز گذشته برخی کاربران و شخصیت های سیاسی نسبت به آن واکنش نشان دادند.
کامبیز نوروزی حقوقدان در رابطه با یادداشت انتقادی اخیر حسین شریعتمداری نسبت به آیت الله سیستانی نوشت: بطور کلی با توقیف یا لغو امتیاز مطبوعات و‌خبرگزاری‌ها مخالفم و آن را مغایر با حق ارادی بیان و آزادی رسانه می دانم ، اما..
اما اگر آنچه را که روزنامه کیهان در مورد آیت‌الله سیستانی نوشت و تا حال کاری به کارش نداشته‌اند ، روزنامه دیگری نوشته بود ، هیأت نظارت بر مطبوعات و مراجع قضایی تا الان با آن روزنامه و نویسنده‌اش چه کرده بودند؟
لابد ماده ۲۷ قانون مطبوعات را مستند می کردند،فی الفور روزنامه را لغوامتیاز و مدیرمسئول و نویسنده را احضار می کردند و باقی قضایا...
این نوع تبعیض‌ها تازگی ندارند . نتیجه‌ء این شیوه بی ارزش شدن قانون است.
قانونی که با تبعیض اجرا شود نه عدالت می آورد نه نظم.
در ماده ۲۷ قانون‌مطبوعات آمده است که هر گاه در نشریه‌ای به رهبر یا شورای رهبری جمهوری اسلامی ایران و یا مراجع مسلم تقلید اهانت شود، پروانه آن نشریه لغو و مدیرمسئول و نویسنده مطلب به محاکم صالحه معرفی و مجازات خواهند شد.
این در حالی است که روز گذشته علی اکبر اشعری، عضو هیات منصفه مطبوعات به سایت مدآرا گفته است که انتشار یادداشت آقای شریعتمداری عنوان مجرمانه ای ندارد و حتی اگر ایشان درست هم نگفته باشد، آقای شریعتمداری مشخص است که برای ایشان احترام قائل بوده و دوستدار ایشان هستند و در واقع می خواستند که «تذکری» بدهند.
مسیح مهاجری مدیرمسئول روزنامه جمهوری اسلامی هم روز گذشته در واکنش به انتشار مطلب انتقادی حسین شریعتمداری خطاب به مرجع عالیقدر عراق نوشت: افراد انحصارطلب، به محیطی که خود در آن زندگی می‌کنند اکتفا نمی‌کنند و می‌خواهند سلطه فکری خود را حتی به خارج از مرزها نیز گسترش دهند. اینان می‌گویند هرچه من معتقدم، همه باید در سرتاسر جهان آن را قبول داشته باشند و چیزی برخلاف آن نگویند.
مدیر مسئول روزنامه جمهوری اسلامی در ادامه مطلبش اضافه کرد: در یک کشور نمی‌توان سرنوشت سیاسی و مدیریتی را به چند تفکر و نظریه متفاوت سپرد. به همین دلیل است که در شرایط امروز جامعه ایران با اینکه بعضی علما و مراجع و صاحبان تفکر و نظر، در مورد کلی‌ترین موضوعات نظرهای متفاوتی دارند، از ابراز آن به صورت علنی و رسانه‌ای خودداری می‌کنند تا تعارضی با نظر حاکمیتی پیش نیاید.
مهاجری همچنین با مقایسه تلویحی رفتار مرجعیت در دو کشور همسایه نوشت: در عراق، تفکر و مشی عملی حضرت آیت‌الله سیستانی، از آغاز تحولاتی که به سقوط صدام و حزب بعث منجر شد، دارای ویژگی‌هائی بود که با آنچه در ایران عمل شد در مواردی تفاوت‌های اساسی داشت. ایشان با تفکر و روش خاص خود، عراق را از دوران حاکمیت حاکم نظامی آمریکائی به سلامت عبور دادند، زمینه را برای قانون اساسی جدید عراق با تکیه بر همین روش به نفع ملت عراق فراهم کردند، اختلافات مذهبی و قومی و فرقه‌ای داخل عراق را با همین روش حل و فصل کردند و تا امروز توانستند عراق را از خطرهای زیادی برهانند.
