چند نکته پیرامون جلسه مطبوعاتی فیلم خط فرضی
خبرنگار سوال کننده از آقای پژمان جمشیدی این متن را برای باشگاه روزنامه‌نگاران ارسال کرده‌اند. نامشان به خواسته خودشان محفوظ می‌ماند
به گزارش سایت دیده بان ایران؛ خبرنگار سوال کننده از آقای پژمان جمشیدی این متن را برای باشگاه روزنامه‌نگاران ارسال کرده‌اند. نامشان به خواسته خودشان محفوظ می‌ماند.
1- اینکه افراد ناشناخته‌ای به خود اجازه می‌دهند سواد رسانه‌ای منتقد قدیمی سینما را زیر سوال ببرد موضوع تازه ای نیست.متاسفانه درمیان همکاران رسانه کم نیستند افرادی که به مطبوعات آمده‌اند که معبری باشد برای صعودشان .....کم نیستند. متاشفانه کم نیستند افرادی‌که تمام تلاش خود را می‌کنند تا کنار بازیگران عکسی داشته باشند یا روابط عمومی فیلمی شوند یا به هر نحوی به سینما واردشوند. ازاین‌ها بعید نیست هتاکی به فردی‌که حقیقت را بیان می‌کند. میزان مطالعه افراد بسیاری در فضای رسانه امروز زیر خط فقر است و شیفته‌وار درپی الصاق خود به سینمایند.
2- سینمایی که در آن جند هزار نفر بیکار شده‌اند و بازیگران قابل توجهی که لیاقتشان دهه‌هاست در تئاتر وسینما ثابت شده بیکارند. عنایت بخشی‌ها، نصرت‌الله کنی‌ها نعمت گرجی‌ها محمود بصیری ....و بازیگران برجسته و استخوان‌دار بیکارند و عده‌ای به واسطه رانت شهرت از عرصه‌ای دیگر بدان وارد می‌شود و جای بسیاری را اشغال می‌کند وعرصه را برای بسیاری هنرمند لایق تنگ می‌سازد یک نفر که حقیقت را می‌گوید نباید منکوب کرد. شاخص سواد رسانه‌ای دست کسی نیست و فردی که سه دهه در مطبوعات حضور دارد نیازی به تایید تازه به عرصه رسانه‌ها آمدن ندارد.
3- ستاره‌های فوتبال ایران دردهه شصت برای معاش مشکلات بسیاری دارند ستاره‌هایی که همه‌شان چند برابر پژمان جمشیدی فوتبال بلد بودند و نسل سوخته محسوب می‌شوند چرا که فضای سیاسی اجتماعی دوره شان اجازه دیده شدن نمی‌داد.
4- سوال کننده از جمشیدی نه از او ناراحتی داشت و نه طرفدار تیم رقیب است.اتفاقا یک پرسپولیسی قدیمی ست. دلیلی ندارد که بخواهد با این فوتبالیست سابق بجنگد.او تنها توصیه کرد که پژمان جمشیدی برای درخشش در سینما به مطالعه عمیق برای رسیدن به بازی اشخاص درونگرا و انتقال حس از طریق چشم بپردازد. و متاسفانه این بخش از صحبت های سوال‌کننده چون‌که بدون میکروفن صحبت می‌کند شنیده نشد.
5- مرعوب افراد شهیر شدن امری ساده است و قضاوت درباره افراد موضوعی دم دستی .وظیفه اهالی رسانه تمجید بدون دلیل نیست.نقشی که پژمان جمشیدی در خط فرضی بازی کرده توانمندی خاص می‌طلبد تا در سکوت و بازی غیر کلامی بتواند از طریق گیره زدن به چهره و انتقال حس از چشمان خود به مخاطب همراهی آن‌را برانگیزد.توصیه سوال‌کننده در این جهت بود که شنیده نشد و در توان فعلی این بازیگر نیست.
