۴۰درصد جمعیت کشور مبتلا یا در معرض دیابت هستند
وزیر بهداشت گفت: حدود ۲۴ تا ۲۵ درصد جمعیت نیز در مرحله پیش‌دیابت قرار دارند؛ به این معنا که در مجموع، ۴۰ درصد جمعیت کشور درگیر یا در معرض ابتلاء به دیابت هستند.
به گزارش سایت دیده‌بان ایران؛ محمدرضا ظفرقندی، وزیر بهداشت، درمان و آموزش پزشکی، صبح امروز (سه‌شنبه ۲۰ آبان‌ماه) در سومین نشست بررسی چالش‌ها و راهکارهای مدیریت بیمار محور دیابت در ایران که در ستاد دانشگاه علوم پزشکی تهران برگزار شد، اظهار داشت: هزینه‌های ناشی از این بیماری در جهان به یک تریلیون دلار می‌رسد و هر ۱۰ ثانیه، یک بیمار دیابتی در دنیا جان خود را از دست می‌دهد؛ این آمار نشان می‌دهد که دیابت یک معضل جدی و چندوجهی جهانی است.
وی افزود: گام نخست در کاهش شیب صعودی ابتلاء به دیابت در کشور، مشارکت فعال بیماران دیابتی، انجمن‌های تخصصی، وزارت بهداشت، مجلس و سایر دستگاه‌های اجرایی است. دیابت تنها یک بیماری نیست؛ زیرا بیش از ۵۰ درصد مبتلایان، هم‌زمان از چاقی یا چربی خون بالا نیز رنج می‌برند.
ابعاد اقتصادی دیابت و ضرورت تدوین بسته خدمات بیماران
وزیر بهداشت با اشاره به ابعاد اقتصادی این بیماری و نقش مهم انجمن دیابت گابریک در این زمینه گفت: درآمد کشور ما مشخص و سهم سلامت نیز تعیین شده است. طبق برنامه توسعه باید سهم سلامت به ۷ درصد برسد، اما در حال حاضر بیش از ۴ درصد است. در کنار این، باید بسته مالی مشخصی برای ارائه خدمات به بیماران دیابتی تدوین شود.
وی ادامه داد: در شرایطی هستیم که هر روز داروهای جدیدی برای بیماری‌های مختلف تولید می‌شود؛ اما لازم است کارآمدی و هزینه‌اثربخشی این داروها پیش از ورود به بسته خدمات بیماران دیابتی بررسی شود. انجمن دیابت و متخصصان باید با ارزیابی دقیق، فهرست دارویی پیشنهادی را متناسب با شرایط اقتصادی کشور به وزارت بهداشت و کمیته فهرست دارویی ارائه دهند.
چالش تأخیر در پرداخت مطالبات حوزه سلامت
وزیر بهداشت از تأخیر در پرداخت مطالبات حوزه سلامت و داروخانه‌ها از سوی بیمه‌های پایه از اسفند سال گذشته خبر داد و گفت: در حال حاضر پرداخت مطالبات پرسنلی و بخش دارو با ۸ ماه تأخیر مواجه است. داروخانه‌های دولتی و خصوصی، دارو را عرضه کرده‌اند اما هنوز سهم بیمه را دریافت نکرده‌اند. این مسئله زنجیره دارویی کشور را دچار اختلال کرده است.
دیابت؛ بیماری فراتر از فرد
ظفرقندی تأکید کرد: دیابت تنها یک بیماری فردی نیست. خانواده، محیط کار، مراکز آموزشی و حتی اقتصاد کشور در بروز و کنترل آن نقش دارند. هدف ما باید کاهش هزینه‌ها و عوارض ناشی از این بیماری باشد، زیرا زمانی که عوارض ظاهر می‌شوند، درمان دشوارتر خواهد شد.
وی افزود: گام نخست برای کنترل دیابت، ارتقای آموزش و آگاهی عمومی است. یکی از برنامه‌های ما ارائه آموزش‌های سلامت‌محور از طریق تلفن همراه است تا افراد بتوانند به‌راحتی و به زبان ساده، مراقبت‌ها و توصیه‌های علمی را دریافت کنند.
اهمیت ارتقای سواد سلامت و خود مراقبتی
وزیر بهداشت با تأکید بر اینکه کنترل مؤثر بیماری‌ها نیازمند ارتقای سواد سلامت عمومی و تقویت فرهنگ خود مراقبتی است، گفت: با گسترش خود مراقبتی و دیگر مراقبتی، می‌توان از بروز بسیاری از بیماری‌ها و عوارض آن‌ها پیشگیری کرد. به‌عنوان مثال، یک فرد دیابتی می‌تواند هر روز پای خود را بررسی کند یا این کار را اطرافیان او انجام دهند. چنین اقداماتی هزینه‌های درمان را تا یک‌سوم یا حتی یک‌چهارم کاهش می‌دهد.
دیابت؛ کوه یخی با بخش پنهان عظیم
وزیر بهداشت خاطرنشان کرد: برای برنامه‌ریزی مؤثر در حوزه دیابت باید ابتدا گذشته را بررسی و سپس بر اساس شناخت دقیق، برای آینده برنامه‌ریزی کنیم. دیابت شبیه کوه یخی است که تنها بخش کوچکی از آن دیده می‌شود، در حالی‌که بخش عظیمی از آن پنهان است و همین امر کنترل آن را پیچیده‌تر می‌کند.
وی ضمن قدردانی از تلاش‌های انجمن دیابت گابریک گفت: لازم است انجمن‌ها در زمینه ارتباط میان دیابت با خانواده، محیط کار، اقتصاد و نظام حکمرانی سلامت مطالعه کرده و پیشنهادهای خود را به وزارت بهداشت ارائه دهند.
آمار جهانی و تجربه شخصی وزیر بهداشت
به گفته وزیر بهداشت، در حال حاضر حدود ۶۰۰ میلیون نفر در جهان مبتلا به دیابت هستند و پیش‌بینی می‌شود این رقم تا سال ۲۰۵۰ به ۸۵۰ میلیون نفر برسد.
وی افزود: هدف ما باید کاهش شیب صعودی ابتلاء و عوارض بیماری باشد، نه صرفاً حذف کامل آن؛ چراکه هیچ کشوری تاکنون نتوانسته روند ابتلاء به دیابت را به صفر برساند.
ظفرقندی با اشاره به تجربه شخصی خود در درمان بیماران دیابتی گفت: در طول دو سال از دوران طبابت، دو هزار فیستول برای بیماران گذاشتم که دست‌کم یک‌سوم آن‌ها دیابتی بودند. شاید کمتر کسی به اندازه من در زمینه درمان پای دیابتی فعالیت کرده باشد.
دیابت؛ مسئله‌ای ملی با ابعاد جهانی
وزیر بهداشت تأکید کرد: دیابت مسئله‌ای فراتر از پزشکی است و باید از منظر اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی نیز مورد توجه قرار گیرد. مشارکت جامعه، ارتقای آموزش و نگاه بیمار محور، کلید موفقیت در مهار این بیماری مزمن است.
