«کشف حیات میکروبی در قلیایی‌ترین آتشفشان گِلی زمین؛ سرنخ‌های تازه از منشأ زندگی

به گزارش سایت دیده‌بان ایران، این نمونه‌های رسوبی از یک آتشفشان گِلی تازه کشف شده به دست آمده‌اند. محققان دانشگاه برمن آلمان، به سرپرستی پالاش کوماوات، در هسته‌های حفاری‌شده، به ویژه نمونه استخراج شده از آتشفشان گِلی «پکمن»، موفق به شناسایی لیپیدها (چربی‌ها) شدند که بقایای غشاهای سلولی باکتری‌ها و آرکی‌ها (Archaea) هستند. این چربی‌ها نشان می‌دهند که چندین جامعه میکروبی در حال حاضر در این محیط سمی زندگی می‌کنند.

یافته‌های کلیدی درباره این محیط افراطی:

pH استثنایی: با pH معادل ۱۲، این گِل‌ولای در میان قلیایی‌ترین اکوسیستم‌های طبیعی ثبت شده قرار دارد؛ محیطی که به دلیل غلظت بالای هیدروکسید، برای موجودات زنده بسیار مهاجم است.

منبع حیات: این موجودات به جای فتوسنتز، از طریق شیموسنتز (Chemosynthesis) انرژی خود را تأمین می‌کنند. آن‌ها با مصرف سولفات، متان تولید کرده و بدین ترتیب، انرژی لازم برای زندگی در این شرایط کم‌مغذی را به دست می‌آورند.

سرنخ‌های منشأ حیات: فلورانس شوبوتز، ژئوشیمیدان آلی، این کشف را «به سادگی هیجان‌انگیز» توصیف کرد و اظهار داشت که دانشمندان حدس می‌زنند حیات اولیه در مکان‌هایی دقیقاً شبیه این مکان‌ها آغاز شده باشد، جایی که آب و سنگ واکنش می‌دهند و انرژی شیمیایی لازم را فراهم می‌کنند.

این چربی‌های سلولی که کشف شده‌اند، اولین خط دفاعی میکروب‌ها در برابر شرایط شدیداً قلیایی هستند و وضعیت نسبتاً دست نخورده آن‌ها نشان می‌دهد که این اجتماعات میکروبی همچنان فعالند؛ این رسوبات عمدتاً از سنگ‌های سرپنتینیت (Serpentinite) و بروسیت (Brucite) تشکیل شده‌اند که فرآیند تبدیل سرپنتینیت، محیط قلیایی را ایجاد می‌کند و در عین حال، به حفظ حیات شیموسنتتیک کمک می‌کند.

حیات در زیر بستر دریا تخمین زده می‌شود که حدود ۱۵ درصد از کل زیست‌توده (بیوماس) زمین را تشکیل دهد. این حجم عظیم از موجودات، سهم قابل توجهی در چرخه‌های مواد مغذی سیاره ما دارند، هرچند دانش ما درباره آن‌ها بسیار اندک است. محققان قصد دارند به مطالعه بیشتر این میکروب‌های افراط‌گرا بپردازند تا درک عمیق‌تری از چگونگی شکل‌گیری حیات در سیاره‌ای که در دوران اولیه بسیار ناپایدارتر از امروز بوده است، به دست آورند.

منبع: sciencealert