آموزش عالی در باتلاقِ «نمره»!؛ دانشآموز خوب، شهروند بد؟
دکتر عاطفه باقری معلم، نویسنده و استاد دانشگاه نوشت: نظام آموزشی، گاهی چنان غرق در رقابت برای نمرات عالی و ورود به دانشگاه می شوند که از هدف اصلی خود یعنی تربیت «شهروند خوب» فاصله گرفته و به بستری برای فردگرایی و جامعهگریزی تبدیل شده است. این روند نگرانکننده نه تنها در مدارس، بلکه در دانشگاهها و مراکز تربیت معلم نیز مشهود است.

به گزارش سایت دیدهبان ایران، دکتر عاطفه باقری معلم، نویسنده و استاد دانشگاه نوشت: مدرسه های معدل محور، با تبلیغ قبولی در کنکور، گاهی کارخانه ی تولید متخصصانِ بیاخلاق و بیمسئولیت می شوند!
برخلاف تصور رایج که هدف مدرسه را قبولی در دانشگاه میداند، رسالت اصلی آن از نظر یک معلم و استاد دلسوز، مبدل ساختن دانشآموز به یک شهروند آگاه، متعهد و اخلاقمدار است. اما امروز، فضای رقابتی و خشک، آموزش را بر تقویت همدلی و عاطفه ترجیح داده است. به طبع متخصصین علوم تربیتی نیز تنها بر مقاله و نمره متمرکز شده اند و فرهنگ ساده ی زندگی اجتماعی به حاشیه رفته است.
پایان کارکرد اجتماعی آموزش: چرا مهندس ما پشت خط عابر پیاده توقف نمیکند؟
نقد جدی به بعضی از رویکردهای فعلی نظام آموزش عالی و مدارس وارد است. در حالیکه جامعه، مدرسه را مترادف با حفظ کردن دروس میداند، این نهادها امروزه برای نسل جدید، کمترتوانستهاند هدفهای اخلاق گرایانهای چون خدمت به میهن، نجات جان بیماران، یا حتی تبدیل شدن به یک شهروند بیحاشیه را در دانشآموز درونی کنند. اساسیترین نیاز ما تربیت شهروندی است که اصول اولیه زندگی اجتماعی را بلد باشد.
رسالت گمشده: آیا مدرسه و دانشگاه دیگر جایی برای تمرینِ زندگی نیست؟
مدرسه و دانشگاه، باید مروج همدلی، خودشناسی و خداشناسی باشند. ما الگوهایی برجسته از اساتید نمونه، راهنما و همراه، حرفه ای و خوب داریم پس بهتر است ما نیز از خودمان بپرسیم آیا به این فرآیند وفادار بوده ایم یا با انبوه مقالات و نشستهای بینتیجه در راستای تربیت معلم بدونِ معلم، با فاصلهای عمیق از کلاس درس و دانشآموز، درگیر بحران بیعملی شده ایم.