این صحنه ممکن است در بسیاری از خانهها آشنا به نظر برسد: نوجوانی که همیشه تلفن را در دست دارد، از طریق اپلیکیشنها تعامل میکند، به کلیپهای کوتاه میخندد و به دهها پیام پاسخ میدهد، اما وقتی تلفن زنگ میخورد، پاسخ نمیدهد. نسل Z (متولدین ۱۹۹۵ تا ۲۰۱۰ میلادی) به اندازه بزرگسالان از تلفنهای همراه خود استفاده نمیکنند. در حالی که دستگاهها همیشه در دست آنها هستند، اما تماسهای صوتی دیگر ابزار اصلی ارتباط نیستند. بلکه استثنایی است که فقط در موارد اضطراری یا ضروری استفاده میشود.