از هر ۱۰ کودک فوتشده در ایران، ۴ نفر قربانی تصادف رانندگی هستند
در طول ۴ سال گذشته، از هر ۱۰ کودک فوتشده در ایران، ۴ نفر قربانی تصادف رانندگی بودهاند. آماری تکاندهنده که رئیس انجمن پزشکان کودکان ایران، آن را اعلام کرده و گفته است: سالانه حدود ۲۰ هزار نفر بر اثر تصادفات رانندگی جان خود را از دست میدهند که تعداد قابل توجهی از آنها کودکان هستند.

به گزارش سایت دیده بان ایران؛ آمارها نشان میدهد علت ۳۸.۵ درصد مرگهای کودکان ۱ تا ۵۹ ماهه، سوانح ترافیکی از جمله تصادفات رانندگی است. نه تنها کودکان، بلکه تصادف نخستین عامل مرگ در میان جوانان ۱۸ تا ۲۹ سال نیز به شمار میرود. بسیاری از این جوانان نمیمیرند اما با آسیبهای نخاعی و ناتوانی دائمی مواجه میشوند.
به گفته کارشناسان و خود مسئولان، جادهها و خودروها نقش مهمی در وقوع تصادفات دارند اما عوامل انسانی هم یکی از دلایل بروز این سوانح است. عواملی که در راستای هم باید اصلاح و رفع شوند تا آمار تصادفات - به خصوص تصادف کودکان و مرگ و میر آنها - کاهش پیدا کند.
مرگ شایع کودکان زیر ۶ سال در تصادفات رانندگی
طبق گزارشهای رسمی، در سال ۱۴۰۲ از مجموع ۲۰ هزار و ۴۵ نفر کشتهشده در تصادفات، ۵۱۱ نفر کودک ۱ تا ۵۹ ماهه بودهاند که این میزان بیش از ۲.۵ درصد از کل مرگهای ناشی از تصادفات جادهای را تشکیل میدهد.
در گذشته، در بازه سنی ۱ تا ۵ سال، بیماریهای عفونی، واگیر و انگلی جان تعداد زیادی از کودکان را میگرفت که با توسعه خدمات و زیرساختهای سلامت، آمار این بیماریها تا حد زیادی محدود شده است. اما حالا سوانح و حوادث هر سال تعداد قابل توجهی از کودکان کشور را قربانی میکند. این هشداری است که دکتر صابر جباری، رئیس مرکز جوانی جمعیت، سلامت خانواده و مدارس وزارت بهداشت داده و گفته است: مرگ و میر کودکان زیر ۵ سال از ۱۳۵ مورد در هر ۱۰۰۰ کودک در پیش از انقلاب، به ۱۵ مورد در حال حاضر رسیده که کاهش چشمگیری است، اما هنوز سوانح و تصادفات به عنوان یکی از عوامل اصلی مرگ کودکان در کشور باقی مانده است.
دکتر علی ربانی، فوق تخصص غدد درون ریز و متابولیسم کودکان و رئیس انجمن پزشکان کودکان ایران مثالی تکاندهنده میزند و میگوید: آمار تلفات غزه بعد از ۲.۵ سال جنگ ۵۵ هزار نفر است. اما ما بدون جنگ، هر سال ۲۰ هزار نفر را در جادهها از دست
کارشناسان معتقدند علت آمار بالای تصادفات در ایران، ترکیبی از جادههای ناایمن، خودروهای غیراستاندارد و خطاهای انسانی است. اما نکته مهمتر، کمتوجهی مسئولان و بیتفاوتی جامعه است. دکتر ربانی میگوید: مجلس گویا توجهی به موضوع ندارد و پلیس هم از امکانات لازم برای برخورد موثر برخوردار نیست. ما حتی آمار دقیقی نداریم که بدانیم کودکان فوتشده بیشتر عابرند یا سرنشین؛ پلیس هم آماری ارائه نمیدهد.
رئیس انجمن پزشکان کودکان ایران در ادامه با اشاره به این که علاوه بر مسئولان که موظفند آمار تصادفات را کاهش دهند، خود مردم هم باید مطالبهگر باشند، میگوید: ما به عنوان یک انجمن مطالبهگر، از طریق آموزش و فرهنگسازی و در تعامل با نهادهای مختلف تلاش داریم رانندگی ایمن را در جامعه ترویج دهیم تا مرگ کودکان بر اثر حوادث رانندگی کاهش یابد. در این مسیر همه باید کمک کنند. قرار است شهرداری و هلال احمر و سایر انجمنها هم کمک کنند. رسانهها هم باید به مردم آگاهی دهند. این کارها به اضافه پویش "نه به تصادف" که دولت شروع کرده، میتوانند آمار تصادفات را پایین بیاورند.
ربانی میگوید: متاسفانه فرهنگ رانندگی در کشور ما بسیار ضعیف است. شما موتوریها را میبینید که راحت، اتوبان را یکطرفه میروند و کلاه ایمنی هم ندارند و پلیسی هم در کار نیست که با آنها برخورد کند! این شرایط در تهران به مراتب وخیمتر است؛ جایی که بیقانونی به روال عادی تبدیل شده و مردم فکر میکنند رانندگی همین است.