کدام کشورها بیشترین بمب هیدروژنی را دارند؟
بمب هیدروژنی یا بمب گرمایی-هسته‌ای (Thermonuclear Bomb) یکی از مرگبارترین و پیچیده‌ترین فناوری‌های ساخت بشر است که قدرت تخریب آن با هیچ سلاح دیگری در تاریخ قابل مقایسه نیست.
به گزارش سایت دیده‌بان ایران، برخلاف بمب اتمی که از شکافت هسته‌ای استفاده می‌کند، بمب هیدروژنی از فرآیند همجوشی هسته‌ای بهره می‌برد؛ مشابه همان چیزی که در قلب خورشید اتفاق می‌افتد.
قوی‌ترین انفجار ثبت‌شده در تاریخ به بمب «تزار» (Tsar Bomba) برمی‌گردد؛ سلاحی آزمایش آن در تاریخ ۳۰ اکتبر ۱۹۶۱ بر فراز مجمع‌الجزایر «نوایا زِملیا» در شمال روسیه انجام شد. موج انفجار آن حتی تا فاصله‌ی ۱۰۰۰ کیلومتری احساس شد و ابر قارچی حاصل از آن به ارتفاعی حدود ۶۰ کیلومتر رسید؛ ارتفاعی که برخی هواپیماهای مسافربری امروزی هم به آن نمی‌رسند.
از زمان تولید بمب‌های هیدروژنی، جهان وارد دوران «بازدارندگی هسته‌ای» شده است. کشورهایی مانند آمریکا، روسیه، چین و فرانسه این سلاح‌ها را به‌عنوان تضمینی برای عدم حمله متقابل نگه می‌دارند. به‌عبارتی، ترس از نابودی متقابل باعث شده این سلاح‌ها هیچ‌گاه استفاده نشوند، اما حضورشان همواره سایه‌ای بر سر امنیت جهانی است.
در دنیایی که رقابت‌های ژئوپلیتیکی همچنان پررنگ است، وجود بمب‌های هیدروژنی یادآوری می‌کند که پیشرفت تکنولوژیک اگر با عقلانیت و مسئولیت‌پذیری همراه نباشد، می‌تواند ویرانگرتر از هر تهدیدی در تاریخ بشر باشد. دانش ما از این سلاح‌ها باید به‌جای توسعه بیشتر آن‌ها، در مسیر کنترل و کاهش خطرات‌شان به‌کار گرفته شود.
