چرا آسانسور آینه دارد؟ پاسخ اصلا چیزی نیست که فکر می‌کنید
هر روز سوار آسانسور می‌شویم، نگاهی به خودمان در آینه می‌اندازیم و شاید هرگز از خودمان نپرسیم که این سطح صیقلی واقعاً برای چه آنجاست. فکر می‌کنید فقط برای زیبایی یا چک کردن ظاهر یا سلفی گرفتن با آیفون نصب شده؟ داستان خیلی پیچیده‌تر و جذاب‌تر از این حرف‌هاست. ماجرا از روزهایی شروع شد که آسانسورها کند و کمی ترسناک بودند و مهندسان به‌جای دستکاری موتورهای گران‌قیمت، یک راه‌حل روان‌شناختی هوشمندانه پیدا کردند: آینه!
به گزارش سایت دیده‌بان ایران، هر روز سوار آسانسور می‌شویم، نگاهی به خودمان در آینه می‌اندازیم و شاید هرگز از خودمان نپرسیم که این سطح صیقلی واقعاً برای چه آنجاست. فکر می‌کنید فقط برای زیبایی یا چک کردن ظاهر یا سلفی گرفتن با آیفون نصب شده؟ داستان خیلی پیچیده‌تر و جذاب‌تر از این حرف‌هاست. ماجرا از روزهایی شروع شد که آسانسورها کند و کمی ترسناک بودند و مهندسان به‌جای دستکاری موتورهای گران‌قیمت، یک راه‌حل روان‌شناختی هوشمندانه پیدا کردند: آینه!
حتماً تا حالا بارها در آسانسور نگاهی به خودتان در آینه انداخته‌اید، اما آیا تابه‌حال از خودتان پرسیده‌اید که این سطح براق واقعاً برای چه آنجاست؟ شاید فکر کنید صرفاً برای زیبایی یا چک کردن ظاهر نصب شده، اما داستان حضور آینه‌ها در آسانسور، یک ماجرای روان‌شناختی جذاب و هوشمندانه است. همه‌چیز از روزهایی شروع شد که آسانسورها کُند، پر سروصدا و کمی ترسناک بودند و مردم از انتظار در این فضای تنگ و بسته کلافه می‌شدند. مهندسان به جای دستکاری موتورهای گران‌قیمت، یک راه‌حل خلاقانه و ارزان پیدا کردند: آینه!
آینه‌ها با ایجاد خطای دید، فضا را بزرگ‌تر و دلبازتر نشان می‌دهند و حس تنگناهراسی را کاهش می‌دهند. از طرف دیگر، یک سرگرمی کوچک برایتان فراهم می‌کنند؛ وقتی مشغول دیدن خودتان هستید، ذهن‌تان از گذر زمان منحرف می‌شود و سفر کوتاه‌تان سریع‌تر به نظر می‌رسد. علاوه‌بر این‌ها، آینه یک ابزار ایمنی حیاتی برای کاربران ویلچر است تا بتوانند با دیدن پشت سرشان، با خیال راحت خارج شوند و در آن سکوت معذب‌کننده کنار غریبه‌ها، نقطه‌ای امن برای نگاه کردن در اختیار همه قرار می‌دهد. پس این آینه، فراتر از یک وسیله‌ی تزئینی، ترکیبی از مهندسی، روان‌شناسی و طراحی هوشمندانه است.
آینه‌ها در آسانسور عنصری ساده‌اند؛ اما داستان حضورشان به ترکیبی از ترس، زمان، فریب ادراک، و طراحی هوشمندانه برمی‌گردد. از مهندسانی که در دهه‌ی ۱۹۵۰ می‌خواستند اضطراب مسافران را کاهش دهند تا طراحان امروز که به دنبال بهبود حس فضا و امنیت‌اند، این سطوح براق نقش‌هایی بسیار فراتر از زیبایی داشته‌اند. در این جعبه‌ی عمودی کوچک، آینه نه فقط ابزار دیدن، که ابزاری است برای آرام‌شدن، فریب‌خوردن و درنهایت، احساس بهتر کردن
