چگونه با کودکان در مورد جنگ صحبت کنیم؟

به گزارش سایت دیده بان ایران؛ وقتی جنگ تیتر خبر‌ها می‌شود، ترس، ناراحتی و خشم همه جا احساس می‌شوند. در این شرایط حساس، گفت‌و‌گو با کودکان می‌تواند به آنها امنیت و آرامش بدهد.

صرف‌نظر از سن یا مرحله‌ی رشد فرزند شما، می‌توانید گفت‌و‌گو را با این سؤال آغاز کنید که آنها پیش از این چه شنیده‌اند. اغلب کودکان، بدون در نظر گرفتن سنشان، از موضوعات به‌خصوصی آگاه می‌شوند. پس از آنکه از آنها پرسیدید چه شنیده‌اند، بپرسید چه سؤال‌هایی دارند و نسبت به واقعه‌ی رخ‌داده چه احساسی دارند.

کودکان بزرگ‌تر و نوجوانان ممکن است سؤال‌های بیشتری داشته باشند و احتمال دارد دریافت اطلاعات بیشتر برایشان بهتر باشد. با این حال، فرزند شما در هر سنی باشد، بهترین روش این است که گفت‌و‌گو، مستقیم و روشن باقی بماند.

زمان گفت‌و‌گو با کودک در مورد جنگ

برای گفت‌و‌گو با کودک در مورد جنگ، زمانی آرام و بدون مزاحمت انتخاب کنید؛ بدون وجود گوشی، تلوزیون یا تبلت و نه هنگام خواب، در موقعیتی که بتوانید مدتی کنار کودک خود بمانید. تنها واقعیت‌ها را بگویید، اما از تأثیر این اطلاعات بر کودک آگاه باشید.

اگر فضایی ایجاد کنید که کودک بتواند آزادانه صحبت کرده و سؤال بپرسد، با ادامه‌ی گفت‌و‌گو سؤال‌های دیگری هم مطرح خواهد کرد. شاید در دنیایی که امنیت در آن تضمین‌شده نیست، القای احساس آرامش و امنیت دشوار باشد، ولی از نظر کودکتان، شما، مهم‌ترین منبع امنیت هستید. اگر شما قوی باشید، کودک احساس امنیت بیشتری خواهد کرد.

چگونه در حالی که خودم ترسیده‌ام، از فرزندم مراقبت و او را راهنمایی کنم؟

احساس ترس در چنین موقعیتی کاملاً طبیعی است، هم برای شما و هم برای کودکتان. با کودک خود متناسب با سن او گفت‌و‌گو کنید و فضایی ایجاد کنید که بتواند آزادانه افکار و احساسات خود را با شما در میان بگذارد.

راهنمایی از سایت یونیسف می‌گوید، از آنجا که کودکان نشانه‌های عاطفی را از طریق زبان بدن و حالت چهره درک می‌کنند، حفظ آرامش و گفت‌و‌گو با لحنی اطمینان‌بخش می‌تواند به آنها کمک کرده و احساس امنیت ایجاد کند. اشکالی ندارد که بگویید شما هم می‌ترسید. این امر کمک می‌کند کودک احساس کند در این شرایط تنها نیست و با هم از این وضعیت عبور می‌کنید.

بگویید شما هم می‌ترسید. این امر کمک می‌کند کودک احساس کند در این شرایط تنها نیست و با هم از این وضعیت عبور می‌کنید

به کودک خود بگویید که با وجود خطرات در جهان، او در این لحظه در کنار شما در امنیت است. شما با هم هستید. این امر کمک می‌کند کودک بداند شما برای محافظت از او و خودتان در تلاشید.

ما مجبور شدیم خانه‌مان را ترک کنیم، چگونه این را برای کودکم توضیح دهم؟

تا جایی که ممکن است، اطلاعات را به‌صورت مناسب با سن کودک و قبل از وقوع حادثه به او بدهید. این کار به کودک فرصت می‌دهد تا احساسات خود را پردازش کند، چون کودکان نسبت به بزرگسالان این روند را کندتر انجام می‌دهند. اگر مجبور به ترک خانه هستید، بهتر است مراحل را به‌صورت ساده و گام‌به‌گام توضیح دهید: «ما وسایلمان را در کوله‌پشتی‌هایمان می‌گذاریم و باید به جای امن‌تری برویم.»

اگر مجبور به ترک خانه شده‌اید، صادقانه به کودک بگویید که هنوز نمی‌دانید آیا به خانه برمی‌گردید یا نه

اشکالی ندارد که پاسخ همه‌ی سؤالات را ندانید. اگر مجبور به فرار از خانه شده‌اید، صادقانه به کودک بگویید که هنوز نمی‌دانید آیا به خانه برمی‌گردید یا نه. می‌توانید به او بگویید: «ما الان دور از خانه‌مان هستیم، اما بدان که آدم‌هایی اطراف ما و در سراسر جهان تلاش می‌کنند تا دوباره صلح برقرار شود و امیدواریم روزی بتوانیم به خانه‌مان بازگردیم، اما فعلاً نمی‌دانیم کی این اتفاق می‌افتد.»

ما صدای انفجار‌های زیادی می‌شنویم، در این شرایط چه کاری می‌توانم برای کودکانم انجام دهم؟

اگر مقدور است، پیش از وقوع این اتفاق، با کودکان خود مناسب با سنشان صحبت کنید و درباره‌ی احتمال شنیدن این صدا‌ها و کار‌هایی که هنگام وقوع آن انجام خواهید داد، توضیح دهید.

فقط ساکت ننشینید و تمام توجه خود را به صدای اطراف معطوف نکنید‌

می‌توانید به کودک بگویید: «صدای خیلی بلندی می‌شنویم و وقتی این اتفاق افتاد، به یک جای امن می‌رویم و مدتی آنجا می‌مانیم. وقتی صدای بلند می‌آید، همدیگر را در آغوش می‌گیریم و درباره‌ی خاطرات خوشی که با هم داشتیم، حرف می‌زنیم.» اگر کتابی دارید، با هم بخوانید. نکته‌ی مهم این است که فقط ساکت ننشینید و تمام توجه خود را به صدای اطراف معطوف نکنید.

چگونه خشونت وحشتناکی را که اطرافمان رخ می‌دهد، به کودکانم توضیح دهم؟

برای کودکان خردسال مهم است که توضیح دهید که متأسفانه در دنیا گاهی افرادی کار‌های بد انجام می‌دهند و این چیزی است که الان دارد اتفاق می‌افتد. به آنها اطمینان دهید که این موضوع ربطی به خانواده‌ی شما یا به خود کودک ندارد. به آنها یادآوری کنید که افراد زیادی در سراسر جهان تلاش می‌کنند این رفتار‌های بد متوقف شود. می‌توانید به کودک بگویید امیدوارید راه‌حلی مسالمت‌آمیز به زودی پیدا شود، اما قول قطعی ندهید.

با کودکان بزرگ‌تر که به گوشی دسترسی دارند، صحبت کنید و ببینید چه چیز‌هایی می‌خوانند و می‌شنوند. به آنها یادآوری کنید که برخی افراد عصبانی و پر از نفرت هستند، اما اکثر مردم دنیا مهربان و صلح‌طلب‌اند و تلاش می‌کنند این خشونت پایان یابد. هر داستان مثبت یا لحظه‌ای از ارتباط انسانی را که می‌یابید، با کودکان به اشتراک بگذارید. به آنها بگویید در شرایط بسیار سخت، هنوز افرادی شجاع و دلیر هستند که کار‌های شگفت‌انگیزی انجام می‌دهند. حتی در تاریک‌ترین زمان‌ها، دلایلی برای امید وجود دارد