مروری بر روزنامه های چهارشنبه ۲۲ دی ماه
رحلت ناگهانی آیت الله هاشمی و غم و امدوه ناشی از فقدان یکی از مهمترین و تاثیرگذارترین شخصیت های انقلاب اسلامی ایران باعث شده است که همه فضای کشور در التهاب این رخداد قرار بگیرد. امروز نیز روزنامه ها به تبعیت از روزهای گذشته حضور میلیونی مردم در تشییع یار دیرین امام و رهبر انقلاب را به زیبایی به تصویر کشیده اند.
به گزارش پایگاه خبری تحلیلی دیده بان ایران همه روزنامه ها از همه طیف های سیاسی این حضور گسترده مردم که نماد وحدت بود را به زیبایی به تصویر کشیده اند.
روزنامه جوان در گزارشی با عنوان«آرام در جوار امام » با اشاره به خداحافظی باشکوه مردم تهران با آیت‌الله هاشمی رفسنجانی نوشت:« مردم ایران روز گذشته با هاشمی‌رفسنجانی وداع کردند؛ وداعی که نشانه‌های قدرشناسی ملت از آیت‌الله را با خود به همراه داشت. قدرشناسی‌هایی از سال‌های دور مبارزات علیه رژیم پهلوی و تاب شکنجه‌های وحشیانه ساواک و فرار و زندان تا سال‌های دهه 60 و ریاست مجلس و فرماندهی دفاع مقدس و خطبه‌های آتشین هاشمی در نماز جمعه و... تا ریاست جمهوری و ریاست مجمع تشخیص مصلحت نظام و... مردم از اقشار مختلف آمدند و پشت سر رهبرشان نماز بدرقه هاشمی به جهان ابدی را خواندند، برایش طلب رحمت و مغفرت کردند و جسم او را در جوار امام امت به خاک سپردند.
دانشگاه تهران روز گذشته محل خداحافظی با آیت‌الله هاشمی‌رفسنجانی بود. هزاران نفر از مردم همراه با مقامات کشوری و لشکری به محل تشییع رئیس مجمع تشخیص مصلحت نظام آمده بودند. مداحی و قرآن ساعت آغازین مراسم بود و بعد در ساعت 10 رهبر معظم انقلاب، حضرت آیت‌الله خامنه‌ای برای اقامه نماز وارد دانشگاه تهران شدند و در مراسم تشییع و وداع با رفیق دیرین و همگام دوران مبارزات نهضت اسلامی و همکار نزدیک سال‌های متمادی در عهد جمهوری اسلامی حضرت حجت‌الاسلام والمسلمین هاشمی‌رفسنجانی (رحمه‌‌الله‌علیه) حضور یافتند. سران سه قوه، دبیر شورای نگهبان، فرماندهان ارتش و سپاه، فرمانده نیروی قدس سپاه، شهردار تهران، رئیس ستاد کل نیروهای مسلح، وزرای دولت و نمایندگان مجلس و جمع زیادی از شخصیت‌های سیاسی و نظامی در این مراسم حضور داشتند. خانواده مرحوم هاشمی‌رفسنجانی هم که از ساعتی قبل از شروع مراسم با یک دستگاه اتوبوس به جمع ملت پیوسته بودند، در دانشگاه تهران حضور داشتند. »
غلامحسین کرباسچی در یادداشتی در روزنامه اعتماد با عنوان«هیهات ان یاتی الزمان بمثله » نوشت:« این عبارت از قدما در فرهنگ ایرانی همچنان به یادگار مانده است که انسان همانطوری می‌میرد که زندگی می‌کند. زندگی آیت‌الله هاشمی برای مردم بود. ایشان دلسوز مردم بود و راهش را از شاهراه مطالبات و خواسته‌های مردم انتخاب می‌کرد و به همین خاطر بود که بارها خود را در معرض رای مردم قرار داد. ایشان همیشه می‌گفت که اگر وحدت نظر و اجماعی برای حضور و شرکتش در انتخابات باشد، به صحنه می‌آید. در انتخابات مجلس ششم نیز وقتی شرایط و حال و هوای عمومی را دید، نهایتا تصمیم گرفت که در سمتی بایستد که اراده و خواست اکثریت مردم باشد. آن زمان برخی دوستان اصلاح‌طلب حرف‌هایی در مورد ایشان زدند که البته بعدها از کرده خود پشیمان شدند. برای آقای هاشمی خرد جمعی حجت بود. برخی می‌گویند که آیت‌الله هاشمی در دوران زندگی‌اش تغییر و تحولات فکری و عملی داشت لیکن در افکار، عقاید و خط مشی ایشان هیچ تغییری وجود نداشت. این دیگران بودند که به دلایل مختلف یک روز به آقای هاشمی نزدیک و یک روز از ایشان دور می‌شدند. حضرت علی تعبیری را درباره اهل بیت به کار می‌برد که آقای هاشمی به عنوان یک شیعه این ویژگی را داشت. آقای هاشمی فرد معتدلی بود. حضرت امیر با تعبیر « النمرقه الوسطى » از آن نام می‌برد. ویژگی حرکت آقای هاشمی آرامش، جهت‌دار و هدف‌دار بودن است. چنین حرکتی است که به نتیجه می‌رسد و دیگرانی که تندتر یا کند‌تر حرکت می‌کنند، باید حرکت خود را با رویه معتدل و پیوسته، هماهنگ‌تر کنند. در این صورت است که می‌توان به وحدت رسید. دغدغه آیت‌الله هاشمی در تمام عمرش وحدت ملی بود.»
احمد مسجد جامعی نیز در یادداشتی در روزنامه ایران با عنوان« دختر گل‌فروش به چه کسی اعتماد کرد؟» نوشت:« چند روز پیش جلد نشریه‌ای را نشانم دادند که با تیتر «شاه و گدا» و با تمهیدات تصویری، کوشیده بود به شایعه همیشگی رفتار شاه‌وار و بی‌اعتنایی هاشمی به حال و روز مردم بینوا، دامن بزند؛ نشریه‌ای که با بودجه عمومی نه‌چندان با حساب و کتاب منتشر می‌شود. آن زمان به خودم گفتم، برای‌شان چه اهمیتی دارد لابد مهم نیست، پول بیت‌المال را حیف و میل می‌کنند! حالا فکر می‌کنم بازیگران این نمایش در پاسخ به مردم چه دارند که بگویند. پیام مردم به این‌قلعه‌کوبان نامردم در آخرین انتخاباتی که هاشمی در آن شرکت داشت روشن است و جای شک و انکار ندارد: به او رأی دادند و مخالفان او را حذف کردند. دیروز در مراسم بدرقه پیکر هاشمی، در فردای سالروز رگ زدن امیرکبیر، مدام نشان دادند که اگر کسی گامی به سوی آنها بردارد، آنان گام‌های بلند تری به سویش بر می‌دارند. دیروز آن چراغ قرمز تصویر روی جلد آن نشریه سبز شد و مردم نشان دادند که به گمان‌شان شاه و گدا کیست و دختر گل‌فروش به چه‌کسی اعتماد کرده است.»
تصویر از روزنامه نوآوارن
سعدالله زارعی در یاداشتی در روزنامه کیهان با عنوان« تشییع هاشمی، استعاره سخاوت» نوشت:« «رحلت ناگهانی» آیت‌الله هاشمی‌رفسنجانی برای رهبر و ملت ایران سخت بود و می‌توان گفت در دو دهه گذشته مرگ هیچ شخصیتی به اندازه مرگ او برای کشور شوک‌آور نبود. پیام بسیار بلند و پرنکته رهبر معظم انقلاب اسلامی و مقایسه آن با پیام‌های دیگر هم عظمت این تفاوت را به خوبی نشان می‌دهد. مرحوم هاشمی روز سه‌شنبه با حضور بزرگ مردم تهران و بر دوش آنان راهی سفر آخرت شد و در کارنامه 82 ساله او آنقدر نقاط برجسته وجود داشت که بتوان گفت ان‌شاءالله «راضیهًْ مرضیه» خدا را ملاقات خواهد کرد.
هاشمی البته از جمله شخصیت‌هایی بود که تقریبا همواره موافقان بزرگ و مخالفان بزرگی داشت و در هر دو سر طیف هم اهل حقیقت و اهل باطل وجود داشتند و می‌توان گفت از این رو بود که هیچکس از کنار «رحلت ناگهانی» او عبور نکرد و همه مکثی کرده و گواهی دادند که یک شخصیت موثر سیاسی جهان از میان رفته است.»
جانشین هاشمی کیست؟
عبداالله ناصری در یادداشتی در روزنامه شهروند با عنوان« آشتی ملی پیام مراسم تشییع پیکر هاشمی » نوشت:« موضوع جایگزینی آیت‌الله هاشمی از دو منظر قابل بحث است. اول جایگزینی صوری و فیزیکی است و دیگری جایگزینی معنوی. به‌لحاظ نخست، درمورد مجمع تشخیص مصلحت نظام به‌عنوان مهمترین پست آیت‌الله هاشمی در دوران اخیر، از آن‌جا که بنابر قانون انتصاب جایگزین توسط رهبری جمهوری اسلامی انجام می‌شود، باید منتظر بمانیم. اما درباره جایگزینی معنوی ایشان، به‌لحاظ جایگاهی که آیت‌الله هاشمی در سپهر سیاسی کشور دارند، می‌توان به ابعاد مختلفی توجه کرد. آیت‌الله هاشمی علاوه بر این‌که به‌عنوان رئیس مجمع تشخیص مصلحت نظام در حکم یکی از سران قوای حاکمیتی و به‌مثابه رئیس این قوه چهارم محسوب می‌شد، اما آن‌چنان که همه جریان‌های سیاسی و نیز جامعه مدنی می‌دانند، هاشمی پشتوانه‌ای انکارناپذیر برای حاکمیت بود و باتوجه به رویکرد عمل‌گرایانه‌اش، نقش تعادل‌بخش میان حاکمیت و جامعه، و همچنین ایجاد تعادل در حیات سیاسی-اجتماعی کشور داشت.
در این میان، حوادثی که پس از سال ٨٨ به این‌سو اتفاق افتاد، این نقش تعادل‌بخش را برای دو جریان سیاسی اصولگرایان سنتی و اصلاح‌طلبان ارتقا بخشید و فارغ از جریان اصولگرایی رادیکال، هردو جریان اصولگرایی سنتی و اصلاح‌طلب به این نقش وحدت‌بخش اذعان داشتند. هاشمی تبعاتی که حوادث پس از انتخابات ٨٨ برای کشور به‌همراه داشت، دلسوزانه تعقیب کرد و از منظر یک مقام حاکمیتی خواستار رفع این مشکلات بود و بسیاری اذعان دارند که مواضع هاشمی پس از سال ٨٨ نقطه عطفی در زندگی سیاسی-اجتماعی او بوده و با رویکرد جدیدی که از سر دلسوزی و عشق به جمهوری اسلامی، ثبات سیاسی، آشتی ملی و انسجام کشور اتخاذ کرد، چهره‌ای متفاوت از خود نشان داد و باوجود این‌که بسیاری از خواسته‌های هاشمی محقق نشد،کمتر کسی در انگیزه دلسوزانه او شک دارد.»
