منتجب‌نیا: حصر و محدودیت، افراد را از خاطره مردم پاک نمی‎کند بلکه محبوب‎تر می‎شوند

به گزارش پایگاه خبری تحلیلی دیده بان ایران، حجت‌الاسلام رسول منتجب‌نیا درباره محدودیت‌هایی که در مورد سیدمحمد خاتمی اعمال می‌شود با بیان اینکه یک تصور غلط در برخی از مسئولان‌ ما به وجود آمده که فکر می‌کنند با محدود کردن اشخاص می‌توانند آنان را از خاطره مردم پاک کنند،‌ گفت: بعضی‌ها فکر می‌کنند با محدود کردن افراد آنها را کوچک می‌کنند در حالی که این مساله به خوبی روشن است؛ وقتی کسی را تحت فشار قرار می‌دهیم در واقع به او ظلم می‌کنیم که همین امر باعث می‌شود محبوبیت آنان افزایش پیدا کند. آقای خاتمی چه زمانی این چنین بین مردم محبوب بود؟ به خاطر همین اعمال محدودیت‌ها است که محبوبیتش افزایش پیدا کرده و بین مردم عزیز است.

قائم مقام حزب اعتماد ملی یادآور شد: از زمانی که خاتمی را ممنوع التصویر کردند محبوبیش چندین برابر شد و اگر ملاقات‌های او را محدود کنند، باز هم محبوبیتش افزایش پیدا می‌کند.

وی ادامه داد: من از مسئولان و تصمیم گیران تقاضا می‌کنم در اتاق‌های دربسته تصمیمات عجولانه و غیرکارشناسی نگیرند که به ضرر خودشان، منافع و مصالح کشور است.

منتجب‌نیا درباره اظهارات اخیر رئیس شورای عالی امنیت ملی مبنی بر اینکه درخواست ملاقات‌هایی که جدیدا با محصوران صورت می‌گیرد از سوی خود آنان مطرح شده است، گفت: بعید می‌دانم آقای کروبی درخواست چنین دیدارهایی را داشته باشند. هفت سال است که او از دوستانش جدا شده ما که خودمان با ایشان رفاقت ۵۰ ساله داریم چندین سال است ایشان را ندیده‌ایم و واقعا دلتنگ ایشان هستیم.

وی در پاسخ به این سوال که شمخانی گفته‌ ما واژه‌ای به نام حصر در ادبیات سیاسی نداریم، گفت: باید یک لغت‌نامه‌ای را تهیه کنیم که واژه حصر را تعریف کند؛ آنچه که از حصر در فرهنگ سیاسی و اجتماعی مطرح است، همین محدودیت‌هایی است که وجود دارد. ممکن است ما تاریخ را تحریف کنیم اما نمی‌توانیم لغات را تحریف کنیم. این کار درستی نیست عرف ما می‌گوید هفت سال است آقایان در حصر هستند.

این فعال سیاسی اصلاح‌طلب ادامه داد: من که جزء نزدیک‌ترین افراد به آقای کروبی هستم در حال حاضر هفت سال است که اجازه نمی‌دهند ۲ دقیقه همدیگر را ببینیم آقای شمخانی به جای این صحبت‌ها تلاش کند مشکل را از میان بردارد اگر ما نمی‌توانیم مساله‌ای را حل کنیم نباید صورت مسئله را پاک کنیم. مثل این است که بگوییم ما زندان نداریم و یا در مجامع بین‌المللی بگوییم که زندانی سیاسی نداریم آن وقت لیستی از افراد تهیه کنیم و بگوییم این‌ها زندانی سیاسی هستند!