واکنش فعالان سیاسی به نامه موسوی خویینی ها چه بود/ تقابل چپ و راست اصلاحات پس از انتشار نامه موسوی خویینی ها
انتشار نامه آیت الله موسوی خوئینی‌ها با واکنش های متفاوتی روبرو شد؛ بخش از از جریان اصلاحات (عموماً اعضای سابق مجاهدین انقلاب) موضوع نامه در راستای مطالبات اصلاح طلبی دانسته و آن را معیار سنجش اصلاح طلبی و مطالبه گری معرفی کردند. اما گروهی دیگر که در میان آنها اعضای حزب کارگزاران هم کم نبودند با انتقادات گسترده‌ای خود موسوی خویینی ها را مورد هجمه قرار دادند.
به گزارش سایت دیده بان ایران؛ انتشار نامه آیت الله موسوی خوئینی‌ها با واکنش های متفاوتی روبرو شد؛ بخش از از جریان اصلاحات (عموماً اعضای سابق مجاهدین انقلاب) موضوع نامه در راستای مطالبات اصلاح طلبی دانسته و آن را معیار سنجش اصلاح طلبی و مطالبه گری معرفی کردند. اما گروهی دیگر که در میان آنها اعضای حزب کارگزاران هم کم نبودند با انتقادات گسترده‌ای خود موسوی خویینی ها را مورد هجمه قرار دادند.
موضوع نامه همچنان موضوع داغ روز و مورد توجه رسانه‌ها است. این نامه همچنین موجب نوعی طرح دیدگاه های متناقض بین اصلاح طلبان شده و این همان چیزی است که به گفته "روزنامه کیهان" افکار عمومی انتظار داشت.
شاخص‌ترین مصداق این مرزبندی موضع‌گیری مجمع روحانیون مبارز است. این تشکیل سیاسی مذهبی اصلاح طلب حساب خود را از موسوی خوئینی‌ها جدا کرده و آنچه در این نامه آمده است را نظرات شخصی وی میداند. در همین راستا حجت‌الاسلام مجید انصاری عضو مجمع روحانیون مبارز در مصاحبه‌ای گفت: «این نامه را در فضای مجازی خواندم و آنچه در این نامه نگاشته شده، نظر شخصی او بوده است.»
حمایت عرب سرخی، آرمین،عبدالله ناصری و محمود صادقی از موسوی خویینی ها
پس از مصاحبه مجید انصاری و اظهار نظر وی درباره نامه موسوی خویینی ها؛ عرب سرخی، عبدالله ناصری، آرمین و محمود صادقی هر کدام به فراخور حال به یک صورت مقابل منتقدان ایستادند. عبدالله ناصری در واکنش به انتقاد ها و به خصوص در پاسخ به مجید انصاری نوشت: مخالفت شدید و عصبانیت بی انتهای نهادها و افراد وابسته به رهبری علیه این نامه امری عادی است اما نمیتوانم از کج سلیقگی جناب آقای مجید انصاری بگذرم. او به خوبی میداند که در درون مجمع روحانیون مبارز دو دیدگاه جامعه محور و قدرت محور حاکم است.
فیض‌الله عرب‌سرخی، فعال سیاسی اصلاح‌طلب در واکنش به نامه منتشر شده از طرف آیت‌الله موسوی خوئینی‌ها در اینستاگرام خود نوشت: این روزها کسانی از هر دو جناح «آیت‌الله موسوی خوئینی» را بابت انتشار نامه‌ای صمیمانه، هوشمندانه و از سر دلسوزی و درد به رهبری مورد حمله و اهانت قرار می‌دهند.
نقد ایشان از جانب دوستان اصلاح‌طلب پس از انتشار نامه مذکور برای من قابل درک نیست. به‌عنوان کسی که سال‌ها در روزنامه «سلام» همچون همکاری کوچک در خدمتشان بوده‌ام عرض می‌کنم، «من ایشان را شخصیتی صاحب‌نظر، متواضع، دقیق، باهوش و در خدمت مصالح کشور و مردم دیده‌ام هرچند در مقاطعی سکوتشان برایم سوال برانگیز بوده است.»
بیشتر بخوانید: عرب‌سرخی: نقد به نامه خوئینی‌ها از جانب اصلاح طلبان قابل درک نیست
محمد قوچانی سردبیر سازندگی در یادداشتی به نامه موسوی خویینی ها پرداخته و از آن انتقاد کرده بود؛ محمود صادقی در پاسخ به قوچانی در توئیترش نوشت:با منطقی که جوانک قلم به‌مزد ارگان کارگزاران به نویسنده‌ی نامه به رهبری تاخته اگر خمینی را جایگزین خوئینی می‌کرد قلمش تندتر و زهرآگین تر بود.
بیشتر بخوانید: کنایه سنگین محمود صادقی به محمد قوچانی:جوانک قلم به مزد حزب کارگزاران
نقد مخالفان چه بود؟
کیهان در گزارشی به فرافکنی‌های مرد پشت پرده اصلاح طلبان انتقاد کرده و از انتظار افکار عمومی برای مرزبندی اصلاح طلبان با او واکنش نشان داد.
درست در همین حال که کیهان خواستار مرزبندی اصلاح طلبان است، روزنامه اصلاح طلب اعتماد عکس خود را به موسوی خوئینی‌ها اختصاص داده و با تیتر جنجال نامه آیت‌الله به صورت ضمنی به دفاع از آن پرداخت است. اعتماد در مطلب خود دست به تحلیل و مصاحبه نزده، اما حواشی پیش آمده را بهانه انتشار و تکرار بخش‌هایی از نامه مذکور کرده است.
محمد قوچانی، عضو شورای مرکزی کارگزارن، اما با اشاره به اینکه «رادیکالیسم تهمتی نیست که از سوی اصولگرایان به این اصلاح‌طلبان زده می‌شود؛ رادیکالیسم صفتی که خود آنها مانند علیرضا علوی‌تبار برای مرزبندی با اعتدالیون انتخاب کرده‌اند.» نوشته است: «متاسفانه موسوی‌خوینی‌ها به نمایندگی از جبهه اصلاحات حاضر به انجام این ماموریت تاریخی و گفتگو با حاکمیت نشد، اما اکنون قرار گرفتن به عنوان نماینده چپ رادیکال عبور از جایگاهی است که خوینی‌ها می‌توانست در غریاب دیگر سران اصلاحات آن مسئولین را انجام دهد.»
او افزوده است: «گفت‌وگوی انتقادی علنی بیش از آنکه برای دستیابی به یک نتیجه ملی باشد، در خوشبینانه‌ترین حالت یک اقدام شخصی و در رادیکال‌ترین صورت یک اقدام یک اقدام تشکیلاتی برای مرزبندی است. مشهور است موسوی خوینی‌ها یکی از اعضای مجلس خبرگان بود که به رهبری آیت‌الله خامنه‌ای [در سال۶۸]رای نداد، هر چند که پس از رهبری آیت‌االه خامنه‌ای، ایشان موسوی خوینی‌ها را به عنوان مشاور سیاسی انتخاب کردند.»
روزنامه جهان صنعت نیز در گفت‌وگویی با غلامعلی رجایی به دفاع از نامه موسوی خوئینی‌ها پرداخته است. این چهره نزدیک به هاشمی رفسنجانی اگرچه معتقد است «همه از جمله ایشان در دستاورد‌ها و عدم توفیق‌های نظام سهیم هستند. نمی‌شود که کسی خود را مبرا کند و اگر همچنین نگاهی داشته باشد کسی از او نمی‌پذیرد.» سعی دارد به انتقادات صادق زیباکلام از موسوی خوئینی‌ها که در گفتگو با سایت فردا مطرح شده بود، پاسخ دهد. او گفته است: «برخی مطرح کردند این است که چرا الان نامه نوشته و بعد از ۸۸ یا حصر ننوشته است؟ این‌ها سوالاتی است که آقای موسوی‌خوئینی‌ها باید به آن پاسخ دهد، اما این موضوع یا اینکه قبلا با آقای هاشمی نقد کرده است، دلیل نمی‌شود که حرف‌های حقی که بیان می‌شود را نبینیم. به نظر من باید از نظرات کسانی که در ابتدای انقلاب نقش داشتند و می‌توان گفت هم رده رهبری بودند و زحمت کشیدند، استفاده کرد. نباید مسائل را شخصی کنیم.»
لازم به ذکر است که زیباکلام در نقد موسوی خوئینی‌ها گفته بود: «هنر موسوی‌خوئینی‌ها این است که هرچندوقت یک بار انگشت اتهام را به سمت یکی از شخصیت‌های نظام نشانه می‌گیرد و روزی علیه آقای هاشمی سخن می‌گوید و روز دیگر خطاب به رهبری مشکلات را گوشزد می‌کند در صورتی که اگر قرار باشد در دادگاهی متهمان به وجودآمدن وضع کنونی احضار شوند، نخستین فردی که باید در آن دادگاه حاضر و محاکمه شود خود آقای موسوی خوئینی‌هاست.»
اختلاف نظر اصلاح طبان درباره نامه مذکور، اما تنها یک روی سکه است و وضعیت در جریان اصولگرا کاملا شفاف است. این جریان سیاسی به جد منتقد موسوی خویینی‌ها است. برای مثال تسنیم نوشت: «اینکه آیا آقای موسوی خوئینی‌ها یکباره و ناگهانی مسموع و مشهود و گزارش و تحلیل به دستشان رسیده و دست به قلم شده‌اند یا از قبل هم گوشه‌هایی از این مشکلات را مطلع بودند یا خیر چندان مشخص نیست، امّا یک چیز واضح است: ظاهراً سیاست بسیار بیشتر از اقتصاد دچار ابتذال و رکود تورمی شده است، والّا بعید است در شرایط عادی سیاست شاهد چنین نامه‌هایی، آنهم از منظر مدعی بودن و مطالبه گر بودن از ناحیه فردی، چون جناب آقای موسوی خویینی‌ها باشیم. نقد به یک وضعیت از دو حال خارج نیست؛ یا شما رویکردی که منتهی به آن اوضاع شده را مناسب نمی‌دانید و یا مجریان و عاملان را دچار قصور و تقصیر در پیگیری آن رویکرد‌ها می‌دانید. با این مبنا، نامه‌ی آقای موسوی خویینی‌ها چنان عجیب است که بعید است هیچکدام از اصطلاحات مرسوم در سیاست توان توصیف آن راداشته باشد.»
در کنار اصلاح طلبان؛ اصولگرایان هم به طرح دیدگاه های خود پرداختند. برخی از این اظهار نظر ها بیش از هر چیز نوعی تقابل را در ذهن متبادر می کرد. اما موضع اصلاح طلبان بیش از هر چیز یک تقابل گفتمانی بود. حال باید منتظر پس لرزهای احتمالی موضع گیری خویینی ها ماند
توضیح: بخشی از گزارش درباره اظهار نظرها برگرفته از گزارش نامه نیوز است.
