فرهاد مهندس‌پور: انتظارم از خودم بیش از این‌ها بود/ جشنواره‌های کوچک شاید نیاز داشته باشند دست به دامن جوایز شوند، اما تئاتر فجر نه
- فرهاد مهندس‌پور می‌گوید در قسمت‌هایی از فراخوان عدول کرده اما تمام تلاشش این بوده که بیش از این مهار ماجرا از دستش خارج نشود.
دیده بان ایران: نشست خبری سی و ششمین جشنواره بین‌المللی تئاتر فجر ظهر امرز شنبه 23 دی با حضور فرهاد مهندس‌پور دبیر این رویداد، اصغر دشتی قائم‌مقام جشنواره، آروند دشت‌آرای مدیر بخش بین‌الملل، حمید پورآذری مسئول بخش آف‌استیج و تعدادی دیگر از دست‌اندرکاران این رویداد تئاتری در سالن کنفرانس مجموعه تئاترشهر برگزار شد.
پوسترهای شش گانه جشنواره براساس ایموجی!
یکی از مسائلی که در روزهای اخیر اعتراض گسترده اهالی تئاتر و اهالی رسانه را برانگیخته است پوسترهای شش گانه سی و ششمین جشنواره تئاتر فجر است که براساس شش ایموجی طراحی شده است!
سیامک فیلی‌زاده طراح این پوسترها در مورد آن‌ها گفت: «ایده‌ها بسیار ساده است. چون دنبال پیچیده‌گویی نبودم. این جزو شروط من بود که باید ساده نگاه کنیم. من تجربه پنج دوره طراحی در جشنواره فیلم فجر را دارم و خطاها و تجربه‌هایم را در آن جا کرده‌ام. در مورد جشنواره تئاتر فجر هم با توجه به مفهوم محوری مد نظر دبیر یعنی گفت‌وگو، به این ایموجی‌ها رسیدیم.»
او ادامه داد: «من ایموجی‌ها را بازنگری کردم تا به شش ماسک که نشان‌دهنده شش ژانر، شش حس یا شش نقطه‌نظر یک کارگردان، نویسنده یا بازیگر است برسم. جشنواره پوستر واحدی ندارد و پوسترهای شش‌گانه‌اش می‌تواند دربرگیرنده نگاه یک هنرمند باشد به مسائل مختلف جامعه‌اش. در مورد رنگش هم دوست داشتم انرژی خوبی را منتقل کند. این پوستر جشنواره است و قطعا من می‌فهمم که طراحی پوستر یک تئاتر خاص با طراحی پوستر برای جشنواره فرق دارد.»
این توضیحات خبرنگاران را قانع نکرد و تا پایان نشست هر خبرنگاری پیش یا پس از سوالش به نارضایتی از پوستر اشاره می‌کرد.
پنجاه درصد کارهایی که قبلا اجرا شده‌اند، پنجاه درصد تولیدات تازه
در ادامه فرهاد مهندس‌پور در مورد عریض و طویل شدن جشنواره که از جدولش هم که بیشتر به طومار شبیه است برمی‌آید و با ادعای اولیه او که گفته بود می‌خواهد جشنواره را کوچک‌تر کند در تناقض است، گفت: «آن موقع تصورم این بود که در پروسه‌ای سه ساله جشنواره را به دو بخش تقسیم کنیم. یکی از دلایلم برای این تقسیم این بود که در ماه بهمن یعنی زمان برگزاری جشنواره ما، به سختی می‌توان با گروه‌های خارجی ارتباط گرفت و دعوت کردنشان در این فصل کاری سخت و طاقت‌فرساست. بخش دیگری که به نظرم باید جدا می‌شد مسابقه نمایشنامه‌نویسی بود که امسال انجام شد.»
او ادامه داد: «شما نباید پافشاری گروه‌های نمایشی را برای حضور در جشنواره نادیده بگیرید. گروه‌هایی که اصرار دارند به هر قیمتی که شده وارد جشنواره شوند. بخش زیادی از تماس‌هایی که با ما گرفته می‌شود و گلایه‌هایی که می‌شنویم بابت همین است.»
مهندس‌پور افزود: «مسئله بعد مربوط به مسابقه است. این جشنواره، جشنواره فرهاد مهندس‌پور نیست و اگر بود نشان می‌دادم که وجود بخش مسابقه برای تئاتر از دید من چقدر احمقانه است. جشنواره‌های کوچک شاید نیاز داشته باشند که به عنوان یک محرک دست به دامن جایزه شوند ولی جشنواره تئاتر فجر نه.»
او توضیح داد: «من شگفت‌زده‌ام. چون از طرف کسانی درخواست شرکت در مسابقه داشتم که انتظار نمی‌رفت و مرا به این نتیجه رساند که بزرگ و کوچک تئاترمان اعتبار اجتماعی ندارند و گمان می‌کنند با گرفتن لوح این اعتبار را به دست می‌آورند! انگار اجرای عمومی و ملاقات با تماشاگر ارضایمان نمی‌کند.»
مهندس‌پور در پایان این بخش اضافه کرد: «این‌ها زمینه‌هایی بود که باعث شد چنین اتفاقی رخ دهد. یکی از کارهایی که امسال کردم تقسیم‌بندی حدودی پنجاه، پنجاه بین کارهای بخش مرور و کارهای تازه بود. در آغاز دهه 80 کارهایی که در جشنواره شرکت می‌کردند همگی کارهای تازه بودند و به عنوان مثال سال گذشته همه کارها مربوط به بخش مرور بود. من تلاش کردم بخش مهمان را بزرگ‌تر کنم تا نسبتی نصف به نصف بین این دو ایجاد شود.»
تناقضی میان شکایت از امسال و تنظیم فراخوان برای سال بعد
مهندس‌پور در مورد آن‌چه تا این جای کار در جشنواره سی و ششم بر او گذشته گفت: «انتظارم از خودم بیش از این‌ها بود. در طول هشت، نه ماه گذشته تلاش کردم عاقل باشم و گاهی اوقات به همکارانم می‌گفتم باید همه تلاشمان را به کار بگیریم که دیوانه نشویم. ما در بخش‌هایی از فراخوان عدول کردیم اما نگذاشتیم مهار ماجرا بیش از این از دستمان خارج شود. وقتی وارد این بازی شدم، خیلی زود متوجه شدم که نباید می‌آمدم. چون وضع آن قدر افتضاح است که تصور این که می‌توانم کاری کنم تصور ساده‌لوحانه‌ای بود. اگر دوستانم در ستاد نبودم یا کار را رها می‌کردم یا خل می‌شدم.»
او در مورد نگارش فراخوان جشنواره سی و ششم خطاب به خبرنگاران گفت: «دو ماه بعد از اولین نشست مطبوعاتی که با شما داشتیم با همکاران نشستیم، فسفر زیادی سوزاندیم و فراخوانی نوشتیم که با فراخوان فعلی تفاوت زیادی داشت و نشد که اجرایی‌اش کنیم. آن فراخوان شاید انتظارات من از خودم و انتظارات شما از من را تامین می‌کرد.»
علی‌رغم همه این گلایه مهندس‌پور اعلام کرد که فراخوان جشنواره سی و هفتم را نوشته است و منتشرش خواهد کرد.
او در مورد بودجه هم گفت: «قسط اول بودجه تنها هفت روز است که تزریق شده و اوضاع به گونه‌ای بود که می‌خواستم نامه سرگشاده بنویسم.»
فراخوان جشنواره سی و هفتم برق سه فاز از سرتان می‌پراند
مهندس‌پور در پایان گفت: «به جدول که نگاه کنید با طیف قابل‌توجهی مواجه می‌شوید. من در مورد کیفیت خیلی مته به خشخاش نگذاشتم چون معتقدم دغدغه تئاتر ایران کیفیت نیست. چون زمینه‌هایی لازم دارد که غایبند. در بخش مهمان فکر کردم احترام به خود آدم‌ها احترام به تئاتر است. من جزو برنامه‌هایم بود که بخشی را به عنوان تئاتر عامه‌پسند بگذارم ولی جدا از این که به همه برخورد، به دلیل تنگناهای مالی کنار گذاشتیمش. کن‌فیکون‌هایی در فراخوان جشنواره سی و هفتم ایجاد کرده‌ام که برق سه فاز از سرتان می‌پراند.»
