رازی که ۳۰ سال پنهان ماند / داستان اولین خودروی هیبریدی هیوندای
هرچند شاید فکر کنید هیوندای طی چند سال اخیر تولید خودروهای هیبریدی را آغاز کرده اما اولین تلاش این شرکت برای ساخت چنین خودروهایی سه دهه قبل صورت گرفت.

نکته شگفتانگیز درباره FGV-1، ساختار فنی نامتعارف آن بود. این خودرو در عمل یک خودروی برقی بود که تمام نیروی حرکتی خود را از موتور الکتریکی دریافت میکرد. در این میان، یک پیشرانهٔ درونسوز کوچک صرفاً نقش ژنراتور را برای شارژ باتریها ایفا میکرد و هیچ ارتباط مستقیمی با چرخها نداشت. این ساختار که امروزه به آن هیبرید بردافزا میگویند، در آن زمان کاملاً نو و انقلابی بود. هیوندای اما بهسرعت متوجه معایب این سیستم شد. به گفته یکی از مهندسان هیوندای، این روش به باتری و موتور بزرگتری نسبت به سیستم هیبریدی موازی نیاز داشت و گرانتر بود. به همین دلیل، در مدل بعدی یعنی FGV-2، این شرکت به سراغ سیستم هیبرید موازی رفت؛ سیستمی که در آن پیشرانهٔ بنزینی و موتور الکتریکی هردو میتوانند خودرو را به حرکت درآورند و امروزه در اکثر خودروهای هیبریدی استفاده میشود.
این آزمونوخطاها با تصویب پروتکل کیوتو در سال ۱۹۹۷ و الزام کشورها به کاهش گازهای گلخانهای، اهمیت بیشتری پیدا کرد و به هیوندای اطمینان داد که در مسیر درستی قرار دارد. گام مهم بعدی، تولید هیوندای کلیک هیبرید در سال ۲۰۰۴ بود. هرچند از این مدل تنها ۵۰ دستگاه و عمدتاً برای استفاده مقامات دولتی ساخته شد اما ثابت کرد که هیوندای توانایی تولید عملیاتی خودروهای هیبریدی را دارد. این خودرو از یک پیشرانهٔ ۱٫۳ لیتری در کنار یک موتور الکتریکی ساخت هیتاچی و باتریهای پاناسونیک بهره میبرد.
پسازآن، با معرفی مدلهای دیگری مانند ورنا هیبرید و درنهایت النترا LPI هیبرید در سال ۲۰۰۹، راه برای ورود جدی هیوندای به بازار جهانی هموار شد. نقطه اوج این تلاشها، عرضه جهانی هیوندای سوناتا هیبرید مدل ۲۰۱۱ در فوریه ۲۰۱۱ بود. این خودرو با تکیه بر مجموعه قوای محرکه Blue Drive هیوندای، این برند را بهعنوان یک بازیگر اصلی در عرصه خودروهای هیبریدی تثبیت کرد و موفقیت آن تا به امروز ادامه دارد. مسیری که با یک ایده جسورانه در سه دهه پیش آغاز شد، امروز هیوندای را به یکی از رهبران فناوری خودروهای پاک تبدیل کرده است.