پایان ۱۸ ماه کابوس جوانی که قاتل نبود / متهم فکر می‌کرد دختر موردعلاقه اش را کشته است

به گزارش سایت دیده بان ایران؛ ۱۸ ماه قبل پسری جوان به تصور اینکه دختر موردعلاقه‌اش را به قتل رسانده‌ از ایران گریخت و ۱۸ ماه سخت و وحشتناک را پشت‌سر گذاشت غافل از اینکه دختر جوان زنده بود.

یکی از روزهای اسفند سال ۱۴۰۲، جوان موتورسواری که کلاه کاسکت به سر داشت به دختری در خیابان حمله کرد و گوشی‌اش را دزدید. حمله او آنقدر شدید بود دختر روی زمین افتاد، سرش به جدول کنار خیابان خورد و از هوش رفت. سارق موتورسوار وحشتزده فرار کرد و با تماس شاهدان با اورژانس، دختر جوان به بیمارستان منتقل شد.

او که به کما رفته بود، یک هفته بعد به هوش آمد و با شکایت وی، تحقیقات پلیس برای دستگیری سارق خشن آغاز شد. این تحقیقات ۱۸ ماه ادامه داشت تا اینکه چند روز قبل فردی با پلیس تماس گرفت و گفت: در یک بزم دوستانه شرکت کرده بودم که در آنجا جوانی به نام مجید، راز هولناکی را فاش کرد. او در عالم مستی تعریف کرد که ۱۸ماه قبل، ‌دختر موردعلاقه اش را به قتل رسانده و پس از فرار به ترکیه گرفتار سرنوشت شومی شده است.

سپس به ایران برگشته و با هویت جعلی، زندگی مخفیانه خود را در پیش گرفته است. با این تماس، ‌مجید دستگیر و معلوم شد که او همان سارق خشنی بود که گوشی دختر جوان را دزدیده بود. مجید اعتراف کرد که عاشق این دختر بوده اما وقتی جواب رد شنیده، تصمیم گرفته با سرقت گوشی‌اش، از او انتقام بگیرد و در همه این مدت تصور می‌کرد که دختر جوان در جریان سرقت خشن، به قتل رسیده است. با اعترافات متهم، تحقیقات از او ادامه دارد.

سرنوشت عجیب

مجید ۲۶ ساله است و می‌گوید در ۱۸ماه گذشته ‌زندگی عجیب و وحشتناکی داشته است.

حالا که متوجه شدی دختر موردعلاقه ات زنده است چه احساسی داری؟

خیلی خوشحالم. باورتان نمی‌شود، در این چی کشیدم. هر شب کابوس اعدام می دیدم و از سایه خودم می ترسیدم. قرص های اعصاب مصرف می کردم و به شدت عذاب وجدان داشتم.

چطور فکر کردی که دختر جوان کشته شده است؟

فردای آن روز به بیمارستان رفتم و از قسمت پذیرش پرس و جو کردم. به من گفتند که مارال به کما رفته و امکان ندارد زنده بماند.

چرا این کار را با مارال کردی؟

ما در اینستاگرام آشنا شده بودیم و قرارمان ازدواج بود. او اما زد زیر قول و قرارهایمان. عصبانی شدم و به دنبال راهی برای انتقام بودم. روز حادثه به سراغش رفتم و موبایلش را که تازه خریده بودم قاپیدم. چون این کاره نبودم، او مقاومت کرد و با هم درگیر شدیم. ناچار شدم او را هل بدهم چون احساس کردم مرا شناخت. ناگهان سرش با جدول برخورد کرد و من از ترسم فرار کردم.

بعد چه شد؟

به خانواده ام گفتم برای کار می روم خارج. موبایلم را خاموش کردم و قاچاقچی راهی ترکیه شدم. اما در آنجا هم سرنوشت تلخی داشتم. همه سرمایه ام را به یک دلال ترکیه ای دادم تا کار شروع کنیم اما او کلاهبردار از آب در آمد. مجبور شدم به ایران برگردم و با هویت جعلی در شهرهای مختلف، ‌زندگی کردم. البته اسمش زندگی نبود، آواره گی بود. اما مهم نیست، همین که متوجه شدم مارال زنده است، خیالم راحت شد. امشب بعد از ۱۸ ماه از عذاب وجدان خلاصی یافتم و بدون کابوس طناب دار، می توانم بخوابم.