سرنوشت بنای متروکه خیابان ولیعصر تهران/ ۶۷ سال پیش در چنین روزی سینما رادیوسیتی افتتاح شد

به گزارش سایت دیده بان ایران؛ سینما رادیوسیتی (خیابان ولیعصر نبش خیابان گیلان) از مجلل‌ترین و مدرن‌ترین سینماهای ایران که توسط حیدر غیایی طراحی ودر ۲۷ شهریور ۱۳۳۷ افتتاح شد

این سینما، محلی برای اجتماع طبقات مرفه جامعه و قرار گذاشتن دختران و پسران بود که با لباس‌های رسمی و کت و شلوار، کراوات و کلاه شاپو در آن جمع می‌شدند

گاهی بلیت آن در بازار سیاه به دو برابر قیمت فروخته می‌شد و به دلیل ازدحام جمعیت، گاهی پلیس نیز دخالت می‌کرد و مردم را پراکنده می ساخت

سانس ۱۱ صبح روزهای جمعه این سینما بسیار شلوغ بود و جوانان تهرانی با لباس‌های مد روز و شیک برای دیدن فیلم در جلوی آن صف می‌کشیدند.

ویژگی های رادیو سیتی 

بنابر گزارش دیده بان ایران؛ سینما رادیوسیتی یکی از سینماهای تهران، بود که توسط حیدر غیایی طراحی و در ۲۷ شهریور ۱۳۳۷ افتتاح شد. با وجود بمب‌گذاری سال ۱۳۵۲ سینما همچنان فعال بود اما در آبان ۱۳۵۷ به آتش کشیده شد و پس از آن تعطیل گشت. این سینما پس از انقلاب ۱۳۵۷ مصادره شد و اکنون متروکه است. در بهمن ماه ۱۳۹۶، ساختمان سینما پس از بررسی کارشناسان سازمان میراث فرهنگی در فهرست آثار ملی قرار گرفت.

سبک معماری 

رادیوسیتی به سبک معماری گوگی ساخته شده بود و نمای بیرون آن با چراغ‌های نئون آن را به یکی از مدرن‌ترین سینماهای ایران تبدیل کرده بود. این سینما یکی از پربیننده‌ترین سینماهای تهران بود که غالباً فیلم‌های آمریکایی پخش می‌کرد.

رادیوسیتی همچون سینما مولن روژ، کاخ سنا و هتل هیلتون توسط حیدر غیایی که از پیشگامان معماری مدرن ایران بود طراحیو در ۲۷ شهریور ماه سال ۱۳۳۷ در خیابان پهلوی تهران با حضور نمایندگان مجلس وقت افتتاح شد. معماری نمای ورودی سینما به سبک گوگی طراحی شد و در طراحی آن از فرم‌های منحنی و مستقیم استفاده شده بود. چراغ‌های نئون قرمز رنگی بر روی نمای بیرونی ساختمان این سینما نصب شده بودند که شب‌ها روشن می‌شدند و جلوه‌ای مدرن به سینما می‌دادند

دیوار نمای غربی سینما به شکل منحنی است که از قسمت پایینی سقف طبقه دوم شروع می‌شود و به شکل کنسول به سمت پیاده‌روی خیابان ولی‌عصر پیش آمده‌است. همچنین هنگامی که از کناره‌ها به سینما نگاه می‌شود، نمای بیرونی، حالت مقعری شکل دارد که برآمدگی‌های آن از لبه پشت بام قابل مشاهده است.

درهای ورودی سینما از سمت خیابان پهلوی باز می‌شدند و تماماً شیشه‌ای بودند. سالن انتظار، دارای چندین ستون بزرگ مرمرین بود که با ظرافت تراشیده شده بودند. پلکان مارپیچی‌شکل زیبایی این سالن را به بالکن سالن نمایش فیلم که در طبقه دوم قرار داشت، متصل می‌کرد. کف سالن نیز با سنگ مرمر پوشیده شده بود. در معماری سینما از شیشه به صورت گسترده‌ای استفاده شده‌است، ضلع غربی و در ورودی از کف سالن تا سقف شیشه‌ای بودند، به گونه‌ای که پلکان مارپیچ و مردمی که داخل سینما حضور داشتند از بیرون سینما پیدا بودند.

سینما رادیو سیتی جزء مجموعه سینماهای جشنواره فیلم تهران بود و به همین دلیل معمولا تماشاگران زیادی داشت. البته سینما همای هم که مخصوص اکران فیلم های هندی بود تماشاگران زیادی داشت و گاهی تعداد تماشاگرانش به ۱۱۰۰ نفر می رسید که یک رکورد به حساب می آمد.»

سینما رادیو سیتی در بحبوحه انقلاب سال ۱۳۵۷ به آتش کشیده شد و بعد از پیروزی انقلاب هم مدتی انبار دارو بود اما در بهمن ۱۳۹۶ به ثبت میراث رسید و نامش در فهرست آثار ملی قرار گرفت.

منبع: سایت دیده بان ایران