ماجرای «کریدور انسانی» در جنوب سوریه چیست؟/ دروزی ها نتانیاهو را راضی کردند

بارئیل معتقد است که خطر اصلی این طرح تنها ایجاد یک منطقه وفادار به رژیم صهیونیستی در جنوب و تأثیرات آن بر امنیت درعا نیست، بلکه این اقدامات می‌تواند کُردهای شمال سوریه را نیز به درخواست برای تضمین‌های بیشتر جهت خودمختاری یا حتی جدایی کامل تشویق کند.

در تحلیل بارئیل در هاآرتص آمده است که این شرایط، «ابومحمد الجولانی» رئیس‌ دوره انتقالی سوریه را میان دو انتخاب دشوار قرار داده است: یا از دست دادن توافق امنیتی با رژیم صهیونیستی و مواجهه با فشارهای آمریکا، یا پذیرش خطر فروپاشی و تبدیل کشور به مجموعه‌ای از واحدهای طایفه‌ای مورد مناقشه.

با این حال، مخالفت برخی رهبران دروزی همچون الهجری با همکاری با دمشق و گسیل کردن شبه‌نظامیان‌شان برای جلوگیری از عبور کاروان‌های کمک دولتی، مانع هرگونه همکاری شده است. الهجری – که روابط نزدیکی با رژیم صهیونیستی و هماهنگی با «موفق طریف»، شیخ دروزی‌های رژیم صهیونیستی، دارد – به‌عنوان کانال اصلی ارتباط شناخته می‌شود.

بارئیل می‌گوید بحران دروزی‌ها در جنوب سوریه با پرونده کُردها در شمال گره خورده و توقف مذاکرات کردها با دمشق پس از تنش‌های سویدا نشان می‌دهد که هر امتیاز به تل‌آویو می‌تواند مطالبات کردها را نیز افزایش دهد. کردها با اتکا به نیروی نظامی و بودجه مستقل، بر مناطق وسیعی تسلط دارند و به کمک واشنگتن بر خودمختاری پافشاری می‌کنند.

الجولانی که حمایت عربستان، ترکیه، قطر و امارات را دارد، در تلاش است آمریکایی‌ها را قانع کند که این کریدور، امنیت توافق را تضعیف می‌کند، اما رژیم صهیونیستی آن را «نماد تعهد تاریخی به دروزی‌ها» و بخشی از «رابطه برادری مبتنی بر سلاح و خون» توصیف کرده است.

براساس این تحلیل، تصمیم نهایی الجولانی تعیین خواهد کرد که آیا سوریه دولتی یکپارچه زیر حاکمیت مرکزی باقی می‌ماند یا به مجموعه مناطق طایفه‌ای با مرزهای نیمه‌رسمی تقسیم خواهد شد.