پیشنهاد مهاجری به پزشکیان: شورای اطلاعرسانی دولت را تعطیل کنید
محمد مهاجری، عضو شورای اطلاعرسانی دولت که اخیراً استعفا داده است، در یادداشتی از مسعود پزشکیان، رئیسجمهور درخواست کرد که شورای اطلاعرسانی دولت را منحل کند. مهاجری در بخشی از این یادداشت نوشت: «روابطعمومی و اطلاعرسانی ریاست جمهوری، حوزه سخنگویی دولت، روابطعمومی دفتر رئیسجمهور و تشکیلات اطلاعرسانی معاون اول و معاون اجرایی ریاست جمهوری بازدهی منفی دارند و بهخاطر کثرت پرسنل و بی برنامگی، به دست و پای همدیگر میپیچند و چه بهتر که طبق سخن آقای دکتر پزشکیان، تعدادشان تقلیل یابد.»
به گزارش سایت دیدهبان ایران، محمد مهاجری، عضو شورای اطلاعرسانی دولت که اخیراً استعفا داده است، در یادداشتی نوشت:
«مدتی پیش آقای پزشکیان در مراسمی گفت: نهاد ریاست جمهوری ۴۰۰۰ پرسنل دارد؛ اگر این تعداد به ۴۰۰ نفر برسد کارها بهتر پیش میرود.
در واقع، رئیسجمهور کوچکسازی دولت را از جایی شروع کرد که مستقیماً تحت مدیریتش قرار دارد. اما از آن روز حتی یک مدیر در تشکیلات ریاست جمهوری، سخن آقای پزشکیان را جدی نگرفته. لابد همهشان پست و میز و ماشین و دفتر و اتاقشان را دوست دارند.
همان روز به دوستان شورای اطلاعرسانی دولت گفتم و نوشتم که شایسته است شورای اطلاعرسانی دولت در یک حرکت پیشدستانه به رئیسجمهور اعلام کند که آمادگی انحلال این شورا را دارد.
اینک بار دیگر تاکید میکنم شورای اطلاعرسانی که در دولت سیزدهم بسط و گسترش یافت و در همان دولت نیز بیمصرف و مزاحم بود، اینک و در دولت چهاردهم جز باری سنگین و کمبهره بر دوش دولت نیست. دلیلش هم واقعا به افراد ربطی ندارد، بلکه ساختاری بهدردنخور دارد و به جرات میتوان گفت هیچ گرهای از کار دولت نمیگشاید.
این ویژگی منحصر به شورای اطلاعرسانی نیست. روابطعمومی و اطلاعرسانی ریاست جمهوری، حوزه سخنگویی دولت، روابطعمومی دفتر رئیسجمهور و تشکیلات اطلاعرسانی معاون اول و معاون اجرایی ریاست جمهوری هم بازدهی منفی دارند و بهخاطر کثرت پرسنل و بی برنامگی، به دست و پای همدیگر میپیچند و چه بهتر که طبق سخن آقای دکتر پزشکیان، تعدادشان به ۱۰ درصد وضعیت کنونی تقلیل یابد.
به جرات میتوان گفت کار همه صدها پرسنلی را که در طبقات متعدد ساختمانهای ریاست جمهوری به امر اطلاع رسانی شاغلند، یک سایت خبری بخش خصوصی با هزینهای بسیار ناچیز انجام میدهد. به عبارت دیگر ، این تشکیلات پرطمراق اگر به یک مجموعه حداکثر ۲۰ نفری واگذار شود، نتیجهاش قطعا بهتر خواهد بود. این را به تجربه حدود ۴۰ ساله میگویم.
هرچند میدانم همین چندسطر هم با گلایه شدید دوستان مواجه شده، اما اجازه بدهید به جهت تتمیم گلایهها! این را هم بیفزایم که نقد متوجه برخی رسانههای دولتی از جمله خبرگزاریهای ایرنا، ایسنا و روزنامه ایران هم هست. تشکیلاتی پرجمعیت که واقعا بهره بالایی ندارند. نهادها و سازماهای حاکمیتی دیگر نیز رسانههای متعدد بسیار پرهزینه دارند که چون مستقیما ربطی به دولت ندارند، از آنها درمی گذرم، هرچند که بودجههای سرسامآورشان از جیب ملت میرود.
این همه رسانه و نهاد اطلاعرسانی (که غالبا غیرحرفهای، اما پرمدعا هستند) گاهی به لحاظ نفوذ و تیراژ، در برابر چند کانال تلگرامی یا اکانت توییتری و اینستاگرامی که هزینهشان بسیار پایین است، لنگ میاندازند.
اگر راه نجات اقتصاد، تقویت بخش خصوصی است، در عالم رسانه نیز باید چنین کرد؛ به شرطی که بخش خصوصیاش دست در جیب بیت المال نبرد.»