دیده‌بان ایران «عشق ابدی» را بررسی کرد؛

«عشق ابدی» یا جلوه‌ای زرد از روابط پوشالی؟! / گراوند، جامعه‌شناس: وقتی جوانان، تجربه زیسته خود را در آثار داخلی نمی‌بینند، به سراغ تماشای تولیدات خارجی می‌روند/ پدریان، جامعه‌شناس: سست شدن روابط، نشانه‌ای از شکست در انتقال هنجارهای اجتماعی بین نسلی است

برنامه «عشق ابدی» که از پلتفورم یوتیوب پخش می‌شود، به شکلی سطحی به روابط عاطفی و تا حدودی مسائل جنسی موجود در جامعه ایران می‌پردازد و تلاش کرده است که در این موارد، تابوشکنی کند و با انتخاب شرکت‌کنندگانی از داخل کشور که به‌تازگی مهاجرت کرده‌اند، روابط عاطفی و مسائل جنسی زیر پوست جامعه را آن‌طور که خودش می‌پسندند، روایت کند. این در حالی است که این برنامه یک کپی‌برداری از برنامه‌های عامه‌پسندی است که پیش از این در کشورهای غربی و به‌ویژه در ترکیه ساخته شده‌اند .اردشیر گراوند، جامعه‌شناس در گفت‌وگو با دیده‌بان ایران تاکید دارد که بی‌توجهی به زیست واقعی جوانان در تولیدات داخلی سینما و تلویزیون، باعث شده است که در این زمینه، میدان را به رقبایی واگذار کنیم که در حال فرهنگ‌سازی برای نسل جدید ما هستند. او معتقد است که مردم به‌ویژه جوانان و نوجوانان متولد دهه‌های ۸۰ و ۹۰ که تجربه زیسته‌شان تفاوت‌ معناداری با روایت‌های رسمی دارد، بیشتر روایت‌هایی را باور می‌کنند که با دانسته‌ها و تجربه‌های روزمره‌شان در زندگی اجتماعی و خانوادگی تطابق داشته باشد./ مرتضی پدریان، جامعه‌شناس نیز در گفت‌وگو با خبرنگار ما، روایت‌های عشقی برنامه «عشق ابدی» را مرتبط با واقعیت‌های جامعه ایران می‌داند و تاکید دارد که عدم پایبندی نسل جدید به هنجارهای اجتماعی به‌ویژه در زمینه روابط عاطفی، ناشی از تطبیق نداشتن این هنجارها با نیازهای نسل جوان و نوجوان و البته انتقال نیافتن مناسب هنجارها از نسل‌های قبلی به نسل‌های بعدی است. او همچنین ابتذال عشق و سست شدن هنجارهای مربوط به روابط زن و مرد را نشانه‌ای از شکست در حفظ و انتقال هنجارهای اجتماعی بین نسل‌ها می‌داند.