روایت میلاد حاتمی از حمله به زندان اوین؛ با چشم خودم دیدم که موج انفجار، آدم‌ها را تکه‌تکه کرد

به گزارش خبرنگار سایت دیده بان ایران؛  میلاد حاتمی، زندانی شناخته‌شده (مشهور به صاحب استانبول) ، در پیامی صوتی که از زندان تهران منتشر شده، برای نخستین‌بار پس از بازداشت، درباره حمله اخیر به زندان اوین و مشاهدات خود سخن گفته است.

وی در ابتدای پیام خود می‌گوید: من میلاد حاتمی هستم و برای اولین‌بار بعد از بازداشت، صدای مرا می‌شنوید. می‌خواهم درباره جنگی که اتفاق افتاد، به‌ویژه جنایت وقیحانه اسرائیل که در زندان اوین رخ داد و من خودم شاهد عینی ماجرا بودم، سخن بگویم.

حاتمی ادامه می‌دهد: در این پنج سالی که بازداشت بودم، از مسئولان قضایی، کادر زندان، کادر پزشکی و حتی سربازان وظیفه‌ای که در حال خدمت بودند و به نوعی امانت‌دار ما محسوب می‌شدند، چه نسبت به من و چه نسبت به سایر زندانیان، رفتاری جز خدمت‌رسانی، احترام و پیگیری امور ندیدیم.

او با اشاره به تلاش کارکنان زندان می‌گوید: با اینکه ساعات اداری زندان تا ساعت یک یا دو بعدازظهر بود، اما بارها دیدم برخی مسئولان تا ساعت ۸ شب در محل حضور داشتند و کار زندانیان را پیگیری می‌کردند. به عنوان نمونه، معاون زندان آقای توسلی فردی بود که تمام زندانیان، فارغ از نوع اتهام، او را دوست داشتند، زیرا همواره تلاش می‌کرد به همه کمک کند.

وی افزود: چه این آقا، چه سایر شهدای زندان، انسان‌های خوبی بودند. این حرف‌ها را نه برای تعریف بی‌جا، بلکه از سر صداقت می‌گویم. تصور نکنید هدفم از بیان این مطالب، گرفتن عفو است. اگر چنین قصدی داشتم، طی این پنج سال بارها می‌توانستم صدایم را به گوش دیگران برسانم، نه اینکه در سکوت کامل بمانم.

حاتمی سپس به حادثه حمله به زندان اوین پرداخت و گفت:واقعاً اگر کسی ذره‌ای عرق ملی داشته باشد، از آنچه در کشور اتفاق افتاده، از جمله شهادت افراد بی‌گناه، دلش به درد می‌آید. به گمانم در هیچ جنگی سابقه نداشته که زندان یک کشور هدف حمله قرار گیرد. آن روز صحنه‌هایی را با چشمان خود دیدم که غیرقابل تصور بود.

وی اظهار کرد: برخی رسانه‌ها اعلام کردند فقط سردر زندان اوین مورد اصابت قرار گرفته، اما دلیل اصلی اینکه بعد از پنج سال صدایم را به مردم می‌رسانم این است که بیان چنین دروغ بزرگی هم ظالمانه است و هم نشان می‌دهد برخی رسانه‌ها برای منافع خود، از گفتن هیچ دروغی ابایی ندارند.

حاتمی ادامه داد: بهداری زندان دقیقاً چسبیده به بند ما بود و کاملاً تخریب شد. جدای از آن، بسیاری از افراد همان ابتدا در جریان بمباران به شهادت رسیدند و حتی کسانی که در فاصله‌ای دورتر بودند، بر اثر موج انفجار تکه‌تکه شدند. یکی از آنان، آقای امید ملاشهری، از افسران زحمت‌کش نگهبانی بود که جنازه‌اش را با چشم خود جلوی اندرزگاه دیدم.

او افزود:چه این فرد، چه کادر درمانی که در بهداری فعالیت داشتند، چه خانواده‌هایی که برای ملاقات آمده بودند، چه بانوانی که در ساختمان اداری کار می‌کردند و بسیاری از آنان جوان و با آرزو بودند، چه سربازان وظیفه، و چه زندانیانی که خودم دیدم… این افراد واقعاً چه گناهی مرتکب شده بودند؟ این چه جنگ ناجوانمردانه‌ای است؟

حاتمی همچنین درباره یکی از مجروحان حادثه گفت:خانم دکتر مکارم، متخصص بیماری‌های عفونی که بسیاری از زندانیان را درمان کرده بود، بر اثر موج انفجار مقابل اندرزگاه پرت شد. با چشم خودم دیدم که دست و پایش با وضعیت فجیعی شکسته بود.

این زندانی در ادامه تصریح کرد:اکنون، با گذشت چند هفته از این حادثه، همچنان در شوک و تحت تأثیر آن هستم. افرادی که بی‌گناه شهید شدند، برای من فراموش‌نشدنی‌اند. فارغ از ماجرای زندان اوین، هر انسانی با هر گرایش و سلیقه‌ای باید امروز یک‌صدا و متحد باشد. زیرا وقتی خاکی نباشد، کشوری هم وجود ندارد که بخواهیم اختلافات‌مان را در آن حل کنیم.

وی گفت:شاید عده‌ای به دلیل مشکلات تصور کنند اگر اسرائیل یا آمریکا کشور را تصاحب کنند، این سرزمین به گل و بلبل تبدیل می‌شود؛ اما نگاهی به کشورهایی بیندازید که این دولت‌ها به آنها وارد شدند. همه چیز با وعده اینکه "ما با مردم عادی کاری نداریم" آغاز شد، اما جز ویرانی چیزی برجا نگذاشتند یک بزرگی می‌گفت رسانه همیشه مظلوم را دشمن و دشمن را مظلوم نشان می‌دهد.