یشنهاد روسیه به هند؛ تولید بومی جنگنده رادارگریز Su-۵۷E همراه با انتقال کامل فناوری/ جزییات خرید ۱۱۷ فروند هواپیمای جنگنده روسی

Su-57E که نسخه صادراتی جنگنده پیشرفته Su-57 روسیه محسوب می‌شود، به هند امکان دسترسی به کدهای منبع و حدود ۴۰ تا ۶۰ درصد بومی‌سازی را می‌دهد؛ این موضوع به هند اجازه می‌دهد تا سامانه‌های بومی خود نظیر موشک‌های فراصوت هوا به هوای Astra، موشک‌های ضدتشعشع Rudram و رادارهای AESA مدل Virupaksha را روی این جنگنده نصب کند.

روستک تأکید کرده است که این مدل از همکاری کاملاً با سیاست‌های «ساخت هند» (Make in India) و «آتمن‌نیر‌بهار بهارات» (خودکفایی هند) همسو است و همچنین می‌تواند به پیشرفت برنامه جنگنده نسل آینده هند یعنی AMCA (جنگنده رزمی متوسط پیشرفته) کمک کند، از جمله از طریق انتقال فناوری‌های مرتبط با موتور، پنهان‌کاری و آویونیک.

بر اساس پیشنهاد روستک، تحویل اولیه ۲۰ تا ۳۰ فروند Su-57E طی سه تا چهار سال آینده برای پاسخ به نیاز فوری نیروی هوایی هند انجام می‌شود و سپس بین ۷۰ تا ۱۰۰ فروند دیگر نیز تا اوایل دهه ۲۰۳۰ تحویل خواهد شد.

در سوی دیگر، Su-35M که یک جنگنده نسل ۴.۵ محسوب می‌شود، به‌عنوان راه‌حل سریع‌تری برای تقویت اسکادران‌های نیروی هوایی هند پیشنهاد شده است. هند در حال حاضر تنها ۳۱ اسکادران از ۴۲ اسکادران موردنیاز را در اختیار دارد. به‌گفته روستک، Su-35M دارای ۷۰ تا ۸۰ درصد اشتراک قطعه با جنگنده Su-30MKI است، که این موضوع باعث سهولت در نگهداری و آموزش خلبانان خواهد شد.

این شرکت همچنین به عملکرد جنگنده Su-30MKI در عملیات «سِندور» (Sindoor) در مه ۲۰۲۵ اشاره کرده است؛ عملیاتی که طی آن این جنگنده‌ها وظیفه پوشش هوایی و حمله با موشک‌های براهموس به پایگاه‌های نیروی هوایی پاکستان را برعهده داشتند.

روستک می‌گوید که به دلیل افزایش تقاضا در جنگ اوکراین، تولید Su-35M دو برابر شده و می‌توان سالانه چند ده فروند از این جنگنده را تحویل داد. به‌باور آن‌ها، هند می‌تواند طی دو تا سه سال آینده دو اسکادران کامل (۳۶ تا ۴۰ فروند) از این جنگنده را تحویل بگیرد.

هر دو جنگنده Su-57E و Su-35M از موتور Saturn AL-41F1S (ایزدلیه ۱۱۷S) استفاده می‌کنند که ۱۴۲ کیلونیوتن نیروی رانش تولید کرده و دارای نازل‌های بردار رانش برای مانورپذیری بیشتر هستند. با این حال، نیروی هوایی هند reportedly علاقه‌مند به موتور ایزدلیه ۱۷۷S است—نسخه‌ای توسعه‌یافته که دارای نازل‌های دندانه‌دار برای کاهش بازتاب راداری و حرارتی و همچنین نسبت رانش به وزن بالاتری نسبت به AL-31FP است. این موتور در نمایشگاه هوایی جوهای ۲۰۲۴ رونمایی شد و عمر عملیاتی آن ۶۰۰۰ ساعت تخمین زده شده است—سه برابر نسل قبلی. این موتور هنوز پرواز آزمایشی نداشته، اما روسیه اعلام کرده که تعهدات بین‌المللی—احتمالاً از طرف هند—می‌تواند باعث تسریع در عملیاتی‌سازی آن شود.

با وجود این پیشنهاد بلندپروازانه، هنوز تردیدهایی درباره تمایل واقعی نیروی هوایی هند به خرید Su-35M وجود دارد، چراکه جنگنده رافال به‌عنوان پلتفرم نسل ۴.۵ بالغ‌تر و دارای زیرساخت‌های موجود (از قرارداد ۲۰۱۶ برای ۳۶ فروند) شناخته می‌شود.

قیمت تخمینی هر فروند Su-35M بین ۶۵ تا ۸۰ میلیون دلار است که آن را ارزان‌تر از رافال (۱۲۰ میلیون دلار) و حتی اف-۳۵ (۱۰۰ میلیون دلار) قرار می‌دهد. همچنین، قابلیت حمل موشک‌های مافوق صوت R-37M و موشک‌های BVR مدل K-77M، این جنگنده را برای عملیات ارتفاع بالا در منطقه هیمالیا جذاب می‌سازد.

با این حال، تحلیل‌گران به تردیدها درباره واقعی بودن پنهان‌کاری Su-57E، خطر تحریم‌های CAATSA آمریکا و همچنین مشکلات گذشته در تأمین قطعات یدکی Su-30MKI به‌دلیل تحریم‌های پس از ۲۰۱۴ علیه روسیه اشاره می‌کنند.

در گزارشی از Jane’s Defence Weekly در سال ۲۰۱۸ آمده بود که تا ۴۰٪ از ناوگان Su-30MKI هند گاهی زمین‌گیر بوده‌اند به‌دلیل اختلال در زنجیره تأمین.

با تکیه بر تجربه HAL در مونتاژ بیش از ۹۲۰ موتور AL-31FP از سال ۲۰۰۴، روستک می‌گوید هند می‌تواند برنامه ارتقاء «سوپر-۳۰» (Super-30) برای ناوگان فعلی Su-30MKI خود را پیش ببرد و عمر عملیاتی آن را تا سال ۲۰۵۵ تمدید کند. ترکیب جنگنده‌های جدید و موتورهای ارتقاءیافته می‌تواند برد و توان حمل سلاح این جنگنده‌ها را در عملیات‌هایی مانند «سندور» افزایش دهد