ماجرای خرید کشتی رافائل یا تایتانیک ایرانی توسط شاه+تصاویر / سرنوشت تلخ مجللترین کشتی تفریحی ایران چه شد؟
سال ۱۹۶۵ میلادی برابر با ۱۳۴۴ خورشیدی، خطوط کشتیرانی ایتالیا دو کشتی سفید، مدرن و بزرگ به نامهای رافائل و میکل آنژ را برای سفر مابین نیویورک آمریکا و جنوای ایتالیا به آب انداختند. اما در سال ۱۹۷۶ میلادی برابر با خرداد ۱۳۵۴ خورشیدی ایتالیا با فشار شاه دو کشتی به خاطر بدهی آن زمان ایتالیا که ۹۰ و ۴۵ میلیون دلار قیمت داشت تنها به قیمت ۲ میلیون دلار به ایران فروخت و راهی بنادر جنوبی ایران شدند . رافائل در بوشهر و میکلآنژ در بندر عباس پهلو گرفتند. در این گزارش از دیدبان تاریخ ماجرای این دو مهاجر ایتالیایی و سرنوشتشان در ایران را می خوانید

کشتی رافائل در بوشهر دارای ۱۸ آسانسور در طبقات مختلف داشت و حدود ۳۰ سالن برای برگزاری جشن ها، مهمانی ها و اجرای نمایش ها و همچنین چند باشگاه ورزشی و پرورش اندام نیز دارا بود. این کشتی در از کتب تاریخی حتی با عنوان تایتانیک ایران هم لقب گرفته است. گفته شده روزی که رافائل از ایتالیا به سوی ایران حرکت کرد، مردم ایتالیا آن را با اشک بدرقه میکردند؛ چون کشورشان مثل ایران ثروتمند نبود و مجبور بودند کشتی را که خودشان ساخته بودند به ایران بفروشند.
زمانی که دو کشتی رافائل و میکلانژ به ایران رسیدند یکی در بندرعباس و دیگری در بندر بوشهر پهلو گرفتند. میکلانژ را به بندرعباس و رافائل را به بوشهر فرستادند. حالا دیگر رافائل مال ایران بود و خیلی ها برای دیدینش به بوشهر میآمدند تا مدتی را هرچند کوتاه در این کشتی بگذرانند. جشنهای زیادی در تالارهای رافائل برگزار میشد. رافائل در آن زمان همتا نداشت. البته میکلانژ هم همراه رافائل به ایران آمد، امابه هیچ عنوان با رافائل قابل قیاس نبود.
از این معامله تنها ایران توانسته بود که سود ببرد. رافائل در سال ۱۹۶۵ تا ۹۰ میلیون دلار قیمت گذاری شده بود، اما ایتالیا از سرناچاری و اجبار و شرایط بحرانی اقتصادی، ده سال بعد رافائل و میکلانژ را که حدود ۴۵ میلیون دلار قیمت واقعی داشتند، هر کدام به مبلغ دو میلیون دلار به ایران فروخت! این دو خواهر زیبا در بهار سال ۱۳۵۶ قدم به آبهای گرم خلیج فارس گذاشتند و به محض ورود از یکدیگر جدا شدند.
تاریخچه ساخت کشتی رافائل
رافائل نام نخستین طرح کشتیهای «میکل آنژ» و «رافائل» در سال ۱۹۵۸ میلادی کشیده شد است میباشد. قرار بود هنر تاریخی طراحی ایتالیاییها با هنر و صنعت مهندسی کشتیسازی آن زمان در هم ممزوج شود و دو شناور بزرگ را ایجاد کند. طراحیها در ابتدا، دو کشتی را با بدنهٔ سیاه رنگ و دو دودکش بزرگ سفید نشان میداد. اما برخلاف دیدگاه سنتی کشتی سازان ایتالیایی، طراح این پروژه تصمیم به طراحی یک کشتی مدرن گرفت؛ در سال ۱۹۶۲ ابتدا کلید ساخت خواهر کوچکتر، کشتی میکل آنژ زده شد. پنج ماه بعد ساخت جفت بزرگتر این کشتی آغاز شد و رافائل نیز رخ نشان داد.
سرنوشت کشتی رافائل در ایران
در زمان جنگ ایران و عراق کشتی رافائل مورد هدف موشک های عراقی قرار گرفت و بسیاری از قسمت های آن خراب شد و اگرچه قابل تعمیر بود اما هیچ اقدامی برای نجات آن انجام نشد. تمام تجهیزات و امکانات کشتی در حد امکان باز شد، بطوریکه سیستم مخابراتی داخل کشتی در پایگاه دریایی بوشهر بعنوان یک تلفن داخلی مورد استفاده قرار می گرفت. همچنین سیستم مخابراتی این کشتی تا سال ۱۳۸۴ فعال بود و اغلب منازل مسکونی از آن استفاده می کردند.
بنابر گزارش دیده بان ایران در طول جنگ با یدک کش محل قرار گیری این کشتی را ۱۰۰۰ متر در کنار ساحل جابه جا کردند اما مجدد توسط یک موشک مورد اصابت قرار گرفته و بعدها به زیر آب رفت. بعد از آن نیز هیچ اقدامی برای نجات این مروارید گران بها انجام نشد و رافائل در اعماق خلیج فارس غرق شد و مورد هجوم غواصان محلی نیز قرار گرفت. تمامی گنجینه هایی که درون این کشتی به کار برده شده بود به یغما برده شود و تنها برای مدت ۷ سال توانست در آب های نیلگون خلیج فارس جلوه گری کند.
در حال حاضر پس از اینکه سال های این کشتی عظیم الجثه در زیر آب قرار گرفته است اقدام به برش زدن بدنه و فروش آن گرفته اند. کشتی رافائل ایتالیایی در عمق ۷ متری دریا و در فاصله ۲ کیلومتری نیروگاه اتمی بوشهر نیز قرار گرفته است.
منبع: سایت دیده بان ایران