چرا به قالیباف رای نمی‌دهم؟
علیرضا خردمند روزنامه نگار و فعال رسانه ای اصولگرا نوشت: قالیباف چه کاری دیگر باید در ترجیح منافع شخصی و گروهی به منافع ملی، در فساد اطرافیان و بسترسازی برای فساد و در هزینه ایجاد کردن برای کشور می‌کرده که نکرده؟ حرف‌های چند پیرمرد پرحاشیه را هم قبول نکنید که تمام حیثیت جریان انقلاب را به لیست قالیباف گره می‌زند. دوره قبل هم همین حرف‌ها را می‌زدند و نتیجه‌اش شد این مجلسی که دیدید.
به گزارش سایت دیده بان ایران؛ علیرضا خردمند روزنامه نگار و فعال رسانه ای اصولگرا نوشت: آخرین سخنان مقام معظم رهبری، امروز کمتر از دو روز مانده به انتخابات را پیرامون گزینه اصلح بشنوید. پنج شاخص اصلی دارد:
اول، تدین و تقوا: قالیباف بارها اثبات کرده صدق نیت ندارد و صداقت مقدمه تقواست. قالیباف در تبلیغات انتخابات ریاست جمهوری ۹۶ فهرست اموال خود را منتشر کرد که در آخرین خط آن پیرامون اسحاق قالیباف عینا آمده: «مجموع موجودی در بانک‌های اقتصادنوین، سپه، ملی و صادرات در حدود یک میلیون» این درحالیست که اسحاق قالیباف در سال‌های اخیر بیش از ۲۵ سفر خارجی رفته و همه هم در منطقه خودمان نیست. اسحاق بارها به پاریس، آمستردام، هانوفر، میلان و ... رفته است. ماجرای سیسمونی را هم که یادتان هست. پخش کردن تراول توسط احدیان دستیار قالیباف و ماله‌کشی او هم به کنار. حقیقتا در زمینه تقوا و تدین و صداقت، هرچه بگوییم توضیح واضحات است. خودتان جستجو کنید یا از افراد امین خود در مجلس یا شهرداری بپرسید. پیامبر اکرم (ص) فرمود مؤمن هرگز دروغ نمی‌گوید. شخصی از امام صادق علیه‌السلام پرسید ممکن است مؤمن دزدی کند و حضرت پاسخ داد آری؛ ممکن است لحظه‌ای دین از او خارج شود و چنین گناهی کند. شخص پرسید ممکن است مؤمن زنا کند و امام همان جواب قبل را بازگو کرد. این سؤال و جواب چند بار تکرار شد تا این که شخص پرسید آیا ممکن است مؤمن دروغ بگوید که امام فرمود: لا والله لا والله لا والله (به خدا قسم هرگز). مجلس یازدهم با شعار نجات اقتصاد ایران آمد و از آن روز تا به حال کدام مسئله اقتصادی بهتر شده؟ قیمت اقلام خوراکی، قیمت خانه، قیمت لوازم خانگی و همه چیز چند برابر شده و سفره مردم کوچک‌تر شده است. وعده‌های قالیباف برای بازنشستگان و فرهنگیان و کسب و کارها و ... را هم مرور کنید، کدام بازنشسته یا فرهنگی وضعیت امروزش از سال ۹۸ که انتخابات مجلس قبل بود بدتر نشده است؟
دوم، تاکید بر استقلال کشور و آویزان نشدن به کشورها و قدرت‌ها: جالب است بدانید که آقای قالیباف، محمدسعید احدیان را در فهرست گنجانده که دستیار سیاسی و رسانه‌ای اوست. نام احدیان+برجام سرچ کنید. بله نتیجه درست است. دستیار قالیباف و عضو لیست او نه تنها در مدح برجام کتاب نوشته بلکه در زمان مدیریت روزنامه خراسان برای جواد ظریف و برجام جشن هم گرفته. عجیب‌تر این که نه‌تنها احدیان بلکه معاون او یعنی کامل نواب هم در لیست قرار گرفته. کلا حدود یک سوم لیست قالیباف از کارمندان او در مجلس تشکیل شده. این را هم در نظر بگیرید که تلاش پسر برای اقامت کانادا هم سطحی از آویزانی به قدرت‌ها و محملی برای نفوذ است. وحشتناک‌تر از همه این که خانواده قالیباف برای وکالت و دریافت اقامت دست به دامن وکیلی به نام پیرپالیو شده‌اند که رهبر حزب محافظه‌کار و راست افراطی کاناداست و به مواضع صهیونیستی و ضدیت با مردم ایران شهرت دارد. پالیو بارها تلاش کرده نیروهای مسلح ایران را در فهرست سازمان های تروریستی بگنجاند و دشمن سرسخت ایران است. حالا این بار ماجرای ویزای مهاجرتی کانادای اسحاق سر زبان‌ها افتاد اگرنه او پیش از این در ملبورن استرالیا تحصیل کرده است. این را هم بدانید که پیرپالیو رقیب اصلی جاستین ترودو برای دوره بعد نخست وزیری کاناداست. دیگر آویزان شدن به کشورهای دیگر بیشتر از این چیست؟
سوم، اعتقاد به مبارزه جدی با فساد: متن را طولانی نکنم. لطفا این اسامی و عناوین را در فضای مجازی جست و جو کنید: هلدینگ یاس، فیدیلیتی، تراول گیت، سیسمونی گیت و کلکسیونی از فساد در شهرداری تهران. تقریبا نیمی از هزینه‌ها و تخریبهایی که علیه مذهبی‌های جامعه ما صورت می‌گیرد، حاصل اقدامات همین یک نفر است. چرا یک مدیر و خانواده‌اش فساد کنند، بساط زندگی در خارج از ایران پهن کنند، از هیچ چیز به همه چیز برسند و هزینه‌اش را متدینین جامعه بدهند. خودتان قضاوت کنید.
چهارم، قربانی کردن منافع شخصی پای منافع ملی: عملکرد قالیباف در این حوزه دیگر خیلی مشعشع است. صرفا چند سوال بپرسم: جناب قالیباف ایرادی داشت که سیسمونی خانواده شما هم مانند عموم مردم از همین بازار تهران یا مشهد خودتان تامین می‌شد.
چه شده که یک بچه طرقبه که فرزند یک کشاورز بوده بعد از چند دهه مدیریت در کشور به جایی رسیده که دخترش دیگر خرید سیسمونی از ایران را در شأن خود نمی‌داند؟! مگر دوران طاغوت است که اجناس مورد نیازتان از فرانسه و ایتالیا و ترکیه بیاید؟ لوح منافع ملی باید چند بار پاره پاره شود و چقدر باید دستگیره‌های مدیریت قالیباف سوژه رسانه‌های خارجی شود تا قالیباف دست از سر ایران بردارد؟ به قول شیخ حسین انصاریان خطاب به برخی مسئولان «چقدر بخورید سیر می شوید؟!» قالیباف همیشه منشاء اختلاف و انشقاق بوده، چه زمانی که مدیریت شهری تهران را در برابر دولت احمدی‌نژاد قرار داد، چه زمانی که با دوقطبی‌سازی، مجلس یازدهم را به چوب لای چرخ دولت رئیسی تبدیل کرد و آخرینش هم حالا مشخص شده است. ۳۰ سال بوده که اصولگرایان با یک لیست به انتخابات مجلس ورود می‌کردند و امسال برای اولین‌بار، چند تکه شده و وحدتشان نابود شده است. دلیل هم مشخص است: زیاده‌خواهی قالیباف و روش همیشگی‌اش. همین حالا خیلی از ۳۰ نفر تهران در لیست قالیباف از مشهدی‌های اطراف او هستند و برخی حتی سابقه یک روز سکونت در تهران ندارند.
نتیجه: قالیباف چه کاری دیگر باید در ترجیح منافع شخصی و گروهی به منافع ملی، در فساد اطرافیان و بسترسازی برای فساد و در هزینه ایجاد کردن برای کشور می‌کرده که نکرده؟ حرف‌های چند پیرمرد پرحاشیه را هم قبول نکنید که تمام حیثیت جریان انقلاب را به لیست قالیباف گره می‌زند. دوره قبل هم همین حرف‌ها را می‌زدند و نتیجه‌اش شد این مجلسی که دیدید.
رای ما تکلیف است و هر تکلیف، شرایط و عواقبی دارد. نیک بنگریم که حضور خود در انتخابات را پای چه کسی می‌ریزیم. آیا فردای قیامت می‌توان در برابر رأی به قالیباف پاسخگو بود؟ انتخابات یک آزمون بزرگ جمعی است. مراقب باشیم که سرنوشت خود را به چه کسی می‌سپاریم. این تازه اول ماجراست. انتخاب چنین فردی، خیانت به امام(ره) و خیانت به خون شهداست و در آخرت هم گریبانگیر ما خواهد شد.
