"حرف زیاد" و "حرف زیادی"!

درست است، کسی که کار می کند، خطا هم دارد.کسی که حرف می زند، اشتباه هم می کند. دکتر صادق زیباکلام، برای من شخصیت جالب و محترمی است.خودش را وقف "کارش" کرده و کارش را وقف "کشورش". عافیت طلب نیست و بسیار هم جسارت حرف زدن دارد، آنهم حرف مخالف. او بویژه بیشتر ارزشمند است از آن روی که در همینجا، در ایران، مانده و حرفش را همینجا می زند. از نظر من او به چند دوجین، استادان باصطلاح علوم سیاسی می ارزد که از علوم سیاسی فقط "سیاسی بازی" و "بازی با سیاست" را بلدند برای کسب پول و پذیرش و جایگاه. او را "تکه ای آباد و ثمردِه" از این سرزمینِ مادری می دانم. واقعا ایران به یک "صادق زیباکلام" نیاز دارد و چه خوب است که او همینجا هست و می گوید و شنیده می شود. خوب است که بالادستی ها هم او را تحمل می کنند. همه اینها برای کشور و جامعه ما خوب است و مغتنم. جای سپاس و شکر فراوان هم دارد. اما همه اینها باعث نمی شود که از برخی حرف ها و اظهار نظرهای تند و عجولانه اش، چشم بپوشیم بویژه آنجا که پای خطوط قرمز ملی "ایران" در میان است؛ آنجا که نمک بر زخم های تاریخی این مردم و این کشور پاشیده می شود. یک نمونه اش را امروز دیدم، آنجا که به وزیر کاردان و هشیار امور خارجه تاخته بود که چرا بر اروپاییان به خاطر حمایت از تروریست های شناسنامه دار، خرده گرفته است.

اول ایمنی بعد...

افشین حبیب زاده عضو شورای پنجم تهران در یاداشتی نوشت ؛ بسیاری از حوادث مرگ بار در ایران قابل پیشگیری انددر سال‌های اخیر پس از وقوع هر حادثه‌ای آنچه که بیش از همه به گوش می‌رسد اظهار تاسف از وقوع حادثه و برخورد جدی با عوامل دخیل در قصور رخ داده است و همه کسانی که به نوعی با حادثه رخ داده مرتبط می باشند بیشتر به دنبال معرفی اشخاصی به عنوان مقصر می باشند تا شاید اندکی از فشار افکار عمومی بر دستگاه خود بکاهند تا اعلام ریشه وقوع حوادث . گویی در رخ داد حوادث مذکور نقطه مشترکی وجود دارد که از بیان آن گریزانیم . دو حادثه اخیر پیش آمده در آتش‌سوزی مدرسه‌ای در زاهدان و واژگونی اتوبوس دانشجویان دانشگاه آزاد به روشنی از نظارت ضعیف و ناکارآمد بر رعایت استانداردها و نکات ایمنی حکایت دارد.

قرض الحسنه، نگین بانکداری اسلامی

سی و نهمین مرحله قرعه کشی حساب های قرض الحسنه پس انداز بانک ملی ایران برگزار و جوایز برندگان آن اهدا شد. در حال حاضر بیش از 40 میلیون حساب قرض الحسنه پس انداز در بانک ملی ایران وجود دارد که موجودی هر کدام از آنها از حداقل ممکن تا چند میلیارد تومان متفاوت است. مجموع این منابع، چندین هزار میلیارد ریال را به صورت متمرکز در اختیار بانک قرار داده تا آن را با دقت هر چه تمام تر در مسیر عام المنفعه و یا پرداخت تسهیلات هزینه کند. گاه این سوال مطرح می شود که چرا عده ای باید منابع مالی خود را بدون دریافت هیچ سودی، در اختیار یک بانک بگذارند؟ چگونه ممکن است در دنیای امروز، کسی از سود کلانی که می تواند با سپرده گذاری بلند مدت در نظام بانکی به دست بیاورد چشم پوشی کرده و آن را رایگان در یک حساب قرض الحسنه ذخیره کند؟ بررسی وضعیت حساب های قرض الحسنه پس انداز نشان می دهد که دارندگان این حساب ها، عمیقا به نحوه مصرف این منابع در کار خیر، اعتقاد دارند. اساسا تعداد و موجودی حساب هایی که در دوره های منتهی به برگزاری قرعه کشی جوایز افتتاح و یا تکمیل می شوند، قابل توجه نیست.

ایران و عربستان؛ رقابت منفی یا مثبت

درتئوری روابط بین الملل موضوع رقابت سیاسی بین دولت های همسایه و حاضر در یک منطقه امری طبیعی و قابل پیش بینی است . بنابراین رقابت میان ایران و عربستان که از قضا دو کشور تاثیر گذار منطقه هستند رویدادی محتمل به نظر می رسد اما رقابت سازنده که باید اولویت دستگاه دیپلماسی دو کشور قدرتمند منطقه باشد چند سالی است جای خود را به رقابتی مخرب، دشمنی استراتژیک و حتی برخورد نرم داده است. اگر وضعیت رقابت منفی ایران و عربستان به همین ترتیب ادامه پیدا کند قطعا شاهد برخورد سخت دو کشور در موضوعات مورد مناقشه خواهیم بود؛ حال که خاورمیانه از آتش جنگ خالی قومی، مذهبی و نژادی در حال تهی شدن است فرصت برای یک گفت و گوی سازنده و تقسیم منافع میان دولت های جمهوری اسلامی ایران و عربستان سعودی فراهم آمده است. گفت و گوی که دستاورد و هدف نهایی آن رسیدن به صلح پایدار میان این دو کشور است.

جواد رمضان نژاد

تحول خواهی و لزوم بازنگری در ساختار

پای کودک توسعه کشور با این سیاق هر روز بیش از پیش لنگ خواهد زد و ثمره بیش از یک صده تلاش برای جامعه آرمانی بدین گونه به مسیرهای آزمون شده قبلی باز خواهد گشت ، اما راه حل چیست ؟همه میدانیم که گذر از این مسیر بسیار بغرنج است و طبعا شکستهایی را در آینده برای بهبود و اصلاح شرایط موجود باید متحمل شد ، نظام تشکیلاتی تحزب بیش از هر نظام دیگری از این تمرکز قدرت آسیب دیده است و تنها راه و بهترین گزینه حذف افراد و جانشینی احزاب به عنوان ساماندهنده هایی در آینده خواهد بود ، حزب نه به معنای فرقه های چند نفره ای که تنها نامی از تحزب را آموخته اند بلکه جریانی معنا دار و باهدف مشخص که توان بسیج و جذب نیروهای اجتماعی و سیاسی را در حد برگزاری کنگره های سالانه داشته باشند

آیا یک نیروی جوان و البته با تجربه مدیر عامل شستا می شود؟!

«همه می‌دانیم که دکتر محمد رضوانی‌فر نزد همکارانش به عنوان مدیری عملگرا و پاک‌دست شهره است، و این القاب به‌سادگی به اشخاص داده نمی‌شود.» «او دقیقا یک سال پیش به عنوان مدیرعامل در تی‌پی‌کو مشغول به فعالیت شد، و دیدیم که در همین مدت کوتاه با تمرکز بر جزئیات، و دست گذاشتن بر نقاط ضعف در صدد ترمیم مدیریت شرکت‌های تابعه (ارتقا از درون) برآمد و نظم و نسقی جدی به ساختارهای مدیریتی هلدینگ بخشید.»

استیضاح ظریف نه از پوسته و ژست انقلابی برخوردار است و نه می‌تواند توجیه‌گر افکار عمومی باشد

جلال خوش‌چهره: "محمد جواد ظریف" بی‌تردید نماد رویکرد اعتدالی دولتی است که اکثریت مردم طی دو دوره انتخابات ریاست جمهوری به آن رأی اعتماد دادند

یادداشت «سیدعلیرضا بهشتی» در نقد تندروی‌های پس از انقلاب؛

از همان روزهای نخست انقلاب تکه‌ابرهای فراموشی در آسمان‌ پیروزی‌مان پیدا شد و به تدریج فراموش کردیم برای چه آمده‌ایم

صدافسوس که از همان روزهای نخست تکه‌ابرهای نسیان در آسمان‌ پیروزی‌مان پیدا شد و به تدریج فراموش کردیم برای چه آمده‌ایم. تا کار به جایی کشید که خشونت‌ورزی، حتی گاهی به نام مهرورزی، به جای تعامل نشست و برکشیدن کینه‌‌های دیروز جای بذرافشانی امیدهای فردا را گرفت.

این‌هایی که نباید حذف شود و آن‌هایی که باید حذف شوند

علی رزاقی بهار : «نگرانی مردم نسبت به آینده قابل درک است.» این جمله‌ای است که معمولا این روزها توسط کارشناسان، تحلیل‌گران و برخی از مسولان واقع‌بین به کرات شنیده می‌شود و به طور ملموس‌تر هنگام خرید اقلام مورد نیاز با آن مواجه می‌شویم. گرانی دلار در چند ماه گذشته و برابری تدریجی کالا‌ها با افزایش نرخ ارز موجب شده است بسیاری از اقلام تا سه برابر هم افزایش پیدا کند و به طور طبیعی هیچ حقوق و درآمدی در این چند ماه نه سه برابر که افزایش هم نداشته است. در چنین شرایطی به طور طبیعی اولین چیزی که از سبد خرید خانواده‌ها حذف می‌شود، انجام ندادن تفریحات و عدم خرید اقلام فرهنگی است. به طور مثال: خرید کتاب، روزنامه، مجله یا رفتن به سینما و تئاتر یا حتی شهربازی از برنامه مالی خانواده‌ها حذف می‌شود تا درآمد قبلی با خرج‌های فعلی تا حدودی برابری کند. اما این نوع حذف شاید ناشیانه‌ترین رفتار طبیعی باشد که در کشورهای جهان سوم رایج است. علت بسیار ساده است. اگر تحت هر شرایطی برای افزایش سطح سواد فرهنگی خود و خانواده خود هزینه نکنید بعدها یا حتی همین امروز گرفتار آسیب‌های اجتماعی و فرهنگی موجود در جامعه می‌شوید و در مقابل تهدیدها دستانتان کاملا خالی است. خانواده‌ای که کتاب، مجله و یا روزنامه نمی‌خواند قطعا‌ روش تربیتی فرزندانش را نمی‌داند، فرهنگ مقابله را نمی‌شناسد، هر حرفی را خصوصا در فضای مجازی می‌پذیرد، سواد رسانه‌‌ای‌اش کاهش می‌یابد، در تعاملات خانوادگی و اجتماعی انتخاب‌های درستی ندارد و به راحتی دچار خسارت‌های فراوان مادی و معنوی می‌شود. خسارت‌هایی که بسیار بسیار بیشتر از کم کردن هزینه‌های امروز در آینده باعث خسران می‌شود.

اشتباه استراتژیک شورای شهر پنجم

در فروردین امسال خطاب به اعضای محترم شهر تهران مطلبی نوشتم که گویی مورد توجه اعضای محترم شورای شهر تهران قرار نگرفت. پیش از این در انتخاب آقای نجفی برای شهرداری تهران هم نظراتم را در کانال شخصی‌ام گذاشته بودم ولی از آنجا که روح تحزب واقعی در جامعه شکل نگرفته اعضای محترم شورا نیز در مسیر مناسبی قرار نگرفتند. هم جناب نجفی و هم اعضای شورا با اشتباهات فاحش بر سر شهر تهران همان آوردند که دیدید بعد از آن هم با انتخاب جناب آقای افشانی و عدم انتصابات مناسب و مسایل مختلف کارآیی چشمگیری که مردم تهران را خشنود کند نداشتیم. تزاحم‌های درونی، انتصابات قبیلگی، عدم شناخت از شهر تهران پرونده مطلوب و قابل دفاعی از شهرداری تهران بر جای نگذاشته است. رفتار و تصمیم غیرقابل توجیه نمایندگان محترم تهران و شورای شهر تهران نیز در مواجهه با قانون بازنشستگی، جریحه‌ای بر افکار عمومی وارد کرد که تا مدتی زدودنی نیست. اینجانب به دلیل سابقه بیست ساله در حوزه وزارت کشور و شهرداری‌ها، انتشار لیست کاندیداهای شهرداری تهران را آشکارسازی عدم کارآمدی شورای شهرتهران می‌دانم. اعضای محترم شورای شهر، با توجه به انتخابات سال آینده مجلس شورای اسلامی و انتخابات ریاست جمهوری سال هزار و چهارصد، شوربختانه و ناگوارانه باید اذعان کنم که کارنامه قابل قبولی برای ارائه به مردم ندادند. لیست منتشره مؤید این است که یا جایگاه شهردار تهران را نشناختید یا شهر تهران را نمی‌شناسید. مردم به کدامین اعتبار دوباره به شما اعتماد کنند و به توانمندی و کارآمدی شما امیدوار باشند. به عنوان یک کارشناس به شما توصیه می‌کنم در دام جریانات ضداصلاحات نیفتید و سهل‌اندیشانه خروج عضوی از شورا را رابرای خود تابو نکنید. مگر در شورا چه می‌گذرد که از ورود چمران و یا عضوی دیگر در هراسید؟! می‌ترسید رسانه ملی هر روز او را چهره کند؟ یا چمران و فردی دیگر از اصول‌گرایان را آنقدر بی‌تقوی و ناشی می‌دانید که بیاید بازی‌تان را به هم بزند؟ با منطقی استوار فردی که بدنه اصلی شهرداری و شورا را می‌شناسد و توانمند برای عملیات اجرایی در این مدت باقیمانده هست را انتخاب کنید. بار دیگر می‌گویم زمان دشمن ما و شماست. با تحلیل‌های غیرواقع‌بینانه شهر را ویران نسازید و بزرگان اصلاحات هم بپذیرند گاهی اشتباهی می‌کنند. ضمن احترام برای همه کاندیداهای محترم به نظرم تنها کسی که در این دوره کوتاه می‌تواند شهر را به سامان کند و رابطه مناسبی با ارکان حاکمیت برای بهبود مسیر ایجاد کند و شهرداری تهران را از بحران خارج کند مهندس محسن هاشمی است