سختی های 97 و امیدهای 98

سال 1397به پایان رسید وسال جدید مملو از امید به پیروزی و موفقیت درحال حلول است. سال 97یکی از سخت ترین و سرنوشت سازترین سال های کشوردرطول تاریخ بود دراین سال استعمار و باقیمانده های استبداد تاریخی همصدا وعلنی علیه استقلال و آزادی ایران همنوا شدند و با به راه انداختن شدیدترین جنگ اقتصادی وعملیات روانی سعی در به زانو درآوردن مردم ایران داشتند.

نوبهار است، برافراشته باش!

آیا به یاد دارید نوروز سال ۹۷ با چه عنوانی نامگذاری شد؟ نوروز سال ۹۶ چطور؟ آری! کمتر کسی به یاد دارد، سال ۹۷ سال حمایت از کالای ایرانی بود و سال ۹۶ سال اقتصاد مقاومتی، تولید-اشتغال؛ اما جز بریز و بپاش‌هایی که تحت عنوان همایش‌ها و نشست‌های تبلیغاتی برای بزرگداشت این اسامی برگزار شد، در عمل چه اتفاقی افتاد؟ تقریبا هیچ! باید پذیرفت چیزی که همگان خوب می‌دانند آن است که اقتصاد ایران رو به سراشیبی اضمحلال پیش می‌رود و پول ملی روز به روز بی اعتبارتر از قبل می‌شود! اما برای جلوگیری از این روند چه باید کرد؟

«ملی شو»، گامی دیگر به سوی تحول دیجیتال بانک ملی ایران

تحول دیجیتال به معنای به کارگیری، توسعه و حاکم کردن فناوری های دیجیتال برای ایجاد بهبود در عملکرد سازمان و تغییرات بنیادین و تدریجی در اصول و منطق کسب وکار، نه تنها بر فرآیندهای عملیاتی کسب و کار تأثیر می گذارد بلکه محصولات، ساختار سازمانی و نیز مفاهیم مدیریتی سازمان را نیز تحت تأثیر قرار می دهد.

چرا خاورمیانه؟!

سوال اینکه چرا خاورمیانه تا این حد ناامن است؟ کدام عوامل باعث برهم زدن نظم منطقه و آرامش مسلمانان این حوزه بزرگ و حساس ژئوپلیتیکی است؟! این پرسش هایی در خصوص کشورهایی است که در منطقه ای بنام خاورمیانه قرار گرفته اند. در حال حاضر خاورمیانه گرفتار بلاهتهای فراوانی درعرصه های مختلف است که درک آن نیاز به کالبدشکافی رفتاری حکومتهای منطقه و سیستم های غلط امنیتی حاکم در آن دارد. برای اینکه بدانیم چه عواملی باعث کشاندن این کشورها به وضعیت کنونی شده است؟ نوشتار زیر تنها با بررسی دو رویکرد درصدد پاسخ به این سوال است.‌

نقش رسانه در آشفتگی جامعه

؛دکتر کیومرث یزدان پناه درو . استادیار دانشگاه تهران در یادداشتی درباره وضعیت رسانه ها در ایران نوشت؛ یکی از نمادهای توسعه یافتگی در جوامع امروزی ، رسانه ها و میزان حضور آنها در جامعه و ذهن افکار عمومی هستند که در صورت هدایت صحیح و حرکت در ریل حرفه ای می توانند بازوی دمکراسی و آگاهی رسانی شفاف در جامعه باشند.اما اگر درجامعه ای رسانه ها فاقد چنین ویژگی باشند و صرفا برای مشهور شدن خود را در مسیر توده ای اخبار مبهم و اطلاعات بدون پشتوانه استنادی قرار بدهند، نتیجه ای کاملا عکس از تصور فوق در افکار عمومی خواهند گذاشت. حداقل عوارض رفتار سوله ای رسانه ها تزریق بی اعتمادی و نشر هرج و مرج ذهنی می شوند.

یادداشت معصومه ابتکار

مقدمه ای بر ۴۰ سال با ۴۰ شاخص

همه از نقطه روشنی آغاز کردیم؛ از آرمان‌های انقلاب اسلامی ایران که از جنس عدالت، آزادی و استقلال بود و از فطرت انسانی و مطالبات اساسی جوامع بشری سرچشمه می گرفت. این مسیر با راهبری امام خمینی (ره) و مشارکت عظیم زن و مرد از اقوام و مذاهب مختلف به نتیجه رسید و مبدا تحولات عظیم فرهنگی، اجتماعی و سیاسی در ایران معاصر شد. حرکتی که تا به امروز الهام بخش است؛ اگر چه فراز و فرود دستیابی به آرمان‌هایش مانند هر پدیده دیگر اجتماعی و سیاسی خالی از کاستی و کمبود نبود و نخواهد بود.

زنان پایتخت همچنان امید دارند

زهرا نژادبهرام/ عضو هیأت رئیسه شورای شهر تهران در یادداشتی نوشت؛ حدود یک ‌سال پیش در چهل‌وپنجمین جلسه شورای شهر تهران بود که اختصاص بودجه به زنان رأی نیاورد. استدلال برخی مخالفان (فارغ از اینکه زن بودند یا مرد) این بود که نباید تفکیک جنسیتی صورت بگیرد. این پیشنهاد البته پیش از این، با موافقت و امضای اعضای شورا مواجه شده بود. جمع کردن ۱۵ امضا از میان اعضای شورای شهر به این منظور که در بودجه سال۹۷ مبالغ مشخصی به حمایت از کارآفرینی زنان تعلق بگیرد همچنین ارتقای تاب‌آوری آنها و رفع فضاهای بی‌دفاع شهری از اهداف مربوطه بود.

بازی برد- برد استارت آپ ها و نظام بانکی

بازی برد- برد استارت آپ ها و نظام بانکیاستارت آپ ها که در گذشته نه چندان دور تنها یک اسم بودند، امروز به جزء جدایی ناپذیر از زندگی ما تبدیل شده اند. آنها کسب و کارهای کوچکی هستند که به دور از بوروکراسی اداری، فرایندهای دست و پا گیر معمول و هزینه های گزاف، یک ایده کوچک را به یک دستاورد بزرگ تبدیل می کنند.

"حرف زیاد" و "حرف زیادی"!

درست است، کسی که کار می کند، خطا هم دارد.کسی که حرف می زند، اشتباه هم می کند. دکتر صادق زیباکلام، برای من شخصیت جالب و محترمی است.خودش را وقف "کارش" کرده و کارش را وقف "کشورش". عافیت طلب نیست و بسیار هم جسارت حرف زدن دارد، آنهم حرف مخالف. او بویژه بیشتر ارزشمند است از آن روی که در همینجا، در ایران، مانده و حرفش را همینجا می زند. از نظر من او به چند دوجین، استادان باصطلاح علوم سیاسی می ارزد که از علوم سیاسی فقط "سیاسی بازی" و "بازی با سیاست" را بلدند برای کسب پول و پذیرش و جایگاه. او را "تکه ای آباد و ثمردِه" از این سرزمینِ مادری می دانم. واقعا ایران به یک "صادق زیباکلام" نیاز دارد و چه خوب است که او همینجا هست و می گوید و شنیده می شود. خوب است که بالادستی ها هم او را تحمل می کنند. همه اینها برای کشور و جامعه ما خوب است و مغتنم. جای سپاس و شکر فراوان هم دارد. اما همه اینها باعث نمی شود که از برخی حرف ها و اظهار نظرهای تند و عجولانه اش، چشم بپوشیم بویژه آنجا که پای خطوط قرمز ملی "ایران" در میان است؛ آنجا که نمک بر زخم های تاریخی این مردم و این کشور پاشیده می شود. یک نمونه اش را امروز دیدم، آنجا که به وزیر کاردان و هشیار امور خارجه تاخته بود که چرا بر اروپاییان به خاطر حمایت از تروریست های شناسنامه دار، خرده گرفته است.

اول ایمنی بعد...

افشین حبیب زاده عضو شورای پنجم تهران در یاداشتی نوشت ؛ بسیاری از حوادث مرگ بار در ایران قابل پیشگیری انددر سال‌های اخیر پس از وقوع هر حادثه‌ای آنچه که بیش از همه به گوش می‌رسد اظهار تاسف از وقوع حادثه و برخورد جدی با عوامل دخیل در قصور رخ داده است و همه کسانی که به نوعی با حادثه رخ داده مرتبط می باشند بیشتر به دنبال معرفی اشخاصی به عنوان مقصر می باشند تا شاید اندکی از فشار افکار عمومی بر دستگاه خود بکاهند تا اعلام ریشه وقوع حوادث . گویی در رخ داد حوادث مذکور نقطه مشترکی وجود دارد که از بیان آن گریزانیم . دو حادثه اخیر پیش آمده در آتش‌سوزی مدرسه‌ای در زاهدان و واژگونی اتوبوس دانشجویان دانشگاه آزاد به روشنی از نظارت ضعیف و ناکارآمد بر رعایت استانداردها و نکات ایمنی حکایت دارد.