علیرضا رحیمی: استیضاح به وزن‌کشی قدرت بین دولت و مجلس تبدیل شده است

صرفنظر از محورهای استیضاح کرکریها و تهدیدهای رسانه محور نمایندگان و دولتیان فضای استیضاح را صفر وصدی و برای رسانه و افکار عمومی جذابتر کرده است.

گویا فراموش شده که هدف اصلی برای هر استیضاحی بهبود شرایط بنفع کشور و مردم باید باشد اما تنزل مطالبات از دولت و وزیران به سلیقه های فردی و حتی گروهی انحراف از کاربرد استیضاح بعنوان ابزار نظارت مجلس است.
استیضاحی که ( با ماندن یا رفتن وزیر) منجر بهبود شرایط و اصلاح امور نشود خود حاشیه بزرگی است برای انحراف افکار عمومی از تصمیمهای محفلی ولی مهم که در نهان جریان دارد.

لابیهای قدرتمند دولت و مجلس تا انجا که شدنی است بطور متقابل درگیر مقاومت ضربدری هستند و در جایی که امر به استیضاح رسید با قدرت بیشتر فضا سازی میکنند و روز استیضاح نتیجه مقاومتها گاه شگفتی ساز میشود.

حمایت از دولتی که امید مردم پشتوانه رای او بوده یک اصل محوری در فضای مدیریتی و سیاسی کشور است اما مهمتر از دولت و حسن روحانی، مردمی هستند که امیدشان را بدست او به امانت سپرده اند و مباد که دولت در گرد و غبار گذر زمان، امید مردم را ناامید کند.

 وجه مشترک وزیران استیضاح شده در تعامل با کارگران، کشاورزان و عامه مردمی است که روزانه بطور روزانه با عملکرد کارگزاران و عوامل اجرایی این سه دستگاه رو در رو میشوند.

نارضایتی نسبی و گاها شدید مردم بیشترین فشار وارده بر نمایندگان مجلس را در پی داشته است این استیضاح را نباید به نارضایتی از عملکرد سه ماهه وزیران دانست. ضعف مدیریتی بطور عام و مشترک و نقص فرایندهای اجرایی گاهی کافی است که موتور استیضاح را روشن کند.
افراط و تفریط در ارزیابی مدیریت و عملکرد وزیران مهمترین بخش انحراف افرین در جریان استیضاح است نکته ای که در کمتر وضعیتی مجلس (در همه ادوار) توانسته از آن خلاصی یابد و بی حب و بغض استیضاحی حرفه ای را رقم زند.

 از آنجا که استیضاح (صرفنظر از ماندن یا رفتن وزیر) میتواند تاثیر مستقیمی در بهبود شرایط مدیریتی و رضایت و رفاه مردم داشته باشد رئیس جمهور و دولت اساسا باید پذیرای استیضاح باشند و بعنوان یک فرصت برای تبیین مجدد اقدامات انجام شده و دفاع از عملکرد خود به آن بنگرند.

حق مجلس استیضاح و وظیفه دولت روشنگری و دفاع است.