بریکس: غرب باید هزینه گذار انرژی جنوب جهانی را پرداخت کند
کشورهای عضو بریکس در بیانیهای مشترک در جریان گردهمایی خود در برزیل، اعلام کردند که ثروتمندترین کشورهای جهان باید هزینه مالی گذار انرژی کشورهای فقیرتر را تامین کنند.

به گزارش سایت دیده بان ایران؛ این گروه در بیانیهای اعلام کرد: ما تاکید میکنیم که تضمین دسترسی، به موقع و مقرون به صرفه بودن تامین مالی اقلیمی برای کشورهای در حال توسعه برای فعال کردن مسیرهای عادلانه انتقال که اقدامات اقلیمی را با توسعه پایدار ترکیب میکنند، بسیار مهم است. ما تاکید میکنیم که تامین و بسیج منابع تحت «کنوانسیون چارچوب سازمان ملل متحد در مورد تغییرات اقلیمی» (UNFCCC) و توافق پاریس، مسئولیتی از سوی کشورهای توسعه یافته در قبال کشورهای در حال توسعه است.
این وضعیت پیشفرض به اصطلاح جنوب جهانی است که به نظر میرسد شامل کشورهایی مانند روسیه و چین نیز میشود و ثروتمندترین اقتصادهای جهان، بزرگترین ذینفعان عصر صنعتی محسوب میشوند که احتمالا به انتشار بیش از حد دی اکسید کربن منجر شده است که باید فورا کاهش یابد.
با این حال، بریکس همچنین اذعان کرد که جهان هنوز دههها با کنار گذاشتن نفت و گاز، به ویژه در بخشهای اقتصاد نوظهور خود، فاصله دارد. این گروه در بیانیه مشترکی اعلام کرد: ما اذعان داریم که سوختهای فسیلی همچنان نقش مهمی در سبد انرژی جهان، به ویژه برای بازارهای نوظهور و اقتصادهای در حال توسعه، ایفا خواهند کرد و ما نیاز به ترویج گذار انرژی عادلانه، منظم، عادلانه و فراگیر و کاهش انتشار گازهای گلخانهای را، مطابق با اهداف اقلیمی و رعایت هدف توسعه پایدار گروه هفت و اصول بیطرفی فناوری و مسئولیتهای مشترک اما متمایز و قابلیتهای مربوطه با در نظر گرفتن شرایط، نیازها و اولویتهای ملی، میبینیم.
در این بین، دونالد ترامپ، رئیسجمهور آمریکا، اعضای بریکس و هر کشوری که با آنها تجارت میکند را به اعمال تعرفههای اضافی ۱۰ درصدی تهدید کرده و آنها را به «سیاستهای ضد آمریکایی» متهم کرده است. ترامپ در شبکه اجتماعی «تروث سوشال» گفت: «هر کشوری که خود را با سیاستهای ضد آمریکایی بریکس همسو کند، مشمول تعرفه اضافی ۱۰ درصدی خواهد شد. هیچ استثنایی برای این سیاست وجود نخواهد داشت. از توجه شما به این موضوع متشکرم!».
بر اساس گزارش اویل پرایس، این تهدید واکنشی به بیانیه مشترک کشورهای عضو بریکس بود که در آن، تعرفههای آمریکا به عنوان نیرویی مخرب برای تجارت جهانی که به طور بالقوه نابرابریهای اقتصادی موجود را تشدید کرده و بر چشمانداز توسعه اقتصادی جهانی تاثیر میگذارد، ذکر شده بود.